Once you have translated a line of English text, replace the English text with the new translation.
Please do not change the time codes.
0:00:01.459,0:00:08.459
(ആരംഭ സംഗീതം)
0:00:19.289,0:00:24.849
ശരി, നാം ഈ ആഴ്ച, ഇതുവരെയുള്ള കഥയുടെ
0:00:24.849,0:00:31.849
ചുരുക്കത്തിനും ഞാന് നിങ്ങള്ക്ക് തന്ന
പേപ്പറിനും ശേഷം തുടങ്ങാമെന്നാണ്
0:00:32.580,0:00:33.880
ഞാന് കരുതിയത്.
0:00:33.880,0:00:36.710
എന്നാല് അതിലൂടെ കടന്നു പോകണമെന്ന്
0:00:36.710,0:00:40.620
ഞാന് ആഗ്രഹിക്കുന്നു. കാരണം
മാര്ക്സ് തന്റെ വാദങ്ങള്
0:00:40.620,0:00:46.190
നിര്മ്മിച്ചെടുക്കുന്നതിന്റെ രസകരമായ വഴി അത്
കാണിച്ചുതരുന്നു. അതുപോലെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ
0:00:46.190,0:00:48.870
ചിന്താ രീതിയും വ്യക്തമാക്കുന്നതാണ് അത്.
0:00:48.870,0:00:53.200
നിങ്ങള് ഓര്ക്കുന്നത് പോലെ (തുടക്ക സമയത്ത്
അതിനാല് നിങ്ങള് ക്ഷീണിച്ച് പോയേക്കാം)
0:00:53.200,0:00:56.700
ചരക്കില് നിന്നാണ് മാര്ക്സ് തുടങ്ങുന്നത്.
0:00:56.700,0:00:59.500
അത് ഒരു ഏകാത്മക ആശയമാണ്.
0:00:59.500,0:01:01.240
എന്നാല് ഈ ഐക്യത്തിനകത്ത്
0:01:01.240,0:01:04.930
ഒരു വ്യത്യാസം ഉണ്ട് എന്ന്
അദ്ദേഹം പിന്നീട് പറയുന്നു.
0:01:04.930,0:01:17.770
ആ വ്യത്യാസം എന്നത് ഉപയോഗ-മൂല്യത്തേയും
കൈമാറ്റ-മൂല്യത്തേയും ചുറ്റിയാണ്.
0:01:18.870,0:01:21.220
പിന്നെ അദ്ദേഹം വാദിക്കുന്നു,
0:01:21.220,0:01:25.180
വിവിധ തരത്തിലുള്ള
ഉപയോഗ-മൂല്യങ്ങളുടെ
0:01:25.180,0:01:29.740
സാഅനുപാതപരത എവിടെയെങ്കിലും
കണ്ടെത്തണം.
0:01:29.740,0:01:36.990
അദ്ദേഹം സാഅനുപാതപരത യെ
അദ്ധ്വാനത്തില് കണ്ടെത്തി.
0:01:36.990,0:01:41.050
പ്രത്യേകിച്ച് അദ്ധ്വാന മൂല്യത്തില്.
0:01:41.050,0:01:44.680
അദ്ധ്വാന മൂല്യങ്ങള് അല്ലെങ്കില്
സാമൂഹികമായി ആവശ്യമായ അദ്ധ്വാന സമയം.
0:01:44.680,0:01:47.750
വ്യക്തമായും ഉപയോഗമൂല്യമില്ലെങ്കില്
എന്തിലെങ്കിലും ചിലവഴിച്ച
0:01:47.750,0:01:51.080
അദ്ധ്വാന സമയം വ്യര്ത്ഥമാണ്. അതുകൊണ്ട് അദ്ദേഹം
അതിനെ തിരികെ ഉപയോഗമൂല്യവുമായി ബന്ധിപ്പിക്കുന്നു.
0:01:51.080,0:01:53.110
അദ്ദേഹം അത് ചെയ്തു. പിന്നെ
0:01:53.110,0:01:57.830
അടുത്ത പടി എന്നത് അദ്ധ്വാനത്തെക്കുറിച്ച്
ചില ചോദ്യങ്ങളുന്നയിക്കുകയാണ്.
0:01:57.830,0:02:02.910
അമൂര്ത്ത അദ്ധ്വാനവും ഉപയോഗമൂല്യം
യഥാര്ത്ഥത്തില് സൃഷ്ടിക്കുന്ന
0:02:02.910,0:02:08.619
സമൂര്ത്ത അദ്ധ്വാനവും തമ്മിലുള്ള
വ്യത്യാസത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഈ ചര്ച്ച നമുക്ക് കിട്ടും.
0:02:08.619,0:02:13.059
പിന്നെ അമൂര്ത്തമായതിനേയും
മൂര്ത്തമായതിനേയും കുറിച്ച് ചര്ച്ച ചെയ്യുന്നു.
0:02:13.059,0:02:16.540
അവ രണ്ടും ഒത്തുചേര്ന്നാണ്
പ്രവര്ത്തിക്കുന്നത്.
0:02:16.540,0:02:20.999
മൂല്യത്തിന്റെ ഒരു രൂപം
കൈമാറ്റത്തിന്റെ നിമിഷത്തില്
0:02:20.999,0:02:26.509
എത്തിച്ചേരുമ്പോള് തീര്ച്ചയായും
ഈ രണ്ട് ഘടകങ്ങളും ഒന്നിച്ചാണ്.
0:02:26.509,0:02:32.279
അങ്ങനെ അതില് നിന്ന് വരുന്ന
മൂല്യത്തിന്റെ ഒരു രൂപം നമുക്ക് കിട്ടുന്നു.
0:02:32.279,0:02:36.879
അദ്ദേഹം പിന്നെ അതിനെ വിചാരണ ചെയ്യുന്നു.
0:02:36.879,0:02:40.209
അതില് നിന്ന് തുല്യവും
ആപേക്ഷികവും ആയ മൂല്യത്തിന്റെ
0:02:40.209,0:02:50.889
രൂപങ്ങളുടെ ഒരു ആഭ്യന്തര
വേര്തിരിക്കലില് എത്തിച്ചേരുന്നു.
0:02:50.889,0:02:54.909
അത് തീര്ച്ചയായും
ദിവസത്തിന്റെ അവസാനത്തില്
0:02:54.909,0:03:04.129
ഒരു പണ രൂപം ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നു
(അല്ലെങ്കില് ഘനീഭവിക്കുന്നു).
0:03:04.129,0:03:07.379
ആ പണ രൂപം
0:03:07.379,0:03:10.319
മൂല്യത്തിന്റെ പ്രതിനിധാനമാണ്.
അത് തന്നത്താനെ മൂല്യം അല്ല.
0:03:10.319,0:03:13.659
അതിന്റെ ഒരു പ്രതിനിധാനമാണ് ഇത്.
0:03:13.659,0:03:17.479
അതുകൊണ്ട് നമുക്ക് യഥാര്ത്ഥ കാര്യം
കിട്ടി. ഇവിടെ നമുക്ക് പ്രതിനിധാനവും കിട്ടി.
0:03:17.479,0:03:20.669
ഇതില് നിന്ന് ഉയര്ന്ന് വരുന്ന ആസക്തിയെ(fetishism)
0:03:20.669,0:03:24.249
കുറിച്ച് മാര്ക്സിനെ സംസാരിക്കാന് ഇത് പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു.
0:03:24.249,0:03:32.919
അതുകൊണ്ട് വ്യക്തികള് തമ്മിലെ
ഭൌതികമായ ബന്ധങ്ങള് നമുക്ക് കിട്ടുന്നു.
0:03:38.039,0:03:45.769
സാധനങ്ങള്ക്ക് വില കൊടുക്കുന്നത് കൊണ്ട്
0:03:45.769,0:03:55.589
സാമൂഹ്യ ബന്ധങ്ങള്ക്ക് വിരുദ്ധമാണത് (contrast).
0:03:57.519,0:04:00.029
കമ്പോളത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ചോദ്യത്തിലേക്ക്
0:04:00.029,0:04:04.049
ഇത് നമ്മേ കൊണ്ടുപോകുന്നു.
കമ്പോളം എങ്ങനെ പ്രവര്ത്തിക്കുന്നു?
0:04:04.049,0:04:09.509
എങ്ങനെയാണ് കമ്പോള അമിതാരാധന - എങ്ങനെയാണ്
കമ്പോളം സാമൂഹ്യ ബന്ധങ്ങളെ മറച്ച് വെക്കുന്നത്?
0:04:09.509,0:04:16.839
കമ്പോളത്തിന്റേയും, കൈമാറ്റത്തിന്റേയും
ചോദ്യത്തിലേക്ക് നാം എത്തിച്ചേരുന്നു.
0:04:16.839,0:04:18.930
വാങ്ങലുകാര് തമ്മിലും വില്പ്പനക്കാര്
0:04:18.930,0:04:30.849
തമ്മിലുമുള്ള വേര്തിരിക്കല് കൂടുതല്
സമൂര്ത്തമായി നാം വീണ്ടും കാണുന്നു.
0:04:31.639,0:04:35.249
കൈമാറ്റ സമ്പദ്വ്യവസ്ഥയില് ഈ
0:04:35.249,0:04:38.830
ബന്ധത്തെ വീണ്ടും കാണുന്നു.
0:04:38.830,0:04:43.710
ആ ബന്ധത്തെ പണത്തിലൂടെയാണ്
മദ്ധ്യസ്ഥതവഹിക്കുന്നത്.
0:04:43.710,0:04:48.039
ഈ ഭാഗത്തെ അവസാനത്തെ ലിങ്ക് നമുക്ക് ഇവിടെ കിട്ടി.
0:04:48.039,0:04:52.949
എന്നാല് പിന്നീട് മാര്ക്സ് ചെയ്യുന്നത്, 'ശരി, നമുക്ക്
പണത്തെക്കുറിച്ചും നോക്കണം'. നാം ഇവിടേക്ക് തിരിച്ച്
0:04:52.949,0:04:58.360
പോയി പറയുന്നു 'ശരി ഈ ചങ്ങലയുടെ
ഈ തുടര്ച്ച നമുക്ക് നോക്കാം.
0:04:58.360,0:05:01.530
പണത്തെക്കുറിച്ച് നാം എന്താണ് പറയുന്നത്?
പണത്തിന് വീണ്ടും
0:05:01.530,0:05:05.259
ഒരു ഇരട്ട വശം ഉണ്ട്.
0:05:05.259,0:05:12.259
പണം മൂല്യത്തിന്റെ ഒരു അളവാണ്.
0:05:13.819,0:05:23.139
അത് ചംക്രമണത്തിന്റെ ഉപാധിയും ആണ്.
0:05:26.070,0:05:28.009
എന്നാല് പിന്നെ അതിന്റെ അവസാനത്തില്
0:05:28.009,0:05:32.379
മാര്ക്സ് പറയുന്നത് നാം കാണുന്നു, 'എന്നാല്
അതിന്റെ അവസാനം ഒരു തരത്തിലുള്ള പണം
0:05:32.379,0:05:34.800
മാത്രമേയുള്ളു. അത് ലോക പണമാണ്.'
0:05:34.800,0:05:39.330
അതുകൊണ്ട് നമുക്ക് പണത്തിന്റെ
0:05:39.330,0:05:45.669
സാര്വ്വലൌകികമായ രൂപത്തെ കാണണം, ലോക പണം.
0:05:45.669,0:05:49.870
പണത്തിന്റെ സാര്വ്വത്രികമായ രൂപത്തില് അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു
0:05:49.870,0:06:04.689
വീണ്ടും കടം കൊടുക്കുന്നവരും കടം വാങ്ങുന്നവരും
തമ്മിലുള്ള വളരെ രസകരമായ ബന്ധം
0:06:04.689,0:06:09.059
പണത്തിന്റെ ഈ സാര്വ്വത്രികമായ
രൂപത്തിന്, ചംക്രമണത്തിന്റെ വഴി എന്ന
0:06:09.059,0:06:13.660
നിലയിലെ പണവും, മൂല്യത്തിന്റെ
അളവുകോലെന്ന നിലയിലെ പണവും തമ്മിലുള്ള
0:06:13.660,0:06:15.949
വ്യത്യാസം ബന്ധിപ്പിക്കാനുള്ള ഏക വഴി,
0:06:15.949,0:06:18.319
പൂഴ്ത്തിവെക്കലും,
0:06:18.319,0:06:21.259
കടം കൊടുക്കലും ആണ്.
0:06:21.259,0:06:25.050
അങ്ങനെ ഈ ബന്ധം
ഉരുത്തിരിഞ്ഞ് വരുന്നു.
0:06:25.050,0:06:28.469
ഈ ബന്ധത്തില് നിന്ന് മുതലാളിത്തത്തിന്റെ
0:06:28.469,0:06:38.209
ചംക്രമണ പ്രക്രിയ ഘനീഭവിച്ചുണ്ടാകുന്നു.
0:06:40.939,0:06:49.119
എന്നാല് ദിവസത്തിന്റെ അവസാനം
ആര്ക്കെങ്കിലും തുടക്കത്തിലുണ്ടായിരുന്നതിനേക്കാള്
0:06:49.119,0:06:56.009
കൂടുതല് പണം കിട്ടും എന്ന് മൂലധനത്തിന്റെ
ആ ചംക്രമണ പ്രക്രിയ മുമ്പേ അനുമാനിക്കുന്നു.
0:06:56.009,0:06:59.840
അത് അപ്പോള് കൈമാറ്റത്തിന്റെ തുല്യവസ്തുക്കളും
0:06:59.840,0:07:06.129
ലാഭം അഥവ മിച്ചമൂല്യത്തിന്റെ തുല്യമല്ലാത്ത
0:07:06.129,0:07:13.129
വസ്തുവും തമ്മിലുള്ള ഒരു
0:07:16.689,0:07:23.689
വൈരുദ്ധ്യ അവസ്ഥയിലാണ്.
0:07:28.099,0:07:31.590
അത് എങ്ങനെ പരിഹരിക്കാം?
ഈ പ്രശ്നത്തിന് ഇടനിലനില്ക്കാനാകുന്ന
0:07:31.590,0:07:34.590
കമ്പോളത്തിലെ ഒരു ചരക്കിനെ കണ്ടെത്തി
0:07:34.590,0:07:38.500
അതിനെ ഉപയോഗിക്കുകയാണ്.
0:07:38.500,0:07:44.430
അത് ചെയ്യാന് കഴിയുന്ന
ചരക്കെന്നത് അദ്ധ്വാനശക്തിയാണ്.
0:07:44.430,0:07:52.710
അതുകൊണ്ട് നാം അദ്ധ്വാനശക്തി
വാങ്ങാനും വില്ക്കാനും പോകുന്നു.
0:07:52.710,0:07:56.899
അദ്ധ്വാനശക്തി കമ്പോളത്തില്
വില്ക്കുകയും വാങ്ങുകയും ചെയ്യുന്നത് വഴി
0:07:56.899,0:08:01.400
അതിന് തന്നത്താനുള്ള മൂല്യത്തേക്കാള്
കൂടുതല് മൂല്യം ഉത്പാദിപ്പിക്കാന് കഴിയുന്ന
0:08:01.400,0:08:05.789
ഒരു ചരക്ക് വാങ്ങാന് മുതലാളിമാരെ
അനുവദിക്കുന്നു.
0:08:05.789,0:08:07.849
മൂലധനവും അദ്ധ്വാനവും തമ്മിലുള്ള
0:08:07.849,0:08:12.300
മൊത്തം വര്ഗ്ഗ ബന്ധങ്ങളെ ഉടനെ തന്നെ
0:08:12.300,0:08:22.559
കൊണ്ടുവരുകയാണ് തീര്ച്ചയായും അത് ചെയ്യുന്നത്.
0:08:22.559,0:08:25.599
ഇനി ഇതാണ് പ്രതിനിധാനത്തെക്കുറിച്ചുള്ള
0:08:25.599,0:08:30.500
മാര്ക്സിന്റെ രീതി. ഇതിനെക്കുറിച്ച്
ഓര്ത്ത് വെക്കാനുള്ള ഏറ്റവും
0:08:30.500,0:08:37.010
പ്രധാനപ്പെട്ട കാര്യങ്ങള്:
ഇത് കാരണങ്ങളുടെ ഒരു ചങ്ങലയല്ല.
0:08:37.010,0:08:40.440
ഒരു വാദത്തിന്റെ വിപുലീകരിക്കലാണിത്.
0:08:40.440,0:08:44.800
ചരക്കെന്ന ഏകാത്മകമായ ആശയത്തില് നിന്ന് തുടങ്ങി,
പടിപടിയായി നീങ്ങുകയും വിപുലീകരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
0:08:44.800,0:08:49.030
മുതലാളിത്ത രീതിയിലെ ഉത്പാദനത്തിന്റെ
സ്വഭാവത്തെക്കുറിച്ച്
0:08:49.030,0:08:53.980
നമ്മേ ബോധവല്ക്കരിക്കുകയാണ്
0:08:53.980,0:08:57.650
തീര്ച്ചയായും അദ്ദേഹത്തിന്റെ ലക്ഷ്യം.
0:08:57.650,0:08:59.090
അതുകൊണ്ട് ഈ പടികളിലോരോന്നും
0:08:59.090,0:09:02.770
മുതലാളിത്തം എങ്ങനെ പ്രവര്ത്തിക്കുന്നു എന്ന് തിരിച്ചറിവിന്
0:09:02.770,0:09:07.190
അകത്തേക്ക് ഒരോ പടി വീതം നിങ്ങളെ കൊണ്ടുപോകും.
0:09:07.190,0:09:11.480
അത് തുടര്ന്ന് പോകുന്നത് നിങ്ങള്ക്ക് കാണാന് കഴിയും.
വേറൊരു രീതിയില് പറഞ്ഞാല് അത് ഇവിടെ നില്ക്കില്ല.
0:09:11.480,0:09:13.120
നമുക്ക് വര്ഗ്ഗ സമരം ഉണ്ട്.
0:09:13.120,0:09:16.670
വലിയ ഒരു വിഭജനം വരുകയാണ്.
0:09:16.670,0:09:22.900
മൂലധനത്തില് കൂടുതലും നിരുപാധികമായ
മിച്ച മൂല്യവും ആപേക്ഷികമായ മിച്ച മൂല്യവും ആണ്.
0:09:22.900,0:09:29.460
പിന്നെ നമ്മള് അതിനെ ഒരു
ചലനാത്മകതയിലേക്ക് മാറ്റും.
0:09:29.460,0:09:34.310
അത് മാര്ക്സ് ഈ കഥ പറയുന്ന
രീതിയാണെന്ന് പറയാം.
0:09:34.310,0:09:39.260
അല്ലെങ്കില് എങ്ങനെ മുതലാളിത്തത്തെ മനസിലാക്കണം
എന്നതിനെ കുറിച്ചുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ കഥ പറയുന്നു.
0:09:39.260,0:09:45.290
ഞാന് പറഞ്ഞത് പോലെ അത്
ഒരു നിര ആഭ്യന്തര അവകലനത്തിലൂടെ
0:09:45.290,0:09:49.280
വികസിക്കുന്ന ഒരു വാദമാണ്.
0:09:49.280,0:09:50.580
- പുതിയ പ്രശ്നം -
0:09:50.580,0:09:53.060
- കൂടുതല് ആഭ്യന്തര അവകലനങ്ങള്
0:09:53.060,0:09:58.420
അതുകൊണ്ട് വാദം ജൈവികമായി വളരുന്നു.
0:09:58.420,0:10:03.940
നിര്മ്മാണക്കട്ടയുടെ മേലെ നിര്മ്മാണക്കട്ട എന്നതരത്തിലല്ല അത്.
കാരണമായതില് നിന്ന് കാരണമായത് എന്നത് പോലെയുമല്ല.
0:10:03.940,0:10:15.070
അത് വളരുന്നു. അത് വളരുന്നത്
എങ്ങനെയെന്നത് വളരെ രസകരമാണ്.
0:10:15.070,0:10:19.950
എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നതെന്നത് ആദ്യമായി ഞാന്
കണ്ടെത്തിയപ്പോള് അത് വളരെ വിശ്വാസ്യമായി തോന്നി.
0:10:19.950,0:10:25.250
കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് ഈ രീതിയില് വിപുലീകരിക്കുന്നതിന്
ഇത് വളരെ സഹായകരമായി.
0:10:25.250,0:10:28.890
അത് വളരെ വ്യത്യസ്ഥമായ രീതിയാണ്.
0:10:28.890,0:10:34.990
അത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ അന്വേഷണത്തെ ഭാഗികമായി
പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നതാണ്. പൂര്ണ്ണമായും അല്ല.
0:10:34.990,0:10:38.150
വിഷയത്തെ ഭാഗികമായി
0:10:38.150,0:10:40.150
പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നതാണ് അത്
0:10:40.150,0:10:44.090
എന്നാല് അത് പ്രാധമികമായും
പ്രതിനിധീകരണത്തിന്റെ ഒരു സങ്കേതമാണ്.
0:10:44.090,0:10:47.030
മുതലാളിത്ത രീതിയിലെ ഉത്പാദനത്തെ
0:10:47.030,0:10:49.680
എങ്ങനെ മനസിലാക്കണമെന്ന് ഒരു സദസിനോട്
0:10:49.680,0:10:53.220
ആശയവിനിമയം നടത്തുന്നതിന്റെ ഒരു വഴിയാണത്.
0:10:53.220,0:10:56.600
അതുകൊണ്ട് 'ഇത് കാരണം ഇത് സംഭവിച്ചു,
അത് കാരണം അത് സംഭവിച്ചു,' എന്നത്
0:10:56.600,0:11:00.040
പോലുള്ള കാര്യകാരണത്തിന്റെ
ഒരു ഭാഷ നിങ്ങള്ക്ക് കിട്ടില്ല.
0:11:00.040,0:11:01.969
ഒരു പൂര്ണ്ണതയായി, ഒരു ഏകാത്മകതയായി
0:11:01.969,0:11:04.800
നിങ്ങളതിനെ മനസിലാക്കണം.
0:11:04.800,0:11:08.350
മറ്റ് വിവിധ സ്ഥലങ്ങളില് അദ്ദേഹം
അതിനെക്കുറിച്ച് പറയുമ്പോള്:
0:11:08.350,0:11:10.220
ഒരു ജൈവ വ്യവസ്ഥയായി നാം
0:11:10.220,0:11:15.080
അതിനെ മനസിലാക്കണം.
0:11:15.080,0:11:18.200
ജൈവികമായി അതിനെ മനസിലാക്കുന്നതിന് നാം
0:11:18.200,0:11:21.620
അതിനെ അന്വേഷിക്കുകയും,
0:11:21.620,0:11:23.790
ഈ പ്രത്യേകരീതിയില് അതിനെ നാം
0:11:23.790,0:11:26.440
പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്നതും ആവശ്യമാണ്.
0:11:26.440,0:11:32.600
മൂലധനത്തിന്റെ ആദ്യത്തെ കുറച്ച്
ഭാഗങ്ങളില് അദ്ദേഹം കടന്ന് പോയ
0:11:32.600,0:11:37.940
പടികള് ഇവയാണ്.
0:11:37.940,0:11:41.280
അവിടെ അദ്ദേഹം പ്രധാനമായി നോക്കുന്നത്
കൈമാറ്റ പ്രക്രിയയെക്കുറിച്ചാണ്.
0:11:41.280,0:11:44.640
എന്നാല് നമുക്ക് ഇപ്പോള് അറിയാവുന്നത് പോലെ
0:11:44.640,0:11:49.380
നാം എല്ലാം പ്രത്യക്ഷമായ ആ
ബഹളമുള്ള സ്ഥലത്തെ ഉപേക്ഷിക്കുകയാണ്.
0:11:49.380,0:11:51.770
സമത്വം, വസ്തു, ബന്ഥം എന്നിവരുടെ
0:11:51.770,0:11:55.970
ആ ലോകം നാം ഉപേക്ഷിക്കുകയാണ്.
അത്തരത്തിലുള്ള എല്ലാം.
0:11:55.970,0:12:00.460
ഉത്പാദന പ്രക്രിയയക്കകത്തേക്ക്
പ്രവേശിക്കാന് നാം പോകുകയാണ്.
0:12:00.460,0:12:04.350
ഉത്പാദനത്തിനകത്ത് എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നത് എന്ന് നോക്കുന്നു.
0:12:04.350,0:12:07.810
അദ്ധ്വാനപ്രക്രിയയെക്കുറിച്ചുള്ള
0:12:07.810,0:12:11.210
അദ്ധ്യായങ്ങളില് മാര്ക്സ് ചെയ്യുന്നത്
0:12:11.210,0:12:16.810
കുറച്ച് അസാധാരണമാണെന്ന് നിങ്ങള് കണ്ടെത്തും.
0:12:16.810,0:12:20.230
'ഇവയാണ് സ്പഷ്ടമായ
0:12:20.230,0:12:24.880
ബൂര്ഷ്വ വിഭാഗങ്ങള്' എന്ന്
പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അദ്ദേഹം വിഭാഗങ്ങളെക്കുറിച്ച്
0:12:24.880,0:12:28.210
സംസാരിക്കുന്ന അദ്ധ്യായങ്ങള്ക്ക് മുമ്പ്
മിക്കവാറും മാറ്റമില്ലാതെ തന്നെ.
0:12:28.210,0:12:32.820
ഉദാഹരണത്തിന് അദ്ധ്വാനമൂല്യം എന്നത്
ഒരു ബൂര്ഷ്വാ വിഭാഗമാണ്.
0:12:32.820,0:12:35.600
അത് സാര്വ്വത്രികമായ വിഭാഗമല്ല.
0:12:35.600,0:12:40.110
അരിസ്റ്റോട്ടിലിന് അത് കാണാന് കഴിഞ്ഞില്ല.
കാരണം അടിമ അദ്ധ്വാനത്തിന്റെ ലോകത്തിനകത്ത്
0:12:40.110,0:12:44.340
അദ്ധ്വാനത്തിന്റെ മൂല്യ സിദ്ധാന്തം
പ്രവര്ത്തിക്കുക സാദ്ധ്യമല്ല.
0:12:44.340,0:12:46.550
അതുകൊണ്ട് അദ്ദേഹത്തിന് അത് കാണാനായില്ല.
0:12:46.550,0:12:48.700
അതുകൊണ്ട് അദ്ധ്വാനത്തിന്റെ മൂല്യ സിദ്ധാന്തം,
0:12:48.700,0:12:55.700
ബൂര്ഷ്വയുഗത്തിന്റെ പ്രവര്ത്തനങ്ങളില് നിന്ന്
ഉയര്ന്ന് വരുന്ന ആശയപരമായ ഉപകരണമാണ്.
0:12:57.100,0:12:59.870
രാഷ്ട്രീയ സാമ്പത്തികരംഗത്തിലെ വിഭാഗങ്ങള്,
0:12:59.870,0:13:05.490
ബൂര്ഷ്വ പ്രയോഗങ്ങളില് നിന്ന് ഉരുത്തിരിഞ്ഞ്
വരുന്നതാണ് എന്ന് വീണ്ടും വീണ്ടും
0:13:05.490,0:13:10.520
അദ്ദേഹം ഊന്നിപ്പറയുന്നു.
അവ സാര്വ്വലൌകികമായ വിഭാഗങ്ങളല്ല.
0:13:10.520,0:13:14.020
എല്ലാത്തരത്തിലേയും ഉത്പാദനത്തിന്റെ
പൊതുവായതും സാര്വ്വലൌകികവും ആയ
0:13:14.020,0:13:18.110
വിഭാഗങ്ങളായി അവയെ കണക്കാക്കാനും പാടില്ല.
0:13:18.110,0:13:23.130
എന്നാല് വളരെ ഒറ്റപ്പെട്ടതും
പ്രധാനപ്പെട്ടതുമായ ഒരു ഇളവ് ആ വാദത്തിന്
0:13:23.130,0:13:26.010
അദ്ദേഹം ഇവിടെ കൊണ്ടുവരുന്നു.
0:13:26.010,0:13:35.340
മൂലധനത്തില് അത് മുമ്പേ പറയുന്നുണ്ട്.
0:13:35.340,0:13:45.130
133ാം താളില് അദ്ദേഹം പറയുന്നു:
0:13:45.130,0:13:48.639
"അദ്ധ്വാനം ഉപയോഗ-മൂല്യത്തിന്റെ സൃഷ്ടാവാണ്,
0:13:48.639,0:13:53.180
ഉപയോഗപ്രദമായ അദ്ധ്വാനം
0:13:53.180,0:13:58.760
മനുഷ്യ നിലനില്പ്പിന്റെ ഒരു അവസ്ഥയാണ്. അത്
സമൂഹത്തിലെ മറ്റെല്ലാ രൂപങ്ങളില് നിന്ന് സ്വതന്ത്രമാണ്.
0:13:58.760,0:14:05.330
അത് മനുഷ്യനും പ്രകൃതിയും തമ്മിലുള്ള ഉപാപചയത്തെ
പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്ന ഒരു eternal പ്രകൃതിദത്തമായ ആവശ്യകതയാണ്.
0:14:05.330,0:14:11.020
അതുകൊണ്ട് മനുഷ്യ ജീവിതത്തെ തന്നെയും."
0:14:11.020,0:14:16.100
പിന്നീട് അദ്ദേഹം കുറച്ചുകൂടി പറയുന്നു: "മനുഷ്യന് ഉത്പാദനം
നടത്തുമ്പോള് പ്രകൃതി അവളോട് തന്നെ ചെയ്യുന്നതുപോലെ
0:14:16.100,0:14:21.570
നീങ്ങാനേ കഴിയൂ. അതായത് അയാള്ക്ക്
പദാര്ത്ഥത്തിന്റെ രൂപം മാറ്റാനേ കഴിയൂ."
0:14:21.570,0:14:24.480
അത്തരത്തിലേത്.
0:14:24.480,0:14:28.810
ഈ സാര്വ്വത്രികമായ നിലനില്പ്പിന്റെ
അവസ്ഥയെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുകയാണ്,
0:14:28.810,0:14:31.060
അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയയെക്കുറിച്ചുള്ള ഈ
0:14:31.060,0:14:39.990
അദ്ധ്യായത്തിന്റെ ആദ്യത്തെ
പത്ത് താളുകളില് അദ്ദേഹം ചെയ്യുന്നത്.
0:14:39.990,0:14:42.800
ഇത് വായിക്കുന്നതില് നാം വളരെ
0:14:42.800,0:14:48.800
ശ്രദ്ധാലുക്കളായിരിക്കണം. ബൂര്ഷ്വാ
വിഭാഗങ്ങളിലൂടെ ഇത് വായിക്കരുത്.
0:14:50.260,0:14:53.750
ബൂര്ഷ്വാ വിഭാഗങ്ങള്
0:14:53.750,0:14:57.030
ഫലത്തില് വ്യത്യസ്ഥമാണ്:
0:14:57.030,0:15:00.240
ചരിത്രപരമായി അത് മനുഷ്യനും പ്രകൃതിയും ആയിരുന്നു.
0:15:00.240,0:15:07.240
പ്രകൃതിയും സമൂഹവും, പ്രകൃതിയും
സംസ്കാരവും, പ്രകൃതിയും കൃത്രിമവും.
0:15:07.620,0:15:13.120
എന്നാല് അതൊരു ബൂര്ഷ്വ ആശയഗ്രഹണം ആണ്.
0:15:13.120,0:15:16.310
തൊഴില് പ്രക്രിയയെക്കുറിച്ച് മാര്ക്സ്
തന്റെ വാദങ്ങള് ആവിഷ്കരിക്കുന്നത്…
0:15:16.310,0:15:22.700
ചരക്കുകളുടെ കാര്യത്തില് അദ്ദേഹം
ചെയ്യുന്ന അതേ കാര്യം ആണ്.
0:15:22.700,0:15:25.940
അതുകൊണ്ട് ആദ്യത്തെ ചോദ്യം
നിങ്ങള് നിങ്ങളോടാണ് ചോദിക്കേണ്ടത്:
0:15:25.940,0:15:32.060
'അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയ പ്രകൃതിദത്തമോ സാമൂഹ്യമോ ആണോ?'
0:15:32.060,0:15:36.810
മാര്ക്സിന്റെ ഉത്തരം: 'അദ്ധ്വാന
പ്രക്രിയ അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയയാണ്.'
0:15:36.810,0:15:44.350
അത് ഒരേ സമയം രണ്ടുമാണ്.
0:15:44.350,0:15:48.900
അതുകൊണ്ട് ഒരു ഐക്യത്തിന്റെ
പ്രസ്താവനയില് നമുക്ക് തുടങ്ങണം.
0:15:48.900,0:15:54.860
എല്ലായിപ്പോഴുമുള്ള ആ
ഉപാപചയ നിമിഷം, അവിടെയാണ്
0:15:54.860,0:15:59.120
അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയ പ്രവര്ത്തിക്കുന്നത്.
0:15:59.120,0:16:02.440
അത് പ്രകൃതിദത്തമായി
അടിച്ചേല്പ്പിക്കുന്ന ആവശ്യകതയാണ്.
0:16:02.440,0:16:04.860
അതില് നിന്ന് നമുക്ക് രക്ഷപെടാനാവില്ല.
0:16:04.860,0:16:09.410
ജീവിക്കാനായി നാം നമ്മുടെ
ചുറ്റുപാടുമുള്ള വസ്തുക്കളെ മാറ്റുന്നു.
0:16:09.410,0:16:15.140
അങ്ങനെ ചെയ്യുമ്പോള് നാം എല്ലാത്തരത്തിലേയും
സാമൂഹ്യ വഴികളും, സാമൂഹ്യ സ്വഭാവങ്ങളും വികസിപ്പിക്കുന്നു.
0:16:15.140,0:16:18.650
എന്നാല് മാര്ക്സിന്റെ കാര്യത്തില് ആദ്യമായി
0:16:18.650,0:16:24.190
ഈ ഏകാത്മകമായ വഴിയിലൂടെ വേണം
നാം അതിനെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാന്.
0:16:24.190,0:16:26.080
അദ്ദേഹം പറയുന്നു:
0:16:26.080,0:16:31.080
"ആദ്യമായി അദ്ധ്വാനം എന്നത് മനുഷ്യനും പ്രകൃതിയും തമ്മിലുള്ള
ഒരു പ്രക്രിയയാണ്. അതില് മനുഷ്യന് അവന്റെ പ്രവര്ത്തിയിലൂടെ
0:16:31.080,0:16:35.280
പ്രവര്ത്തിയിലൂടെ താനും പ്രകൃതിയുമായുള്ള
ഉപാപചയ പ്രക്രിയക്ക് ഇടനിലനില്ക്കുകയും
0:16:35.280,0:16:37.540
നിയന്ത്രിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു."
0:16:37.540,0:16:39.470
മുമ്പേയുള്ള ഖണ്ഡികയില് അദ്ദേഹം ഇത് പറയുമ്പോള്:
0:16:39.470,0:16:43.020
"നാം അതുകൊണ്ട് അദ്ധ്വാനപ്രക്രിയയെ
ഏതൊരു സാമൂഹ്യ രൂപീകരണത്തില്
0:16:43.020,0:16:46.000
നിന്നു സ്വതന്ത്രമായി പരിഗണിക്കണം.
0:16:46.000,0:16:51.570
മുതലാളിത്തത്തിനകത്ത് അത് എങ്ങനെ
പരിണമിച്ചു എന്നതിന് അതീതമായി."
0:16:51.570,0:16:55.500
പിന്നെ എങ്ങനെയാണ് താന്
അദ്ധ്വാനപ്രക്രിയയെ വ്യാഖ്യാനിക്കുന്നത് എന്നതിന്റെ
0:16:55.500,0:17:01.030
വളരെ പൊതുവായ വ്യവസ്ഥകള് അദ്ദേഹം വിവരിക്കുന്നു
0:17:01.030,0:17:07.150
"പ്രകൃതിയിലെ പദാര്ത്ഥങ്ങളെ
പ്രകൃതി ശക്തി എന്ന് മനുഷ്യന് എതിരിടുന്നു.
0:17:07.150,0:17:11.540
തന്റെ സ്വന്തം ആവശ്യങ്ങള്ക്കായി പ്രകൃതിയിലെ
വസ്തുക്കളെ സ്വന്തമാക്കാനായി തന്റെ സ്വന്തം ശരീരം,
0:17:11.540,0:17:16.120
സ്വന്തം കൈകള്, കാലുകള്, തല എന്നിവയുമായി
ബന്ധപ്പെട്ട പ്രകൃതി ശക്തികളെ അവന്
0:17:16.120,0:17:18.800
ചലനത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുവരുന്നു.
0:17:18.800,0:17:23.230
എന്നിരുന്നാലും ഈ നീക്കത്തില് അവന് പ്രകൃതിക്ക്
പുറത്ത് പ്രവര്ത്തിക്കുകയും അതിനെ മാറ്റുകയും ചെയ്യുന്നു.
0:17:23.230,0:17:29.250
ഈ രീതിയില് അവന് തന്റെ തന്നെ
പ്രകൃതിയെ ആ സമയത്ത് മാറ്റുന്നു."
0:17:29.250,0:17:34.120
വളരെ വൈരുദ്ധ്യാധിഷ്ഠിതമായ ഒരു അഭിപ്രായം:
0:17:34.120,0:17:39.290
നിങ്ങള്ക്ക് ചുറ്റുമുള്ള ലോകത്തെ
മാറ്റാതെ നിങ്ങള്ക്ക് സ്വയം മാറാനാകില്ല.
0:17:39.290,0:17:45.780
നിങ്ങള്ക്ക് അതേ സമയത്ത് നിങ്ങളെ മാറ്റാതെ
നിങ്ങള്ക്ക് ചുറ്റുമുള്ള ലോകത്തെ മാറ്റാനാകില്ല.
0:17:45.780,0:17:48.490
മറ്റൊരു രീതിയില്: അതിന്റെ ഏകാത്മകതാവാദികള്
0:17:48.490,0:17:51.850
ഉപയോഗ-മൂല്യം കൈമാറ്റ-മൂല്യം എന്ന
0:17:51.850,0:17:55.090
ഒരു എതിര്പ്പ് വരുന്നുണ്ടെങ്കിലും
0:17:55.090,0:18:03.100
അതിന്റെ ഏകാത്മകത
ഒരിക്കലും മാറ്റാനാകില്ല.
0:18:03.100,0:18:10.650
ലോകത്തെ മാറ്റിയും തിരിച്ചും
ഒന്നിന്റെ മാറ്റത്തിന്റെ ആ വൈരുദ്ധ്യാത്മകത.
0:18:10.650,0:18:17.480
പ്രകൃതിയുടെ രൂപമാറ്റത്തിലൂടെയുള്ള
മനുഷ്യ സമൂഹത്തിന്റെ പരിണാമത്തെ
0:18:17.480,0:18:23.090
മാര്ക്സ് കാണുന്നത്
0:18:23.090,0:18:27.240
ആ വൈരുദ്ധ്യാത്മകതയിലൂടെയാണ്.
0:18:27.240,0:18:30.140
വളരെ ശക്തമായ പ്രസ്താവനകള്
0:18:30.140,0:18:32.500
നടത്തുന്നതിലേക്ക് അത് എന്നെ നയിക്കുന്നു:
0:18:32.500,0:18:36.059
ഏത് പരിസ്ഥിതി പദ്ധതിയും എല്ലായിപ്പോഴും
ഒരു സാമൂഹ്യ പദ്ധതിയാണ്.
0:18:36.059,0:18:39.020
എല്ലാ സാമൂഹിക പദ്ധതികളും പരിസ്ഥിതി പദ്ധതികളാണ്.
0:18:39.020,0:18:46.480
എങ്ങനെയെങ്കിലും അത് പരസ്പരം
വേറിട്ടതാണെന്ന് നിങ്ങള്ക്ക് കാണാന് കഴിയില്ല.
0:18:46.480,0:18:51.170
ബൂര്ഷ്വ യുഗത്തില് ഉയര്ന്ന്
വന്ന ഒരു വലിയ പ്രശ്നം എന്നത്,
0:18:51.170,0:18:55.300
ആശയപരമായും പ്രായോഗികമായും
0:18:55.300,0:19:01.840
പ്രകൃതി അവിടെയുള്ളെ ചിലതായും
സമൂഹം ഇവിടെയുള്ള ചിലതായും
0:19:01.840,0:19:04.200
സാമൂഹ്യ സ്ഥാപനങ്ങളില്
0:19:04.200,0:19:08.780
നാം കൂടുതലായി കാണുന്നതാണ്.
0:19:08.780,0:19:12.990
പിന്നെ നമ്മള് എല്ലാത്തരത്തിലേയും വിചിത്രമായ കാര്യങ്ങളിലേക്ക് എത്തിച്ചേരുകയും
ഒന്നില് നിന്ന് മറ്റൊന്നിലേക്ക് അനൌപചാരികമായ വരയിടുകയും ചെയ്യുന്നു.
0:19:12.990,0:19:16.799
പ്രകൃതിയാണോ മനുഷ്യനെക്കൊണ്ട് ഇത് ചെയ്യിക്കുന്നത്?
0:19:16.799,0:19:21.160
മനുഷ്യരാണോ പ്രകൃതിയെക്കൊണ്ടിത് ചെയ്യിക്കുന്നത്?
0:19:21.160,0:19:25.460
ഇതിനെ ഏകാത്മകമായ രീതിയില്
സമീപിക്കാനാണ് മാര്ക്സ് ആഗ്രഹിക്കുന്നത്.
0:19:25.460,0:19:28.470
ജൈവികമായ രീതിയില്, ഇങ്ങനെ:
0:19:28.470,0:19:33.730
'നോക്കൂ, അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയയുടെ ഈ ലോകം
0:19:33.730,0:19:39.290
മൊത്തത്തില് സ്വാഭാവികമാണ്. അതേ സമയത്ത്
തന്നെ മൊത്തത്തില് സാമൂഹികവും ആണ്.'
0:19:39.290,0:19:42.740
അത് രൂപമാറ്റം വരുന്നതാണ്. അത് രൂപമാറ്റം
വരുന്ന തരത്തിലായിരിക്കുന്നടത്തോളം അത്
0:19:42.740,0:19:46.720
തന്നത്താനെയും സമൂഹത്തേയും
രൂപമാറ്റം വരുത്തുന്നതാണ്.
0:19:46.720,0:19:57.200
നാം പ്രകൃതി എന്ന് വിളിക്കുന്ന
മറ്റേ ലോകത്തേയും മാറ്റുന്നതാണ്.
0:19:58.250,0:20:02.820
അദ്ദേഹം തുടര്ന്ന് പറയുന്നു, "ഈ നീക്കത്തിലൂടെ അയാള്
പുറത്തുള്ള പ്രകൃതിയില് പ്രവര്ത്തിച്ച് അതിനെ മാറ്റുന്നു.
0:20:02.820,0:20:06.820
ഈ രീതിയില് അയാള് അയാളുടെ സ്വന്തം
പ്രകൃതിയേയും മാറ്റുന്നു. പ്രകൃതിയിലുള്ള ഉറങ്ങിക്കിടക്കുന്ന
0:20:06.820,0:20:11.740
സാദ്ധ്യതകള് അയാള് വികസിപ്പിക്കുന്നു."
0:20:11.740,0:20:15.980
ഇത്, പ്രകൃതിയെ നാം ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ച്
മാര്ക്സ് സംസാരിക്കുന്നതാണ്.
0:20:15.980,0:20:19.930
നാം ചെയ്യുന്നത് വഴി നാം പുതിയ പ്രകൃതിയെ സൃഷ്ടിക്കുകയാണ്.
0:20:19.930,0:20:24.650
ബീവര് ചെയ്യുന്നത് പോലെ,
ഉറുമ്പുകള് ചെയ്യുന്നത് പോലെ
0:20:24.650,0:20:30.170
നാം ചെയ്യുന്നതിന്റെ ഫലമായി
കാര്യങ്ങള് സംഭവിക്കുന്നു.
0:20:30.170,0:20:36.130
അത്തരത്തിലെ എല്ലാ ജീവികളും ചെയ്യുന്നത് പോലെ.
0:20:36.130,0:20:41.120
"പ്രകൃതിയില് ഉറങ്ങിക്കിടക്കുന്ന സാദ്ധ്യതകളെ
അയാള് വികസിപ്പിക്കുകയും തന്റെ സ്വന്തം സ്വയംഭരണശക്തിക്ക്
0:20:41.120,0:20:45.279
അതിനെ വിധേയമാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു."
0:20:45.279,0:20:48.980
ഇല്പ്പം പ്രൊമിത്യൂസിനെപ്പോലെ തോന്നുന്നു.
0:20:48.980,0:20:51.650
നമുക്കതിനെ ഭരിക്കാം.
0:20:51.650,0:20:55.260
എന്നാല് സ്വയംഭരണമായ അധികാരം, അതിനെക്കുറിച്ച്
0:20:55.260,0:20:59.260
നമുക്ക് തീരുമാനമെടുക്കാന് കഴിയുന്നത് എന്നാണ് എനിക്ക് തോന്നുന്നത്
0:20:59.260,0:21:03.190
അത് ചെയ്യണോ വേണ്ടയോ എന്ന് നാം തീരുമാനിക്കുന്നു.
0:21:03.190,0:21:09.690
നാം എങ്ങനെ തീരുമാനിക്കുന്നു എന്നതിന് നിര്ണ്ണായകമായ അര്ത്ഥമുണ്ട്.
0:21:09.690,0:21:15.100
വലിയ കാറോടിക്കാന് നാമെല്ലാം
തീരുമാനിക്കുന്നു. നമുക്കറിയാം
0:21:15.100,0:21:20.559
അന്തരീക്ഷത്തിലെ കാര്ബണ് ഡൈ ഓക്സൈഡ്
അളവിനെക്കുറിച്ച്… നമുക്കത്തരം കാര്യങ്ങളറിയാം.
0:21:20.559,0:21:25.620
എന്നിരുന്നാലും നാം ഇപ്പോഴും SUVകളോടിക്കാന് തീരുമാനിക്കുന്നു.
0:21:25.620,0:21:29.970
SUVകളോടിക്കാതിരിക്കാന് നാം തീരുമാനിക്കുകയാണെങ്കില്
നമുക്ക് വേറൊരു ഫലമായിരിക്കും ഉണ്ടാകുക.
0:21:29.970,0:21:34.570
ഇവിടെ മാര്ക്സ്
എന്തിനെക്കുറിച്ചാണ് പറയുന്നത്:
0:21:34.570,0:21:41.570
'അവിടെ ഒരു സ്വയംഭരണ നിമിഷമുണ്ട്',
ഒരു സെക്കന്റിനകം നാം അതിലേക്ക് തിരിച്ച് വരും.
0:21:42.050,0:21:46.770
അദ്ദേഹം പറയുന്നു, "പൂര്ണ്ണമായും
മനുഷ്യ സ്വഭാവമാണെന്ന രൂപത്തില്
0:21:46.770,0:21:53.110
നാം അദ്ധ്വാനത്തെ മുന്കൂട്ടി
തീരുമാനിക്കുന്നു."
0:21:53.110,0:21:57.520
തന്റെ തുടക്കത്തിലെഎഴുത്തില് മാര്ക്സനെ
തുടരെ ആകര്ഷിക്കുന്ന ഒരാശയം
0:21:57.520,0:22:04.490
'സ്പീഷീസ് ജീവി' (Gattungswesen)
എന്നതാണ്. ഒരു സ്പീഷീസെന്ന
0:22:04.490,0:22:07.090
നിലയിലെ നമ്മള് എന്നാണര്ത്ഥം.
0:22:07.090,0:22:10.080
ഇതിനെക്കുറിച്ച് നമുക്ക് എന്ത് പറയാം?
0:22:10.080,0:22:13.070
തീര്ച്ചയായും അദ്ദേഹം കാന്റില് നിന്ന് എടുത്ത ആശയമാണ്.
0:22:13.070,0:22:21.340
തന്റെ നരവംശ ശാസ്ത്രമായി സ്പീഷീസെന്ന
ആശയത്തക്കുറിച്ച് അദ്ദേഹവും ദീര്ഘമായി എഴുതി.
0:22:21.340,0:22:28.620
തീര്ച്ചയായും Feuerbach ന്റെ
നരവംശശസ്ത്രത്തിലും അതുണ്ട്.
0:22:28.620,0:22:31.340
അതുകൊണ്ട് ചോദ്യം എന്നത്:
0:22:31.340,0:22:36.490
ഒരു സ്പീഷീസെന്ന നിലയില് മറ്റ് സ്പീഷീസുകളുമായി നാം വ്യത്യസ്ഥരാണോ?
ആണെങ്കില് അതെങ്ങനെ? ബീവറില് നിന്നും തേനീച്ചകളില് നിന്നും
0:22:36.490,0:22:40.060
ഉറുമ്പുകള് വ്യത്യസ്ഥരാണെന്ന് നമുക്കറിയാം.
0:22:40.060,0:22:42.920
എന്താണ് അദ്ദേഹം ഇവിടെ ചെയ്യുന്നത്, അദ്ദേഹം പറയുന്നു:
0:22:42.920,0:22:47.039
'ശരി, എല്ലാ സ്പീഷീസുകളും പ്രകൃതിയുടെ ഉത്പാദനം
0:22:47.039,0:22:49.400
എന്ന ഈ പ്രക്രിയയില് ഇടപെട്ടിരിക്കുന്നു
0:22:49.400,0:22:52.130
എന്ന് നാം തിരിച്ചറിയണം' - അതിനെ അങ്ങനെ
വിളിക്കാനാണ് നിങ്ങളാഗ്രഹിക്കുന്നുവെങ്കില്
0:22:52.130,0:22:55.670
ഉത്പാദനം, അവരുടെ പരിസ്ഥിതിയില്
രൂപമാറ്റമുണ്ടാക്കുന്ന പ്രവര്ത്തനങ്ങള്.
0:22:55.670,0:23:00.060
എന്നാല് അദ്ദേഹം പറയുന്നു: "…മെഴുകില് നിര്മ്മാണം തുടങ്ങുന്നതിന്
മുമ്പ് ശില്പ്പി അറയെ തന്റെ മനസില് നിര്മ്മിക്കുന്നു എന്നതാണ്
0:23:00.060,0:23:05.279
ഏറ്റവും മോശം ശില്പ്പിയില് നിന്ന്
ഏറ്റവും നല്ല തേനീച്ചകളുമായുള്ള വ്യത്യാസം.
0:23:05.279,0:23:09.120
എല്ലാ അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയകളുടേയും അവസാനം
ഒരു ഫലം ഉരുത്തിരിഞ്ഞ് വരും.
0:23:09.120,0:23:13.970
തൊഴിലാളികള് തുടക്കത്തില് തന്നെ
മനസില് കണ്ട ഒന്നായിരിക്കും അത്.
0:23:13.970,0:23:18.780
അതുകൊണ്ട് ആശയപരമായി നിലനിന്നിരുന്നതാണ്."
അതായത് മാനസികമായി.
0:23:18.780,0:23:23.590
"പ്രകൃതിയിലെ വസ്തുക്കളില് മനുഷ്യന് രൂപമാറ്റം
വരുത്തുക മാത്രമല്ല ആ വസ്തുക്കളില് സ്വന്തം
0:23:23.590,0:23:39.170
ലക്ഷ്യത്തേയും സാക്ഷാത്കരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു."
ഇടപെടുന്നതിന് മുമ്പ് മനുഷ്യ അദ്ധ്വാനത്തിന് കുറച്ച്
0:23:39.170,0:23:47.540
മാനസിക കണക്ക് കൂട്ടലും
ലക്ഷ്യബോധത്തോടുകൂടിയ ആലോചനയും ഉണ്ട്.
0:23:47.540,0:23:52.570
ഇനി വീണ്ടും നിങ്ങള്ക്ക് സംശയരഹിതമായി മാര്ക്സില്
നിന്ന് കേട്ടിട്ടുള്ള മറ്റ് ചില ഉദ്ധരണികള്ക്ക് വിരുദ്ധമാണിതെന്ന്
0:23:52.570,0:23:54.860
തോന്നും. ചിലത്:
0:23:54.860,0:23:59.630
'ഭൌതിക പ്രവര്ത്തനത്തില് നിന്നാണ്
ബോധം ഉണ്ടാകുന്നത്.'
0:23:59.630,0:24:02.160
എന്നാല് ഇവിടെ അദ്ദേഹം പറയുന്നു:
0:24:02.160,0:24:13.080
പ്രവര്ത്തിക്ക് മുമ്പ് ആശയമുണ്ട്,
പ്രവര്ത്തിക്ക് മുമ്പ് ലക്ഷ്യം ഉണ്ട്.
0:24:13.080,0:24:17.160
കാര്യകാരണ രീതിയിലല്ലാതെ
വൈരുദ്ധ്യാധിഷ്ഠിതമായി ചിന്തിക്കാനായി
0:24:17.160,0:24:24.160
നിങ്ങള് തയ്യാറാണെങ്കില് ആ രണ്ട് സ്ഥാനങ്ങളേയും
പൊരുത്തപ്പെടുത്തുന്നത് വിഷമമുള്ള കാര്യമല്ല.
0:24:24.590,0:24:29.320
ഒരു വാസ്തുശില്പ്പി ശൂന്യതയില് നിന്നല്ല തുടങ്ങുന്നത്.
0:24:29.320,0:24:34.960
ഒരു പ്രത്യേക സ്ഥിതിയില്, ഒരു പ്രത്യേക ചരിത്രത്തില്,
ഒരു പ്രത്യേക പഠന പ്രക്രിയയില്, ഒരു പ്രത്യേക
0:24:34.960,0:24:41.090
ഭൌതിക ലോകത്തില് നിന്നാണ്
ഒരു വാസ്തുശില്പ്പി തുടങ്ങുന്നത്.
0:24:41.090,0:24:45.340
അതുകൊണ്ട് ഒരു പ്രത്യേക സാഹചര്യം
അഭിമുഖീകരിക്കുന്ന വാസ്തുശില്പ്പിയുടെ
0:24:45.340,0:24:47.880
ഭാവനാശേഷി ഒരു ജീവിതകാലത്തെ
0:24:47.880,0:24:52.690
പ്രവര്ത്തനങ്ങളിലും പഠനത്തില്
0:24:52.690,0:24:56.880
നിന്നുമുണ്ടായ അനുഭവ സമ്പത്തില്
0:24:56.880,0:25:02.220
നിന്നുണ്ടാകുന്നതാണ്. അത്തരത്തിലെല്ലാം.
0:25:02.220,0:25:05.900
വാസ്തുശില്പ്പി ശൂന്യതയില് നിന്ന്
തുടങ്ങുന്നു എന്നത് പോലെയല്ല.
0:25:05.900,0:25:13.660
വാസ്തുശില്പ്പി തുടങ്ങുന്നു - എന്നാല്
അവിടെ ഈ മാനസിക നിമിഷമുണ്ട്.
0:25:13.660,0:25:18.679
അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയയില് അത്
വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ടതാണ്.
0:25:18.679,0:25:22.520
രൂപീകരണത്തിന്റേയും രൂപകല്പ്പനയുടേയും നിമിഷം;
0:25:22.520,0:25:29.270
എന്താണ് വരുന്നതെന്ന് സാധാരണ പരാമര്ശിക്കുന്ന
നിമിഷത്തെ നാം കാണാന് പോകുകയാണ്.
0:25:29.270,0:25:33.530
എന്നാല് ആ നിമിഷത്തെ ഭൌതികമായ
എന്തെങ്കിലുമായി മാറ്റിയില്ലെങ്കില്
0:25:33.530,0:25:35.780
അതിന് ഒരു അര്ത്ഥവുമില്ല
0:25:35.780,0:25:39.809
എല്ലാത്തരത്തിലേയും വിശിഷ്ടമായ കാര്യങ്ങള്
സ്വപ്നം കാണുന്ന ധാരാളം വാസ്തുശില്പ്പികള് ഉണ്ട്.
0:25:39.809,0:25:45.140
എന്നാല് മാര്ക്സ് പറയുന്നു: 'ശരി, ശരിക്കും
പ്രയോഗത്തില് വരുത്തുന്നത് വരെ അത് അപ്രധാനമായതാണ്.'
0:25:45.140,0:25:48.169
അത് അടിസ്ഥാനമായി അതിനെ നിര്മ്മിക്കുന്നതാണ്.
0:25:48.169,0:25:55.169
അവിടെ നിങ്ങള് ഭൌതികമായ പശ്ചാത്തലത്തില്
നിന്ന് മാനസികമായ നിമിഷത്തിലൂടെ അടിസ്ഥാനമായ
0:25:55.370,0:26:04.430
ഈ അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയയില് എത്തുന്നു. നാം എങ്ങനെ
പ്രവര്ത്തിക്കുന്നു എന്നതില് നിര്ണ്ണായകമാണ് അത്.
0:26:04.430,0:26:08.740
അദ്ദേഹം ഒരു പടി കൂടി മുന്നോട്ട് പോകുന്നു.
0:26:08.740,0:26:11.980
"…ഇതൊരു ലക്ഷ്യമാണ്. അയാള്
ബോധത്തോടെയാണ്. ഒരു നിയമത്തിന്റെ
0:26:11.980,0:26:15.700
അതികൃത്യതയോടെ അത് അയാളുടെ
പ്രവര്ത്തിയുടെ രീതിയെ തീരുമാനിക്കുന്നു.
0:26:15.700,0:26:20.679
അത് ചെയ്യാനായി അയാള് അയാളുടെ ഇച്ഛയെ
ആജ്ഞാനുവര്ത്തിയാക്കണം.
0:26:20.679,0:26:26.130
ഈ ആജ്ഞാനുവര്ത്തിയാക്കല് നൈമിഷികമായ
പ്രവര്ത്തിയല്ല.
0:26:26.130,0:26:30.929
പ്രവര്ത്തിക്കുന്ന അവയവങ്ങള് പ്രയോഗിക്കുന്നതിന്
പുറമേ, ജോലിയുടെ മുഴവന് സമയത്തും
0:26:30.929,0:26:34.240
ലക്ഷ്യബോധമുള്ള ഇച്ഛയും വേണം.
അതായത് പൂര്ണ്ണമായ ശ്രദ്ധ.
0:26:34.240,0:26:38.410
ജോലി പൂര്ത്തിയാക്കുന്ന രീതിയെ സംബന്ധിച്ച് ജോലിയുടെ
സ്വഭാവത്തില് അയാള്ക്ക് കുറവ് ആകര്ഷണമേയുള്ളുവെങ്കില്
0:26:38.410,0:26:43.910
തന്റെ സ്വന്തം ശാരീരികവും മാനസികവുമായ
ശക്തിയുടെ കുറവ് പ്രയോഗമായേ അയാളതിനെ കാണൂ.
0:26:43.910,0:26:48.580
അയാളുടെ ശ്രദ്ധ കൂടുതല് അടുപ്പിക്കാന്
അത് നിര്ബന്ധിതമാക്കുന്നു."
0:26:48.580,0:27:06.760
ജോലി ഒരു കളിയാണ്, ശരിക്കും കളി, എന്ന ഫോറിയറിന്റെ
വീക്ഷണത്തെ അദ്ദേഹം വിമര്ശിക്കുകയാണിവിടെ.
0:27:06.800,0:27:11.350
മാര്ക്സ് ഇതുപോലെയാണ് പറയുന്നു:
'അത് ഒരിക്കലും ശരിക്കുള്ള കളിയല്ല'.
0:27:11.350,0:27:13.960
ഒരു പദ്ധതിയില് നാം എത്തുമ്പോള്,
0:27:13.960,0:27:18.100
ആ പദ്ധതി നമ്മേ നയിക്കുന്ന
സ്ഥിതി വന്നു എന്ന് കുറച്ച്
0:27:18.100,0:27:20.300
കഴിയുമ്പോള് നാം മനസിലാക്കും.
0:27:20.300,0:27:25.669
അതിനായി നാം നമ്മുടെ ഇച്ഛാശക്തിയെ കീഴ്പ്പെടുത്തുണം.
0:27:25.669,0:27:31.890
ചിലപ്പോള് അത് വളരെ
വിഷമകരമായ പ്രക്രിയയായിരിക്കും.
0:27:31.890,0:27:36.730
നിങ്ങളിലാരെങ്കിലും പ്രബന്ധം എഴുതുന്നുണ്ടെങ്കില്
ഞാന് പറയുന്നതെന്തെന്ന് വളരെ വ്യക്തമായി
0:27:36.730,0:27:39.890
നിങ്ങള്ക്കറിയാമായിരിക്കും.
0:27:39.890,0:27:46.890
10% പ്രചോദനവും 90% കഠിനാദ്ധ്വാനവും
എന്നതാണ് അതിന്റെ പൊതു നിയമം.
0:27:47.019,0:27:52.270
തങ്ങളുടെ പ്രബന്ധത്തിന്റെ അവസാനമാകുമ്പോഴേക്കും
'ഇത് എന്നെ ശരിക്കും മുക്കുകയാണെന്ന്' ഭ്രാന്ത്പിടിച്ച്
0:27:52.270,0:27:55.690
കരയുന്നവരേയേ നിങ്ങള് കണ്ടിട്ടുണ്ടാവൂ.
0:27:55.690,0:27:58.080
ഞാന് പുസ്തകം എഴുതുമ്പോള് ഇപ്പോഴും എനിക്ക്
സംഭവിക്കുന്നകാര്യമാണിത്.
0:27:58.080,0:28:01.200
അതിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുമ്പോള് - 'മഹത്തായ ആശയം!!'
0:28:01.200,0:28:05.150
ആറ് മാസം കഴിയുമ്പോള് - 'ശരി, ഇതൊരു മോശം ആശയമല്ല.'
0:28:05.150,0:28:09.690
അവസാനമാകുമ്പോള് - 'ഓ, എന്തൊരു മോശം ആശയമാണിത്!
അതില് നിന്ന് എനിക്കെന്തുകൊണ്ട് പുറത്തുകടക്കാനാകുന്നില്ല. ഇത് തീരില്ല.'
0:28:09.690,0:28:11.960
അത്തരത്തിലെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും വരും.
0:28:11.960,0:28:15.929
എല്ലാ ജോലികളും വെറും കളിയാണെന്ന
0:28:15.929,0:28:20.460
ഫോറിയര് ധാരണയെ കുറച്ച് മാര്ക്സ്
അല്പ്പം ആഹ്ലാദിക്കുന്നുണ്ട്.
0:28:20.460,0:28:25.900
അദ്ദേഹം അങ്ങനെ കരുതുന്നില്ല എന്ന് മാത്രമല്ല,
അതായിരിക്കണമെന്ന് അദ്ദേഹം പോലും വിചാരിക്കുന്നില്ല.
0:28:25.900,0:28:32.860
കുറച്ച് പരിശീലനം, സ്വയം-പരിശീലനം,
അതിനോടൊപ്പമുണ്ടെന്നത് നാം അംഗീകരിക്കണം.
0:28:32.860,0:28:37.550
നമുക്ക് അതില് നിന്ന് രക്ഷപെടാനാവില്ല.
0:28:37.550,0:28:44.860
അതേ സമയത്ത്,
ഭാവം വെച്ച് ഈ ഖണ്ഡിക വളരെ
0:28:44.860,0:28:48.800
പ്രധാനപ്പെട്ടതാണെന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നു.
0:28:48.800,0:28:52.690
ഇതിനെ സംബന്ധിച്ച് ചില നല്ല കാര്യങ്ങളുണ്ട്.
0:28:52.690,0:28:57.660
ഇതിനക്കുറിച്ച് കാല്പ്പനികമായ കാര്യങ്ങള് പോലുമുണ്ട്.
ചില സന്ദര്ഭങ്ങളില് കാല്പ്പനികമാകുന്നതില്
0:28:57.660,0:29:04.650
മാര്ക്സിന് വിരോധമില്ലായിരുന്നു. അതായത് ഈ
സംരംഭത്തിനെക്കുറിച്ച് എന്തോ ശ്രേഷ്ഠതയുണ്ട്.
0:29:04.650,0:29:08.340
നമുക്ക് ചിന്തകളെക്കുറിച്ച് സ്വപ്നം കാണാനാകും
നമുക്ക് അവ യാഥാർത്ഥ്യമാക്കാനാകും.
0:29:08.340,0:29:12.070
നമുക്ക് ലോകത്തെ മാറ്റാനാകും.
നമുക്ക് നമ്മളെ തന്നെ മാറ്റാനാകും.
0:29:12.070,0:29:18.310
നമുക്ക് ആ സ്പീഷീസ് കഴിവുണ്ട്.
നമുക്ക് ആ സ്പീഷീസ് ശക്തിയുണ്ട്.
0:29:18.310,0:29:25.150
മാര്ക്സിനെ സംബന്ധിച്ചടത്തോളം, അവ
ഉപയോഗിക്കുന്നതില് നിങ്ങള്ക്ക് കുറ്റബോധം തോന്നില്ല
0:29:25.150,0:29:31.350
എന്നാല് ഒരിക്കല് നിങ്ങള്ക്കത് കിട്ടിയാല്,
നിങ്ങളതിനോടൊട്ടിപ്പിടിക്കും എന്നതാണ് നിങ്ങളനുഭവിക്കുന്നത്
0:29:31.350,0:29:35.440
കാരണം നിങ്ങളൊരു പദ്ധതി
തുടങ്ങിയിട്ട് ഉപേക്ഷിക്കാന് പറ്റില്ല.
0:29:35.440,0:29:42.030
അത് ചെയ്യാന് അച്ചടക്കം വേണം.
0:29:42.030,0:29:47.610
അടിസ്ഥാന തരത്തിലെ വാദം
പോലെയാണ് ഇത്.
0:29:47.610,0:29:51.760
എന്നാലും അത് ഏകാത്മകമായ വാദമാണെന്ന് ശ്രദ്ധിക്കുക.
0:29:51.760,0:29:55.740
ഇതിനെക്കുറിച്ച് പ്രത്യേകിച്ച്
അസാധാരണമായി ഒന്നുമില്ല.
0:29:55.740,0:30:01.050
നാം അസാധാരണക്കാരാണെന്ന് മാര്ക്സ് കരുതുന്നില്ല.
കാരണം തേനീച്ചക്കൂടുണ്ടാക്കുമ്പോള് തേനീച്ചകള്
0:30:01.050,0:30:04.019
അസാധാരണമായകുന്നതിനേക്കാള്
കൂടുതലൊന്നും നാം ചെയ്യുന്നില്ല.
0:30:04.019,0:30:09.990
ചിലന്തികളുടെ വലകള്, ചിതലുകളുടെ ചിതല്പ്പുറ്റുകള്,
ബീവറുകളുടെ അണക്കെട്ടുകള് തുടങ്ങി അത്തരത്തിലെല്ലാം.
0:30:09.990,0:30:13.690
ഇതില് അസാധാരമായതൊന്നും തന്നെയില്ല.
0:30:13.690,0:30:17.750
അത് ഒരേ സമയം പ്രകൃതിദത്തവും സാമൂഹികവും ആണ്.
0:30:17.750,0:30:28.460
എന്നാല് നമ്മുടെ സ്പീഷീസില് വളരേറെ
അവിഭാജ്യമായ ഒന്നാണ് അത്.
0:30:28.520,0:30:35.840
പ്രകൃതിയുമായുള്ള ബന്ധത്തെക്കുറിച്ച്
മൂലധനത്തില് മാര്ക്സ് അധികം പറയുന്നില്ല.
0:30:35.840,0:30:40.870
ബൂര്ഷ്വ യുഗത്തില് അത് എങ്ങനെ പരിണമിച്ചു എന്നതും.
0:30:40.870,0:30:45.280
എന്നാല് യഥാര്ത്ഥത്തില് നിങ്ങള്
0:30:45.280,0:30:51.240
തന്നത്താനെ അനുമാനിക്കുകയാണെങ്കില് അദ്ദേഹം
ധാരാളം കാര്യങ്ങള് പറയുന്നതായി നിങ്ങള്ക്ക് കാണാനാകും.
0:30:51.240,0:30:56.690
അതേ രീതിയില്, ചരക്കിന് ആന്തരികമായ
ഉപയോഗ-മൂല്യത്തിന്റേയും കൈമാറ്റ-മൂല്യത്തിന്റേയും
0:30:56.690,0:31:01.410
ലോകം ഒരു പ്രമാണവൈരുദ്ധ്യം, ഒരു മത്സരം ഉണ്ടാക്കുന്നു.
0:31:01.410,0:31:06.670
പിന്നെ കാലക്രമത്തില് ഉല്പാദകരില്
നിന്ന് നിങ്ങള്ക്ക് പണം കിട്ടുമ്പോഴേക്കും ശരിക്കും
0:31:06.670,0:31:12.059
ഗൌരവകരമായ വൈരുദ്ധ്യങ്ങളുടെ സാദ്ധ്യതയും ഉണ്ടാകുന്നു.
0:31:12.059,0:31:18.110
അതുകൊണ്ട് പ്രകൃതി പരിണമിക്കുന്നത്
അതേ രീതിയില് നിങ്ങള്ക്ക് കാണാം
0:31:18.110,0:31:23.330
ഒരു സ്ഥലം എത്തുമ്പോഴേക്കും പാരിസ്ഥിതിക
പ്രശ്നങ്ങളുണ്ടാകാനുള്ള സാദ്ധ്യതയുണ്ട്.
0:31:23.330,0:31:27.410
ഇത്തരം പ്രതിസന്ധികളുടെ സാദ്ധ്യതകളെക്കുറിച്ച്
മൂലധനത്തില് ചില
0:31:27.410,0:31:32.290
സ്ഥലങ്ങളില് മാര്ക്സ് സൂചിപ്പിക്കുന്നു.
0:31:32.290,0:31:34.630
അദ്ധ്വാനത്തിന്റെ മുതലാളിത്തത്തിലെ
0:31:34.630,0:31:40.960
പരിണാമത്തെക്കുറിച്ചാണ് എന്നാല്
നാം കാണാന് പോകുന്നത്.
0:31:40.960,0:31:44.740
വളരെ പ്രത്യേകമായ ദിശയിലേക്കാണ്
അത് അതിനെ കൊണ്ടുപോകുന്നത്.
0:31:44.740,0:31:50.140
സമൂഹത്തിൽ നിന്നുള്ള
പ്രകൃതിയുടെ ഈ ആശയപരമായ
0:31:50.140,0:31:56.310
വേര്തിരിവ് വളരെ പ്രധാനമാണ്.
0:31:56.310,0:31:59.889
അത് പ്രതികൂലമാകാൻ പോകുകയാണ്.
0:31:59.889,0:32:07.680
അതാണ് നമ്മുടെ പ്രയോഗങ്ങൾ
അങ്ങനെ ആയിത്തീരാൻ പോകുകയാണ്.
0:32:07.680,0:32:11.460
അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയയുടെ പരിണാമത്തെക്കുറിച്ച്
നാം വായിക്കുമ്പോൾ
0:32:11.460,0:32:17.660
ഇത് നമ്മള് ഓര്ത്തിരിക്കണം.
0:32:17.660,0:32:24.770
അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയ എങ്ങനെ പ്രവര്ത്തിക്കുന്നു
എന്നതിന്റെ കുറച്ച് പൊതുവായ കാര്യങ്ങള്
0:32:24.770,0:32:29.620
പറയുകയാണ് മാര്ക്സ് പിന്നെ ചെയ്യുന്നത്.
0:32:29.620,0:32:32.259
അദ്ദേഹം അതിന്റെ ഒരു ചെറു വിശകലനം
0:32:32.259,0:32:35.870
നല്കുന്നു, "ലക്ഷ്യബോധത്തോടുള്ള
പ്രവര്ത്തനം, അത് തന്നെയാണ് ജോലി,
0:32:35.870,0:32:39.360
ആ ജോലി നിര്വ്വഹിക്കപ്പെടുന്ന വസ്തു,"
0:32:39.360,0:32:43.260
അവിടെയാണ് മനുഷ്യ അദ്ധ്വാനത്തിന്
വേണ്ടിയുള്ള ഈ പ്രാപഞ്ചികമായ വസ്തു വരുന്നത്.
0:32:43.260,0:32:46.700
അദ്ദേഹം അതിനെക്കുറിച്ച് ചില
ഉദാഹരണങ്ങള് നല്കുന്നു;
0:32:46.700,0:32:49.470
അസംസ്കൃത വസ്തുക്കള്, പ്രകൃതിയില്
നിന്ന് കിട്ടുന്ന വസ്തുക്കള് അത്തരത്തിലെ എല്ലാം.
0:32:49.470,0:32:54.580
പിന്നീട് അദ്ദേഹം അദ്ധ്വാനത്തിന്റെ
ഉപകരണങ്ങളെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്നു.
0:32:54.580,0:32:58.750
അതും തുടക്കത്തില് പ്രകൃതിയുടെ
വിനിയോഗിക്കലായിരുന്നു.
0:32:58.750,0:33:02.310
എന്നാല് പിന്നീട് അത് മാറി,
285ാം താളില് അദ്ദേഹം പറയുന്നു:
0:33:02.310,0:33:07.149
"…അയാളുടെ പ്രവര്ത്തനത്തിന്റെ ഒരു അവയവമായി
പ്രകൃതി മാറി. അത് അയാള് സ്വന്തം ശരീര അവയവമായി കൂട്ടിച്ചേര്ത്തു.
0:33:07.149,0:33:10.700
ബൈബിളുണ്ടായിരുന്നിട്ടും സ്വന്തം പൊക്കത്തോട് കൂട്ടിച്ചേര്ത്തു.
0:33:10.700,0:33:13.179
തന്റെ കലവറ ഭൂമിയായിരുന്നു, അതുപോലെ
0:33:13.179,0:33:16.580
അതാണ് അയാളുടെ യഥാര്ത്ഥ ഉപകരണ വീട്."
0:33:16.580,0:33:28.840
നമ്മള് സാധനങ്ങളെടുക്കുകയും അവയെ
ഉപകരണങ്ങളായി ഉപയോഗിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
0:33:28.840,0:33:32.660
നമുക്ക് ഉപകരണങ്ങളുണ്ടാക്കുന്ന ഒരു ചരിത്രമുണ്ടെന്ന
ആശയത്തിലേക്ക് അത് പിന്നീട് നയിക്കുന്നു.
0:33:32.660,0:33:37.100
286ാം താളില് അദ്ദേഹം ഫ്രാങ്ക്ലിനെ ഉദ്ധരിക്കുന്നു,
0:33:37.100,0:33:42.300
അതിന് അദ്ദേഹം മഹത്തായ പ്രാധാന്യം കൊടുക്കുന്നുണ്ട്.
അതിലേക്ക് നാം വീണ്ടും വരുന്നുണ്ട്.
0:33:42.300,0:33:47.640
അദ്ദേഹം പറയുന്നു: "എന്തുകൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കി എന്നതല്ല,
എങ്ങനെ, അദ്ധ്വാനത്തിന്റെ എന്ത് ഉപകരണങ്ങളാലാണ്
0:33:47.640,0:33:51.120
അദ്ദേഹം പറയുന്നു: "വ്യത്യസ്ഥ സാമ്പത്തിക യുഗങ്ങളെ
തിരിച്ചറിയുന്നത് അത് എന്തുകൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കി എന്നതല്ല,
0:33:51.120,0:33:56.050
അദ്ധ്വാനത്തിന്റെ ഉപകരണങ്ങള് മനുഷ്യാദ്ധ്വാനം നേടിയ
വികസനത്തിന്റെ അവസ്ഥയുടെ തരം നല്കുന്നു എന്ന് മാത്രമല്ല
0:33:56.050,0:34:05.150
മനുഷ്യ തൊഴിലിലെ സാമൂഹ്യ ബന്ധങ്ങളേയും
അവ സൂചിപ്പിക്കുന്നു."
0:34:05.150,0:34:11.129
വീണ്ടും ഒരു ഗാഢമായ ബന്ധം അവിടെയുണ്ട്,
മിക്കവാറും സാങ്കേതികവിദ്യകളും
0:34:11.129,0:34:17.609
സാമൂഹ്യ ബന്ധങ്ങളും തമ്മില് എതിര്ക്കുന്നത്.
മാര്ക്സ് ഇവിടെ ചെയ്യുന്നത്, വീണ്ടും
0:34:17.609,0:34:22.609
മനുഷ്യ ചരിത്രത്തിന്റെ പ്രാപഞ്ചികത പാകുകയാണ്.
അത് സാങ്കേതികവിദ്യാ മാറ്റങ്ങളും സാമൂഹിക
0:34:22.609,0:34:29.559
ബന്ധങ്ങളും തമ്മിലുള്ള സങ്കീര്ണ്ണണായ ബന്ധമാണ്.
0:34:29.559,0:34:32.259
എന്നാൽ നമ്മൾ ഉപകരണങ്ങളുമായി
മാത്രം ഇടപെടുകയല്ല, അദ്ദേഹം പറയുന്നു…
0:34:32.259,0:34:38.499
…താളിന്റെ അവസാനം…
നാം എല്ലാത്തരം ആന്തരഘടനകളുമായി ഇടപെടുകയാണ്.
0:34:38.499,0:34:42.629
അതിൽ കൂടുതലും മുമ്പത്തെ
അദ്ധ്വാനത്താൽ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടതാണ്.
0:34:42.629,0:34:46.569
…p.287: "ഇത്തരത്തിലെ ഉപകരണങ്ങൾ
ഇതിനകം തന്നെ തൊഴിൽശാലകൾ, കനാലുകൾ, റോഡുകൾ
0:34:46.569,0:34:55.830
മുതലായവ ഉൾപ്പടെയുള്ള മുമ്പത്തെ
അദ്ധ്വാനത്താൽ ഇടപെട്ടതാണ്."
0:34:57.159,0:35:03.930
അതിന് ശേഷം ഒരു പ്രധാന ഖണ്ഡിക വരുന്നു: "അദ്ധ്വാന
പ്രക്രിയയിൽ, അദ്ധ്വാന ഉപകരണത്തിലൂടെയുള്ള മനുഷ്യന്റെ
0:35:03.930,0:35:10.239
പ്രവർത്തി അദ്ധ്വാനമേൽക്കുന്ന വസ്തുവിൽ പ്രാരംഭത്തിലേ
ഉദ്ദേശിച്ചിട്ടുള്ള ഒരു മാറ്റമുണ്ടാക്കുന്നു.
0:35:10.239,0:35:15.679
ആ പ്രക്രിയ ഉൽപ്പന്നത്തിൽ ഇല്ലാതെയാകുന്നു.
0:35:15.679,0:35:19.899
പ്രക്രിയയകളും സാധനങ്ങളും
തമ്മിലുള്ള ബന്ധത്തിലേക്ക്
0:35:19.899,0:35:25.419
മാർക്സ് ഇടക്കിടെ എത്തുന്നു
എന്ന് നാം മിക്കപ്പോഴും സംസാരിച്ചിട്ടുണ്ട്.
0:35:25.419,0:35:28.249
പ്രക്രിയകളും വസ്തുക്കളും.
0:35:28.249,0:35:32.879
"ഈ പ്രക്രിയയുടെ ഉല്പ്പന്നം ഒരു ഉപയോഗ-മൂല്യമാണ്.
ഒരു പ്രകൃതിദത്ത പദാര്ത്ഥത്തെ അതിന്റെ രൂപത്തിന്
0:35:32.879,0:35:37.029
മാറ്റം വരുത്തി മനുഷ്യന്റെ ആവശ്യത്തിനായി അനുരൂപമാക്കി.
0:35:37.029,0:35:40.729
അദ്ധ്വാനം അതില് ലീനമായി മാറി.
0:35:40.729,0:35:43.509
അദ്ധ്വാനം ഏറ്റ വസ്തുവില്
0:35:43.509,0:35:46.060
അദ്ധ്വാനം വസ്തുവല്ക്കരിക്കപ്പെട്ടു.
0:35:46.060,0:35:49.479
ജോലിക്കാരന്റെ വശത്ത് പ്രത്യക്ഷമാകുന്നത്
ഒരു രൂപത്തിലെ അസ്വസ്ഥതയാണ്…"
0:35:49.479,0:35:52.329
അത് പ്രവര്ത്തിയാണ് "… ഇപ്പോള്
ഉല്പ്പന്നത്തിന്റെ വശത്ത് പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു
0:35:52.329,0:35:57.630
സ്ഥിരമായ, ചലിക്കാനാകാത്ത
സ്വഭാവത്തിന്റെ രൂപത്തില് സ്ഥിതിചെയ്യുന്നു.
0:35:57.630,0:36:03.829
തൊഴിലാളി തിരിച്ചു, ഉല്പ്പന്നം തിരിയാന് തുടങ്ങി."
0:36:03.829,0:36:09.199
ഈ പ്രക്രിയ കാര്യം…
0:36:09.199,0:36:12.889
പ്രക്രിയയോ കാര്യമോ
ഏതാണ് പ്രധാനപ്പെട്ടത്?
0:36:12.889,0:36:19.640
വീണ്ടും ഈ രണ്ടിനെക്കുറിച്ച് നിങ്ങള് ആലോചിക്കണം.
എന്നാല് മാര്ക്സിന് അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയ
0:36:19.640,0:36:23.139
ശ്രദ്ധകേന്ദ്രീകരിക്കാന് ആഗ്രഹിച്ചത്.
0:36:23.139,0:36:30.499
തീര്ച്ചയായും മൂല്യം സാധനത്തില്
വസ്തുനിഷ്ടമാക്കപ്പെട്ടു എന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടാണ്.
0:36:30.499,0:36:40.069
വസ്തുവല്ക്കരണം എന്നത് ഈ പ്രക്രിയയുടെ
ഒരു ഒഴുവാക്കാനാകാത്ത വശമാണ്.
0:36:40.069,0:36:44.539
"മൊത്തം പ്രക്രിയയെ നാം നോക്കിയാല്…" പിന്നീട്
അദ്ദേഹം പറയുന്നു "…ഉല്പ്പന്നം എന്ന അതിന്റെ
0:36:44.539,0:36:47.759
ഫലത്തിന്റെ വീക്ഷണ കോണില്
നിന്ന് ഉപകരണങ്ങളും
0:36:47.759,0:36:55.179
അദ്ധ്വാനമേല്ക്കുന്ന വസ്തുവും ഉത്പാദനത്തിന്റെ
ഉപാധി ആണ് എന്ന് വ്യക്തമാണ്."
0:36:55.179,0:37:01.819
നമുക്ക് ഒരു ലളിതമായ വ്യത്യാസം അതിനാല് കിട്ടുന്നു.
0:37:01.819,0:37:07.959
നമുക്ക് പണ്ടത്തെ അദ്ധ്വാനത്തെ നാം
എങ്ങനെ മനസിലാക്കും എന്ന പ്രശ്നമുണ്ട്.
0:37:07.959,0:37:14.290
നാം കാണുന്ന ഏത് വസ്തുവും
കമ്പോളത്തിലേക്ക് എത്തുന്നതിന് മുമ്പ്
0:37:14.290,0:37:19.079
അതില് അദ്ധ്വാനത്തെ ലയിപ്പിച്ച് വെച്ചിട്ടുണ്ട്.
0:37:19.079,0:37:23.459
'ഭൂതകാലം' എങ്ങനെയാണ് ആ ഭൂതകാലമാകുന്നത്?
0:37:23.459,0:37:28.669
ഭൂതകാലത്തിലെ അദ്ധ്വാനം പലപ്പോഴും
ഉത്പാദനോപകരണങ്ങളില് ഉള്പ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്,
0:37:28.669,0:37:33.680
ലീനമാണ് എന്ന് ആ യാഥാര്ത്ഥ്യത്തെ നമുക്ക്
കൈകാര്യം ചെയ്യണം. അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയയുടെ
0:37:33.680,0:37:42.709
അടുത്ത ഘട്ടത്തില് നാം പിന്നീട് ഉള്പ്പെടുത്തുന്നു. അത്
പിന്നീട് അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയയുടെ അടുത്ത ഘട്ടത്തില് ഉള്പ്പെടുന്നു…
0:37:42.709,0:37:50.429
ഇത് ചില പ്രതിഫലനങ്ങളിലേക്ക് അദ്ദേഹത്തെ നയിക്കുന്നു:
0:37:50.429,0:37:54.469
മുമ്പത്തെ അദ്ധ്വാനത്തെക്കുറിച്ച് നാം എന്താണ് കരുതുന്നത്?
0:37:54.469,0:37:57.559
ഉല്പ്പന്നം ഉത്പാദിപ്പിച്ച് കഴിഞ്ഞ ഉടനെ തന്നെ
0:37:57.559,0:38:00.009
എല്ലാ അദ്ധ്വാനങ്ങളും ഭൂതകാലത്തിലേതാകും.
0:38:00.009,0:38:09.079
ഭൂതകാലത്തെ ആ അദ്ധ്വാനത്തിന്റെ
ചങ്ങലയെ നാം എങ്ങനെ ചിന്തിക്കും?
0:38:10.199,0:38:13.939
പ്രത്യേകിച്ചും അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയയിൽ ഭൂതകാലത്തെ
0:38:13.939,0:38:17.929
ആ അദ്ധ്വാനം അപ്രത്യക്ഷമാകുമ്പോൾ.
0:38:17.929,0:38:22.039
കല്ക്കരി ഖനനം ചെയ്യുന്നതില് ഭൂതകാലത്തെ അദ്ധ്വാനമുണ്ട്.
0:38:22.039,0:38:27.929
ഉരുക്ക് നിര്മ്മിക്കാനായി അതിനെ
പിന്നീട് ഞാന് ഉപയോഗിക്കുന്നു.
0:38:27.929,0:38:33.649
കല്ക്കരി വെറുതെ അപ്രത്യക്ഷ്യമാകുന്നു;
ഉരുക്കില് അത് ഇല്ല; അത് അപ്രത്യക്ഷ്യമായി.
0:38:33.649,0:38:41.459
എന്നാലും അത് അപ്പോഴും ഭൂതകാലത്തെ അദ്ധ്വാനമാണ്.
അതിന്റെ ചരിത്ര വ്യവസ്ഥകളില് അതവിടെയുണ്ട്.
0:38:41.459,0:38:44.930
എന്നാല് ഭൌതികമായി അവിടെയില്ല.
0:38:44.930,0:38:53.400
നാം തുടര്ന്ന് പോകുമ്പോള് അത് വളരെ രസകരമായ
അകൌണ്ടിങ് പ്രശ്നങ്ങളിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകും.
0:38:57.849,0:39:01.270
അത് തീച്ചയായും ആ ബലവിഷയത്തിലേക്ക്
അദ്ദേഹത്തെ നയിക്കുന്നു:
0:39:01.270,0:39:04.429
അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയയിൽ
ഒരു നിര രൂപാന്തരീകരണം
0:39:04.429,0:39:07.439
നടക്കുന്നു- പടികൾ.
0:39:07.439,0:39:12.799
ഓരോ പടിയിലും എന്തെങ്കിലും പുതിയത്
കൂട്ടിച്ചേർക്കുന്നു, എന്തെങ്കിലും പുതിയത് സംഭവിക്കുന്നു.
0:39:12.799,0:39:17.630
അതുകൊണ്ട് നമുക്ക് അതിനെ ഒരു ചങ്ങല പോലെ
കാണണം. ചരക്ക് ചങ്ങലയെക്കുറിച്ച് നാം പതിവായി സംസാരിക്കാറുണ്ട്.
0:39:17.630,0:39:24.630
അത്തരത്തിലെ കാര്യങ്ങൾ. ഈ
ആശയത്തെ കുത്തിയെടുക്കുന്നു
0:39:30.039,0:39:37.479
പിന്നീട് 290ാം താളിൽ വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ട
ഒരു വ്യത്യാസം അദ്ദേഹം അവതരിപ്പിക്കുന്നു:
0:39:37.479,0:39:42.410
"അദ്ധ്വാനം അതിന്റെ ഭൗതികമായ ഘടകങ്ങളെയാണ്
ഉപയോഗിക്കുന്നത്,
0:39:42.410,0:39:50.759
അതിന്റെ വസ്തുക്കളും അതിന്റെ ഉപകരണങ്ങളും. അവയെ
അത് വിഴുങ്ങുന്നു. അതുകൊണ്ട് അത് ഉപഭോഗപ്രക്രിയയാണ്.
0:39:50.759,0:39:52.999
അത്തരത്തിലെ ഉത്പാദനപരമായ ഉപഭോഗം…",
0:39:52.999,0:39:55.569
പദപ്രയോഗം ശ്രദ്ധിക്കുക: "ഉത്പാദനപരമായ ഉപഭോഗം ഇതിനാൽ",
0:39:55.569,0:40:00.650
"…വ്യക്തിപരമായ ഉപഭോഗത്തിൽ
നിന്ന് വ്യത്യാസപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
0:40:00.650,0:40:05.390
ജീവിക്കുന്ന വ്യക്തികളുടെ ഉപജീവനത്തിന് വേണ്ടി
രണ്ടാമത്തേത് ഉല്പ്പന്നങ്ങളെ ഉപയോഗിക്കുന്നു;
0:40:05.390,0:40:09.390
ആദ്യത്തേത് അദ്ധ്വാനത്തിന് വേണ്ട ഉപജീവനത്തിന് വേണ്ടിയും,
അതായത് പ്രവൃത്തിക്ക് വേണ്ടി, അതിലൂടെ ജീവിക്കുന്ന
0:40:09.390,0:40:12.979
വ്യക്തികളുടെ അദ്ധ്വാന ശക്തി
തന്നത്താനെ പ്രകടമാകുന്നു
0:40:12.979,0:40:19.079
വ്യക്തിപരമായ ഉപഭോഗത്തിന്റെ ഉല്പ്പന്നം
ഉപഭോക്താവ് തന്നെയാണ്.
0:40:19.079,0:40:26.079
ഉത്പാദനപരമായ ഉപഭോഗത്തിന്റെ ഫലം ഉപഭോക്താവില്
നിന്ന് വ്യത്യസ്ഥമായ ഒരു ഉല്പ്പന്നമായിരിക്കും
0:40:26.769,0:40:30.359
വ്യക്തിപരമായ ഉപഭോഗവും ഉത്പാദനപരമായ
ഉപഭോഗവും തമ്മിലുള്ള ഈ വ്യത്യാസം -
0:40:30.359,0:40:33.069
ഒരു ഉപയോഗ-മൂല്യം അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നതാണ്
0:40:33.069,0:40:36.459
അത് എവിടേക്ക് അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നു?
അത് എവിടെ പോകുന്നു? ഉത്പാദനപരമായ
0:40:36.459,0:40:40.690
ഉപഭോഗം, അത് തുടർന്നും
ഉത്പാദനപ്രക്രിയയിൽ
0:40:40.690,00:40:47.409
എങ്ങനെയോ നിലനിൽക്കുന്നുണ്ട്.
ഭൗതികമായോ അല്ലെങ്കിൽ
0:40:47.409,0:40:52.339
മുൻ അദ്ധ്വാനമായി ഉൾക്കൊള്ളപ്പെട്ടോ…
0:40:52.339,0:40:59.339
…തുടർച്ചയായി നിലനിൽക്കുന്നു.
0:40:59.869,0:41:03.859
താൾ 290 ന്റെ അവസാനം,
നമുക്ക് സംഗ്രഹ പ്രസ്ഥാവന കാണാം:
0:41:03.859,0:41:07.529
"അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയ,
0:41:07.529,0:41:11.619
…ഉപയോഗ-മൂല്യങ്ങളുടെ ഉത്പാദനത്തിനുള്ള
ലക്ഷ്യബോധമുള്ള പ്രവർത്തിയാണ്.
0:41:11.619,0:41:15.170
മനുഷ്യന്റെ ആവശ്യങ്ങള്ക്കായി
പ്രകൃതിയിലുള്ളവയെ കൈവശപ്പെടുത്തലാണത്.
0:41:15.170,0:41:21.659
മനുഷ്യനും പ്രകൃതിയും തമ്മിലുള്ള ഉപാപചയ
ഇടപെടലിന്റെ പ്രാപഞ്ചികമായ അവസ്ഥയാണ് അത്.
0:41:21.659,0:41:25.749
മനുഷ്യന്റെ നിലനില്പ്പിന് മേല് പ്രകൃതി
അടിച്ചേല്പ്പിക്കുന്ന എക്കാലത്തേക്കുമുള്ള അവസ്ഥ,…"
0:41:25.749,0:41:27.779
മുമ്പ് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞതിന്റെ പ്രതിധ്വനി.
0:41:27.779,0:41:32.049
"…അത് അതുകൊണ്ട് ആ നിലനില്പ്പിന്റെ എല്ലാത്തരത്തിലേയും
രൂപത്തില് നിന്ന് സ്വതന്ത്രമാണ് അല്ലെങ്കില് മനുഷ്യര് ജീവിക്കുന്ന
0:41:32.049,0:41:36.749
സമൂഹത്തിന്റെ എല്ലാ രൂപങ്ങള്ക്കും പൊതുവായതോ ആകാം.
0:41:36.749,0:41:40.849
മറ്റ് തൊഴിലാളികളുമായുള്ള ബന്ധത്തെ നമുക്ക്
തൊഴിലാളിയുടെ മുന്നിൽ അവതരിപ്പിക്കേണ്ട കാര്യമില്ല.
0:41:40.849,0:41:46.219
മനുഷ്യനേയും അവന്റെ അദ്ധ്വാനത്തേയും ഒരു വശത്തും മറുവശത്ത്
പ്രകൃതിയേയും അതിലെ പദാർത്ഥങ്ങളേയും അവതരിപ്പിച്ചാൽ മതി.
0:41:46.219,0:41:51.059
ആരാണ് ഓട്സ് വിളയിച്ചതെന്ന് ഓട്സ് കഞ്ഞിയുടെ രുചി നമ്മോട്
പറയില്ല. നാം അവതരിപ്പിച്ച പ്രക്രിയ അത് നടക്കുന്ന
0:41:51.059,0:41:54.339
അവസരത്തിലെ അവസ്ഥകളെ
വ്യക്തമാക്കുന്നില്ല.
0:41:54.339,0:41:59.099
അടിമ-ഉടമയുടെ നിഷ്ഠൂരമായ പ്രഹരത്തിന് കീഴയോ, മുതലാളിയുടെ
ആകാംഷയുള്ള കണ്ണിന് കീഴയോ, അല്ലെങ്കിൽ സിൻസിനാറ്റസ്
0:41:59.099,0:42:05.440
അയാളുടെ കുറച്ച് ഏക്കറുകളിൽ ഓട് പാകുന്നത് വഴി ഏറ്റെടുത്തതാണോ,
അല്ലെങ്കിൽ ഒരു കിരാതന് വന്യമൃഗത്തെ കല്ലുകൊണ്ട് അടിച്ച് വീഴ്ത്തിയപ്പോഴോ
0:42:05.440,0:42:09.889
ആകാം അത് സംഭവിക്കുന്നത്."
0:42:09.889,0:42:16.949
ഈ ഉപാപചയ വഴി ഉപയോഗിച്ച്
അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയയെ വിവരിക്കാനാകും.
0:42:16.949,0:42:21.479
എന്നാല് മുതലാളിത്തത്തിനകത്ത്
അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയ സവിശേഷമായി എങ്ങനെ
0:42:21.479,0:42:26.609
പ്രവര്ത്തിക്കുന്നു എന്ന് നമുക്കിനി നോക്കാം.
0:42:26.609,0:42:29.279
പിന്നെ പെട്ടെന്ന് 291ാം താളില്
0:42:29.279,0:42:36.279
അദ്ദേഹം പറയുന്നു: "മുതലാളിയാകാന്
പോകുന്നയാളിലേക്ക് നമുക്ക് ഇപ്പോള് തിരിച്ചെത്താം."
0:42:36.519,0:42:39.859
മുതലാളി അദ്ധ്വാന ശക്തി വാങ്ങിക്കുന്നു.
0:42:39.859,0:42:42.869
കമ്പോളത്തില് നിന്നോ,
0:42:42.869,0:42:49.229
മറ്റെവിടെനിന്നെങ്കിലോ മുതലാളി
അദ്ധ്വാന ശക്തി തുടക്കത്തില് വാങ്ങുന്നു.
0:42:49.229,0:42:53.080
അതായത് നമ്മള് സംസാരിക്കുന്നത് പരിശീലനം
കിട്ടിയ തൊഴില് സേനയെക്കുറിച്ചല്ല. അവിടെ എന്താണോ
0:42:53.080,0:42:58.359
ഉണ്ടായിരുന്നത് അതിനെക്കുറിച്ചാണ് നാം സംസാരിക്കുന്നത്.
0:42:58.359,0:43:02.239
അദ്ധ്വാനശക്തി വാങ്ങിക്കുന്നതിലൂടെ മുതലാളി
0:43:02.239,0:43:07.529
അദ്ധ്വാനശക്തിയെ ജോലിക്ക് ഉപയോഗിക്കുന്നു.
അവിടെ രണ്ട് വ്യവസ്ഥകളുണ്ട്:
0:43:07.529,0:43:11.559
ഒന്നാമത് - മുതലാളിയുടെ
നിയന്ത്രണത്തിലാണ് അദ്ധ്വാനം
0:43:11.559,0:43:14.549
സ്വന്തമായുള്ള തൊഴിലാളികളുടെ തൊഴില്.
0:43:14.549,0:43:18.479
കരാറ് പ്രകാരമുള്ള ബന്ധമിതാണ്:
0:43:18.479,0:43:22.179
ഞാൻ എന്റെ അദ്ധ്വാന ശക്തി മുതലാളിക്ക് വിൽക്കുന്നു.
0:43:22.179,0:43:27.119
ഫാക്റ്ററിക്കകത്ത് മുതലാളി അദ്ധ്വാന
ശക്തി വാങ്ങിയിട്ട് പറയുന്നു:
0:43:27.119,0:43:31.499
'ജോലി ചെയ്യാനുള്ള നിങ്ങളുടെ ശേഷി ഇപ്പോൾ എനിക്ക്
belongs. നിങ്ങൾ എന്റെ നിർദ്ദേശങ്ങൾ പിൻതുടരാൻ പോകുന്നു.
0:43:31.499,0:43:37.440
അദ്ധ്വാനത്തെക്കുറിച്ച് ഞാൻ
നിങ്ങളോട് പറയുന്നത് ചെയ്യണം.'
0:43:37.440,0:43:40.060
ഇത് കരാറ് പ്രകാരമുള്ള വ്യവസ്ഥയാണ്.
0:43:40.060,0:43:42.229
രണ്ടാമത്തെ വ്യവസ്ഥ ഇതാണ്:
0:43:42.229,0:43:47.179
"ഉൽപ്പന്നം മുതലാളിയുടെ സ്വത്താണ്.
അതിന്റെ ആദ്യത്തെ
0:43:47.179,0:43:53.039
ഉത്പാദകരായ തൊഴിലാളിയുടേതല്ല."
0:43:53.039,0:44:01.599
തീർച്ചയായും, സ്വകാര്യ സ്വത്ത് ഉണ്ടാകുന്നത്
ആളുകൾ അദ്ധ്വാനിക്കുന്നതിന്റെ രീതിയിൽ
0:44:01.599,0:44:10.259
നിന്നാണെന്നും അവരുടെ അദ്ധ്വാനം
ഭൂമിയിൽ ലീനമാണെന്നും അതുകൊണ്ട് അത്
0:44:10.259,0:44:16.199
അവർക്കവകാശപ്പെട്ടതാണെന്നുമുള്ള ലോക്കിയൻ
വീക്ഷണത്തിന്റെ ഒരു രസകരമായ ലംഘനമാണിത്.
0:44:16.199,0:44:23.239
ലോക്കിന്റെ വീക്ഷണം പ്രകാരം, ഒരാളുത്പാദിപ്പിക്കുന്ന
സ്വകാര്യ സ്വത്തും അത് കൈവശം വെക്കാനുള്ള അവകാശവും
0:44:23.239,0:44:28.599
എന്ത് തന്നെയായാലും നിർണായകമാണ്.
0:44:28.599,0:44:33.929
എന്നാൽ ഇവിടുത്തെ നിയമം അത്തരത്തിലേതല്ല.
അത് പൂർണമായും വ്യത്യസ്ഥമായ ഒന്നാണ്.
0:44:33.929,0:44:35.400
അദ്ദേഹം പറയുന്നു: "പണിസ്ഥലത്തേക്ക്
0:44:35.400,0:44:38.799
പ്രവേശിക്കുന്ന നിമിഷം മുതൽ
തൊഴിലാളിയുടെ അദ്ധ്വാന-ശക്തിയുടെ
0:44:38.799,0:44:43.189
ഉപയോഗ-മൂല്യവും, അതിന്റെ ഉപയോഗവും, അതാണ്
അദ്ധ്വാനം, മുതലാളിക്ക് അവകാശപ്പെട്ടതാണ്.
0:44:43.189,0:44:49.210
അദ്ധ്വാന-ശക്തിയുടെ വാങ്ങലിലൂടെ വാറ്റുന്നതിലെ ജീവനമുള്ള
ഏജന്റെന്ന പോലെ മുതലാളി കൂട്ടിച്ചേർക്കുന്നു,…"
0:44:49.210,0:44:55.539
വീണ്ടും, ഈ അദ്ധ്വാനത്തിന്റെ ഒരു രൂപം
എന്ന ആശയം തീ നൽകുന്നത് പോലെയാണ്.
0:44:55.539,0:45:03.539
"…ഉൽപ്പന്നങ്ങളുടെ ജീവനില്ലാത്ത ഘടകങ്ങളിലേക്ക്.
അതും അയാൾക്ക് അവകാശപ്പെട്ടതാണ്."
0:45:03.539,0:45:08.599
അയാൾ അദ്ധ്വാന ശക്തി ഉപഭോഗിക്കുന്നു.
മുതലാളി അദ്ധ്വാന ശക്തിയേയും
0:45:08.599,0:45:17.489
ഉത്പാദനോപാധികളേയും ഉപഭോഗിക്കുന്നു.
ഉൽപ്പന്നം മുതലാളി സ്വന്തമാക്കുന്നു.
0:45:19.159,0:45:26.159
അത് രണ്ടാമത്തെ ഭാഗത്തേക്ക് നയിക്കുന്നു:
"മൂല്യവൽക്കരണ പ്രക്രിയ".
0:45:27.369,0:45:30.119
അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയയിൽ അദ്ധ്വാനശക്തി,
0:45:30.119,0:45:34.439
ഉത്പാദനോപധികളുമായി യോജിപ്പിക്കുന്ന
0:45:34.439,0:45:38.119
പ്രക്രിയക്കകത്ത് മുതലാളി
0:45:38.119,0:45:40.649
എന്താണ് നോക്കുന്നത്?
0:45:40.649,0:45:44.309
മാർക്സ് പറയുന്നു, മുതലാളി
0:45:44.309,0:45:49.289
"…ഒരു ഉൽപ്പന്നം ഉത്പാദിപ്പിക്കാൻ ഉപയോഗിച്ച
ചരക്കുകളുടെ ആകെ മൂല്യത്തെക്കാൾ മൂല്യമുള്ള ഒരു ഉൽപ്പന്നം
0:45:49.289,0:45:51.819
ഉത്പാദിപ്പിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു.
0:45:51.819,0:45:55.150
അതായത് അയാളുടെ സ്വന്തം പണം കൊണ്ട്
പൊതു കമ്പോളത്തിൽ നിന്ന് വാങ്ങിയ അദ്ധ്വാനശക്തിയുടെ
0:45:55.150,0:46:01.079
ഉത്പാദനോപാധി. ഒരു ഉപയോഗമൂല്യം ഉത്പാദിപ്പിക്കുക
മാത്രമല്ല അയാളുടെ ലക്ഷ്യം, അതോടൊപ്പം ഒരു ചരക്കും.
0:46:01.079,0:46:09.759
ഉപയോഗമൂല്യം മാത്രമല്ല, അതോടൊപ്പം മൂല്യവും.
വെറും മൂല്യം മാത്രമല്ല, അതോടൊപ്പം മിച്ചമൂല്യവും."
not only use-value but value and
not just value but also surplus-value."
0:46:09.759,0:46:18.660
അതുകൊണ്ട് മാർക്സ് പറയുന്നത് പോലെ,
0:46:18.660,0:46:23.299
അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയയേയും, ഉത്പാദന
പ്രക്രിയയിൽ മൂല്യം നിർമ്മിക്കുന്ന
0:46:23.299,0:46:27.970
പ്രക്രിയയേയും മുതലാളിമാർ ഒന്നിപ്പിക്കുന്നു.
0:46:27.970,0:46:39.489
അതുകൊണ്ട് അവിടെ ഫാക്റ്ററിക്ക് ആഭ്യന്തരമായി
മുതലാളി നിർമ്മിക്കുന്ന പുതിയ ഒരു ഐക്യം ഉണ്ട്.
0:46:40.789,0:46:48.699
ആ ഉത്പാദന പ്രക്രിയയിൽ ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്ന
മൂല്യത്തെ എങ്ങനെ മനസിലാക്കണം
0:46:48.699,0:46:53.640
എന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള
ചർച്ചയാണ് പിന്നീട് വരുന്നത്.
0:46:53.640,0:46:59.389
ഉത്പാദനോപാധികളിൽ കൂട്ടിച്ചേർക്കപ്പെട്ട
മുൻ അദ്ധ്വാനത്തെ മൊത്തം
0:46:59.389,0:47:06.389
നമുക്ക് ആദ്യം പരിഗണിക്കാം.
0:47:06.910,0:47:10.949
294 - 295 ആം താളുകളിൽ അദ്ദേഹം പറയുന്നത് പോലെ:
0:47:10.949,0:47:17.689
"നൂലിലുള്ള എല്ലാ അദ്ധ്വാനവും
ഭൂതകാല അദ്ധ്വാനമാണ്;
0:47:17.689,0:47:22.489
അവസാന പ്രക്രിയയിൽ ചെലുത്തുന്ന അദ്ധ്വാനവുമായി
താരതമ്യം ചെയ്യുമ്പോൾ അതിന്റെ ഘടകകങ്ങളിൽ
0:47:22.489,0:47:26.040
ചെലുത്തിയ അദ്ധ്വാനത്തിന് പ്രാധാന്യമില്ല.
0:47:26.040,0:47:29.919
നൂൽ നൂൽപ്പിന്.
0:47:29.919,0:47:33.769
അതുകൊണ്ട് അസംസ്കൃത വസ്തുക്കളിലും
അദ്ധ്വാന ഉപകരണങ്ങളിലും അടങ്ങിയിരിക്കുന്ന അദ്ധ്വാനം
0:47:33.769,0:47:39.689
യഥാർത്ഥ നൂൽ നൂൽപ്പ് രൂപത്തിൽ അവസാനം
കൂട്ടിച്ചേർക്കപ്പെട്ട അദ്ധ്വാനത്തിന് മുമ്പ് നൂൽ നൂൽപ്പ്
0:47:39.689,0:47:47.639
പ്രക്രിയുടെ മുമ്പത്തെ ഘട്ടത്തിൽ
നടന്നതാണെങ്കിൽ മാത്രം പരിഗണിക്കാം.
0:47:47.639,0:47:53.150
യന്ത്രത്തിന്റെ കാര്യത്തിലും അത്തരത്തിലെ
0:47:53.150,0:47:56.869
എല്ലാത്തിന്റേയും കാര്യത്തിൽ അത് സത്യമാണ്.
0:47:56.869,0:48:00.869
എന്നാൽ വീണ്ടും ഇതിന്റെ
കാര്യത്തിൽ ഒരു വ്യവസ്ഥയുണ്ട്.
0:48:00.869,0:48:04.849
മുമ്പത്തെ ആ അദ്ധ്വാനം എന്നത്
സാമൂഹ്യമായി അവശ്യമായ മുൻ അദ്ധ്വാനമാണ്.
0:48:04.849,0:48:10.739
തക്ലി തക്ലി ആയിരിക്കണം. അത്
നിർമ്മിക്കുന്നത് സാമൂഹ്യ അവശ്യമായ
0:48:10.739,0:48:16.569
വഴിയിലൂടെയാണ്. അദ്ദേഹം ആ ഉദാഹരണമാണ്
ഉപയോഗിക്കുന്നത്. നിങ്ങൾക്ക് സ്വർണ്ണത്തിന്റെ തക്ലി ഉണ്ടെങ്കിൽ
0:48:16.569,0:48:19.039
അത് വിഷമമാണ്. നിങ്ങൾക്ക് ജോലി
ചെയ്യേണ്ടി വരും. നിങ്ങൾ ജോലി ചെയ്യാൻ
0:48:19.039,0:48:21.619
പോകുന്ന മൂല്യം, അച്ചുതണ്ടുകളിൽ
0:48:21.619,0:48:28.619
ലീനമായിരിക്കുന്ന സാമൂഹികമായി അവശ്യമായ
അദ്ധ്വാന സമയത്തെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു.
0:48:34.309,0:48:38.979
അതുകൊണ്ട് പ്രവർത്തിയിലേക്ക് ഈ
രീതിയിൽ കൊണ്ടുവന്ന അദ്ധ്വാനപ്രക്രിയ,
0:48:38.979,0:48:41.219
അതിൽ നിങ്ങൾ ഭൂതകാല അദ്ധ്വാനം
0:48:41.219,0:48:50.629
അതായത് ഭൂതകാലത്തിലെ അദ്ധ്വാനത്തിന്റെ
മൂല്യത്തെ പ്രവർത്തിയിലേക്ക് കൊണ്ടുവരുന്നു.
0:48:50.629,0:48:59.769
അദ്ധ്വാനോപാധികളിൽ ഉൾച്ചേർക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ള
മുൻ അദ്ധ്വാനത്തിന് മേലെ തൊഴിലാളി
0:48:59.769,0:49:06.609
കൂട്ടിച്ചേർക്കുന്ന മൂല്യം ആയിരിക്കും ആ മൂല്യം.
0:49:06.609,0:49:09.619
എന്നാൽ അതിൽ നമ്മൾ ലളിതമായ അകൗണ്ടിങ്ങ് ചെയ്താൽ
0:49:09.619,0:49:13.019
297ാം താളിന്റെ അവസാനം,
0:49:13.019,0:49:16.449
ചെറിയ ഒരു കാര്യത്തിലൂടെ അദ്ദേഹം
കടന്ന് പോയി പറയുന്നു: 'ശരി,
0:49:16.449,0:49:20.729
ഈ രീതിയിലെ അകൗണ്ടിങ്ങ് നിങ്ങൾക്കുപയോഗിക്കാം.
അപ്പോൾ നിങ്ങൾക്ക് കിട്ടുന്നത്
0:49:20.729,0:49:23.089
മിച്ചമൂല്യം ഇല്ല എന്നാണ്…'
0:49:23.089,0:49:27.089
"നമ്മുടെ മുതലാളി അമ്പരപ്പോടെ തുറിച്ച്
നോക്കി. ഉൽപ്പന്നത്തിന്റെ മൂല്യം എന്നത്
0:49:27.089,0:49:29.089
മൂലധനം ഉയർന്നതിന്റെ മൂല്യമാണ്.
0:49:29.089,0:49:33.869
മൂല്യ വർദ്ധനവ് വിലവർദ്ധനവിലെത്തിയിട്ടില്ല.
ഒരു മിച്ചമൂല്യവും സൃഷ്ടിച്ചില്ല.
0:49:33.869,0:49:39.099
അനന്തരഫലമായി മൂലധനത്തിലേക്ക്
പണം മാറ്റം ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടില്ല."
0:49:39.099,0:49:43.549
പിന്നെ മുതലാളി ഒരു കൂട്ടം
വാദങ്ങൾ നിരത്തുന്നു:
0:49:43.549,0:49:46.999
'ഇത് തെറ്റാണ്,
0:49:46.999,0:49:50.309
എന്റെ ആദ്യത്തെ വർജ്ജനം പരിഗണിക്കുക;
0:49:50.309,0:49:54.489
എന്റെ പണം ഉപയോഗിച്ച് ഒരു നല്ല സമയം
0:49:54.489,0:49:58.079
ഉണ്ടാകുന്നത് ഞാൻ വർജ്ജിച്ചു.
പകരം അത് ഞാൻ നിക്ഷേപം നടത്തി.
0:49:58.079,0:50:03.999
എനിക്ക് അതിൽ നിന്ന് വരുമാനം അർഹിക്കുന്നില്ലേ?
0:50:03.999,0:50:07.659
എന്റെ വർജ്ജനം കാരണം
0:50:07.659,0:50:12.309
എനിക്ക് കുറച്ചു കൂടി പണം അതിൽ നിന്ന്
കിട്ടിക്കൂടാതിരിക്കാൻ എന്തെങ്കിലും കാരണമുണ്ടോ?"
0:50:12.309,0:50:14.309
യഥാർത്ഥത്തിൽ, 'പ്രൊട്ടസ്റ്റന്റ്
0:50:14.309,0:50:18.409
ധാർമ്മികതയെ' കുറിച്ചും വർജ്ജനത്തെക്കുറിച്ചും
അത്തരത്തിലെല്ലാം ഉള്ള മൊത്തത്തിലുള്ള വാദം,
0:50:18.409,0:50:23.749
മുതലാളിത്തത്തെക്കുറിച്ച് ആളുകളെങ്ങനെ ചിന്തിക്കുന്നു
എന്നതിൽ ഒരു പ്രധാന പങ്ക് വഹിക്കുന്നു…
0:50:23.749,0:50:29.589
'ശരിയാണ്, അത് ത്യാഗത്തിന്റെ ഫലമാണ്!'
0:50:29.589,0:50:33.289
രണ്ടാമത്തെ കാര്യം - അദ്ദേഹം പറയുന്നു:
0:50:33.289,0:50:37.890
'ശരി, ഞാൻ യഥാർത്ഥത്തിൽ തൊഴില് നൽകുന്നു.
0:50:37.890,0:50:44.299
ആളുകൾക്ക് തൊഴില് കൊടുക്കുന്നതിനാൽ
എനിക്ക് എന്തെങ്കിലും പ്രതിഫലം അർഹിക്കുന്നില്ലേ?
0:50:44.299,0:50:48.139
എന്റെ അമ്മയോട് ഇത്തരത്തിലെ വാദങ്ങൾ
ഞാൻ എല്ലായിപ്പോഴും നടത്താറുണ്ട്. ഞാൻ പറയും:
0:50:48.139,0:50:50.829
'നമുക്ക് മുതലാളിത്തം ഇല്ലാതാക്കാം' അവർ പറയും:
0:50:50.829,0:50:53.829
'മുതലാളിമാരാരുമില്ലെങ്കിൽ നിന്നെ
ആര് ജോലിക്കെടുക്കും?'
0:50:53.829,0:50:56.769
ഞാൻ പറയും: 'അത് ചെയ്യാനായി
ധാരാളം പല വഴികളുണ്ട്.'
0:50:56.769,0:50:59.829
'ഇല്ല. ആളുകൾക്ക് ജോലി കൊടുക്കാനായി നമുക്ക്
മുതലാളിമാരെ വേണം.' …എല്ലാ സമയത്തും. നിങ്ങൾക്കറിയാം…
0:50:59.829,0:51:02.089
'അവർ വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ടതാണ്,
0:51:02.089,0:51:06.499
അവർ എത്രത്തോളം കൂടുതലുണ്ടോ അത്രത്തോളം നല്ലത്.',
എന്ന് അവർ പറയും. അത് എന്നെ ഭ്രാന്ത് പിടിപ്പിക്കും;
0:51:06.499,0:51:09.779
…ആ യുക്തി കടന്ന് പോകുക അസാദ്ധ്യമാണ്.
0:51:09.779,0:51:14.779
മൂന്നാമത്തെ വാദം: 'ശരി ഞാൻ ജോലി ചെയ്തു,
0:51:14.779,0:51:19.079
ഞാൻ കഷ്ടപ്പെട്ട് ജോലി ചെയ്തു. ഞാൻ വെറുതെ
കാലും പൊക്കിവെച്ച് വെറുതെ ഇരിക്കുകയായിരുന്നില്ല.
0:51:19.079,0:51:23.799
ഞാൻ കഷ്ടപ്പെട്ട് ജോലി ചെയ്തു. ഈ ഉത്പാദന പ്രക്രിക
സ്ഥാപിച്ചു. അത്തരത്തിലെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ചെയ്തു'.
0:51:23.799,0:51:27.119
നാം ഇവിടെ എന്താണ് മറക്കുന്നത്. യഥാർത്ഥത്തിൽ
0:51:27.119,0:51:31.829
മുതലാളിമാർ രണ്ട് പ്രാവശ്യം അവരുടെ വേതനം എടുക്കുന്നു എന്നതാണ്.
0:51:31.829,0:51:36.759
അവർ ചെയ്യുന്ന ജോലിയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ
അവർ ഒരു ഭരണനിർവ്വഹണ ഫീസ് സ്വയം എടുക്കുന്നു.
0:51:36.759,0:51:40.809
മാനേജർ എന്ന പേരിൽ അവർ വേതനം വാങ്ങുന്നു.
0:51:40.809,0:51:47.809
അതിന് പുറമെ അവർ കൊണ്ടുവന്ന
മൂലധനത്തിന് ഒരു തോതിൽ പ്രതിഫലം എടുക്കുന്നു.
0:51:48.449,0:51:53.619
ചെറിയ സംരംഭകർ അങ്ങനെ ചെയ്യില്ല.
അവർ വ്യക്തമായും ഒന്നിച്ച് ലയിക്കുന്നു.
0:51:53.619,0:52:00.429
എന്നാൽ തീർച്ചയായും വലിയ കോർപ്പറേഷനുകളിൽ
ഈ രണ്ട് കാര്യങ്ങളും നിങ്ങൾക്ക് കാണാം.
0:52:00.429,0:52:06.359
നിങ്ങൾക്കൊരു ഫീസ് കിട്ടുന്നു, പിന്നെ
അതിന്റെ പുറത്ത് നിങ്ങൾക്ക് വേറെ ചിലതും കിട്ടുന്നു.
0:52:06.359,0:52:10.019
അത് നോക്കാനുള്ള എളുപ്പ വഴി,
ഒരു CEOക്ക് കിട്ടുന്ന മാനേജ്മെന്റ് ശമ്പളവും
0:52:10.019,0:52:17.019
ഓഹരിവഴി കിട്ടുന്നതും തമ്മിലുള്ള
വ്യത്യാസം നോക്കിയാൽ മതി.
0:52:18.099,0:52:22.330
നിങ്ങൾക്ക് സൃഷ്ടിക്കാനാകുന്ന മിച്ചമൂല്യവുമായി
അത് വളരേറെ ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
0:52:22.330,0:52:25.199
അതിനായി നിങ്ങൾ ഒന്നും
ചെയ്തില്ലെങ്കിൽ കൂടിയും
0:52:25.199,0:52:32.199
ഒന്നും ചെയ്തില്ലെങ്കിൽ കൂടിയും.
0:52:32.279,0:52:39.049
അതുകൊണ്ട് ഇത്തരത്തിലെ എല്ലാ
വാദങ്ങളും ഒന്നിപ്പിക്കാൻ മുതലാളി ശ്രമിക്കുന്നു.
0:52:39.049,0:52:42.689
മാർക്സ് ഈ മൂന്നെണ്ണത്തെ മൊത്തം
കളിയാക്കിക്കൊണ്ട് പറയുന്നു:
0:52:42.689,0:52:49.939
'ശരി അവ ശരിക്കും ഗൗരവകരമായ വാദങ്ങളല്ല.'
0:52:49.939,0:52:56.359
എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നതെന്ന് വളരെ
വ്യക്തമായി പിന്നീട് അദ്ദേഹം തുടർന്ന് സംസാരിക്കുന്നു;
0:52:56.359,0:53:03.359
പ്രധാന ഖണ്ഡികകൾ 300ാം താളിലും
301ാം താളിലും കാണാം.
0:53:03.909,0:53:07.199
അദ്ദേഹം പറയുന്നു: "കാര്യത്തെ
കൂടുതൽ അടുത്ത് നമുക്ക് പരിശോധിക്കാം.
0:53:07.199,0:53:10.839
ഒരു ദിവസത്തെ അദ്ധ്വാനത്തിന്റെ
മൂല്യം മൂന്ന് ഷില്ലിങ്സ് ആണ്…"
0:53:10.839,0:53:13.759
ഓർക്കുക, അദ്ധ്വാന-ശക്തിയുടെ
മൂല്യം തീരുമാനിക്കുന്നത്
0:53:13.759,0:53:18.309
തൊഴിലാളിക്ക് ഒരു നിർദ്ദിഷ്ട ജീവിതനിലവാരം നിലനിർത്താൻ വേണ്ട
ചരക്കുകളുടെ മൂല്യം ആണ് അദ്ധ്വാന-ശക്തിയുടെ മൂല്യം തീരുമാനിക്കുന്നത്.
0:53:18.309,0:53:26.129
മാർക്സിന്റെ കണക്ക് കൂട്ടലിൽ അത് മൂന്ന് ഷില്ലിങ്ങാണ്.
0:53:26.129,0:53:31.329
ആ മൂന്ന് ഷില്ലിങ്ങുകൾ പകുതി ദിവസത്തെ
അദ്ധ്വാനം കൊണ്ട് സൃഷ്ടിക്കാനാകും.
0:53:31.329,0:53:35.899
പിന്നെ അദ്ദേഹം പറയുന്നു: "24 മണിക്കൂർ നേരം
തൊഴിലാളിയെ ജീവനോടെ നിലനിർത്താൻ പകുതി ദിവസത്തെ
0:53:35.899,0:53:42.179
അദ്ധ്വാനം മാത്രം വേണ്ടി വരുന്നുള്ളു എന്നത് അയാളെ
മൊത്തം ദിവസം ജോലി ചെയ്യുന്നതിൽ നിന്ന് തടയുന്നില്ല.
0:53:42.179,0:53:46.289
അതുകൊണ്ട് അദ്ധ്വാനശക്തിയുടെ മൂല്യവും
അദ്ധ്വാനപ്രക്രിയയിൽ വെച്ച് അദ്ധ്വാനശക്തി
0:53:46.289,0:53:51.440
മൂല്യമാക്കി മാറ്റുന്ന മൂല്യവും പൂർണ്ണമായും
രണ്ട് വ്യത്യസ്ഥമായ അളവിലാണ്;
0:53:51.440,0:53:56.649
അദ്ധ്വാനശക്തി വാങ്ങുമ്പോൾ മുതലാളിയുടെ
മനസിൽ കണക്കാക്കിയതാണ് ഈ വ്യത്യാസം.
0:53:56.649,0:54:00.150
അദ്ധ്വാനശക്തിയുടെ ഈ ഉപകാരപ്രദമായ ഗുണത്താല്
0:54:00.150,0:54:03.989
നൂലോ ചെരിപ്പോ ഉണ്ടാക്കാം. അത് മുതലാളിയെ
സംബന്ധിച്ചടത്തോളം അയാളുടെ
0:54:03.989,0:54:09.619
പ്രവർത്തനത്തിനുള്ള അവശ്യ അവസ്ഥയാണ്;…
0:54:09.619,0:54:14.649
ഈ ചരക്കിനുള്ള പ്രത്യേക ഉപയോഗമൂല്യം ആണ്
ശരിക്കും decisive നിർണ്ണായകമായത്" -
0:54:14.649,0:54:19.830
അത്: അദ്ധ്വാനശക്തിക്കുള്ളത് -
"മൂല്യം മാത്രമല്ല സ്രോതസ്സും കൂടിയാണ്
0:54:19.830,0:54:22.499
എന്നാൽ അതിനുള്ളതിനേക്കാൾ മൂല്യം അതിനുണ്ട്.
0:54:22.499,0:54:26.780
അദ്ധ്വാനശക്തിയിൽ നിന്ന് മുതലാളി പ്രതീക്ഷിക്കുന്ന
പ്രത്യേക സേവനം അതാണ്. ആ ഇടപാടിൽ
0:54:26.780,0:54:32.890
ചരക്ക് കൈമാറ്റത്തിന്റെ അനശ്വരമായ
നിയമങ്ങൾ പാലിച്ചാണ് അയാൾ പ്രവർത്തിക്കുന്നത്.
0:54:32.890,0:54:37.369
സത്യത്തിൽ അദ്ധ്വാനശക്തിയുടെ വിൽപ്പനക്കാർ
മറ്റേത് ചരക്കുകളുടേയും വിൽപ്പനക്കാരെ പോലെയാണ്.
0:54:37.369,0:54:41.909
അതിന്റെ കൈമാറ്റമൂല്യത്തെ ഈടാക്കുന്നു,
അതിന്റെ ഉപയോഗമൂല്യത്തെ അന്യവൽക്കരിക്കുന്നു.
0:54:41.909,0:54:50.140
അവസാന സമയം C-M-C സർക്യൂട്ടിൽ
അദ്ധ്വാനത്തെക്കുറിച്ച് സൂചിപ്പിച്ചത് ഓർക്കുക.
0:54:50.140,0:54:57.880
ജീവിക്കാനുള്ള ചരക്കുകൾ കിട്ടാനുള്ള പണത്തിനായി
തൊഴിലാളി അദ്ധ്വാനശക്തി വിൽക്കുന്നു.
0:54:57.880,0:55:02.939
ആ കൈമാറ്റ നിയമത്തിൽ
ഒരു ലംഘനവും ഇല്ല.
0:55:02.939,0:55:05.880
301ാം താളിന്റെ അവസാനം
മാർക്സ് പറയുന്നു: "പ്രശ്നത്തിന്റെ
0:55:05.880,0:55:09.420
എല്ലാ അവസ്ഥകളും പാലിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. അതേ
സമയം ചരക്കുകളുടെ കൈമാറ്റത്തെ നിയന്ത്രിക്കുന്ന നിയമങ്ങൾ
0:55:09.420,0:55:11.730
ഒരു രീതിയിലും ലംഘിക്കുകയും ചെയ്തിട്ടില്ല.
0:55:11.730,0:55:14.609
തുല്യമായത് തുല്യമായതുമായി കൈമാറ്റം ചെയ്യപ്പെടും.
0:55:14.609,0:55:18.369
വാങ്ങുന്നയാളെന്ന നിലയിൽ മുതലാളി,
പരുത്തിക്ക്, തക്ലിക്ക്, അദ്ധ്വാനശക്തിക്ക്,
0:55:18.369,0:55:22.519
ഓരോ ചരക്കിനും പൂർണ്ണ വിലകൊടുത്തു.
0:55:22.519,0:55:29.519
ചരക്ക് വാങ്ങുന്ന എല്ലാവരേയും പോലെ പിന്നെ അയാൾ
പ്രവർത്തിച്ചു; അതിന്റെ ഉപയോഗമൂല്യം അയാൾ ഉപയോഗിച്ചു."
0:55:29.689,0:55:34.489
അദ്ദേഹം മുമ്പ് സൂചിപ്പിച്ച ഒരു കൂട്ടം കാര്യങ്ങളിലേക്ക്
പരാമർശിച്ചുകൊണ്ട് അദ്ദേഹം കടന്ന് പോകുന്നു.
0:55:34.489,0:55:38.660
"ഈ മൊത്തം സംഭവങ്ങളും, മൂലധനമായുള്ള
പണത്തിന്റെ മാറ്റവും രണ്ടും സംഭവിക്കുന്നു.
0:55:38.660,0:55:42.289
ചംക്രമണത്തിന്റെ രംഗത്തല്ല
അത് സംഭവിക്കുന്നത്."
0:55:42.289,0:55:47.209
269ാം താളിൽ പറഞ്ഞ കാര്യം ഓർക്കുക.
0:55:47.209,0:55:50.939
അടുത്ത ഖണ്ഡികയിൽ അദ്ദേഹം അതിന്റെ
മാന്ത്രികമായ സ്വഭാവത്തെക്കുറിച്ചാണ് പറയുന്നത്.
0:55:50.939,0:55:54.260
സ്വർണ്ണ മുട്ടയിട്ട താറാവിന്റെ
കാര്യം ഓർക്കുക.
0:55:54.260,0:55:56.579
അതിന്റെ രഹസ്യം നിങ്ങൾ ഇവിടെ കാണും.
0:55:56.579,0:56:02.249
അത് എങ്ങനെയാണ് "…മൂല്യത്തിന്
തന്നത്താനെ അതിന്റെ വിലയിടീൽ ചെയ്യാനാകും
0:56:02.249,0:56:10.249
"…'ജോലി' ചെയ്യാൻ തുടങ്ങുന്ന ഒരു ജീവനുള്ള ഭീകരൻ
അതിൻ്റെ ശരീരം സ്നേഹത്താൽ കീഴടക്കിയതുപോലെ'."
0:56:10.629,0:56:15.309
ഇത് സംഭവിക്കുന്നത്, നിങ്ങൾക്ക്
0:56:15.309,0:56:19.859
തൊഴിലാളികളുടെ അദ്ധ്വാന ശക്തി കിട്ടുമ്പോൾ
0:56:19.859,0:56:25.189
അതൊരു സമയത്തേക്കാണ്,പിന്നെ
നിങ്ങൾ തൊഴിലാളികളെ ജോലിക്ക് നിയോഗിക്കുന്നു.
0:56:25.189,0:56:29.509
മൂന്ന് മണിക്കൂറോ ആറ് മണിക്കൂറോ, എത്രയെങ്കിലും,
അവരുടെ മൂല്യത്തിന് തുല്യമായത് പുനരുത്പാദിപ്പിക്കുന്നു.
0:56:29.509,0:56:33.899
പിന്നെ നിങ്ങൾ അടുത്ത് ആറ് മണിക്കൂർ ജോലി ചെയ്യുന്നു.
0:56:33.899,0:56:37.159
ഇതാണ് നിങ്ങളുടെ മിച്ച മൂല്യം.
0:56:37.159,0:56:40.769
അത് തീർച്ചയായും ഈ
ചോദ്യത്തിലേക്ക് നയിക്കും:
0:56:40.769,0:56:45.599
'ശരി, ആളുകളെന്തുകൊണ്ട് അടുത്ത
ആറ് മണിക്കൂർ ജോലി ചെയ്യുന്നത് നിർത്തുന്നില്ല?'
0:56:45.599,0:56:48.859
ശരി, തൊഴിൽ ദിനത്തെ സംബന്ധിച്ച്
വർഗ്ഗസമരം അവിടെയുണ്ടാകാൻ പോകുന്നു;
0:56:48.859,0:56:52.169
വ്യക്തമായ കാരണത്താൽ,
മുതലാളിക്ക് ആവശ്യം ജോലിക്കാർ
0:56:52.169,0:56:56.169
പന്ത്രണ്ട് മണിക്കൂർ എന്നതാണ്. ആറ് മണിക്കൂറല്ല.
0:56:56.169,0:56:59.169
മറ്റൊരു പ്രശ്നം, ഇത്
സംഘടിപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന വഴിയാണ്.
0:56:59.169,0:57:02.350
അദ്ധ്വാനശക്തി എത്തിച്ചേർന്ന
പുനരുത്പാദനത്തിന്റെ ആ
0:57:02.350,0:57:09.350
നിമിഷത്തിൽ അത്
കാണാൻ വളരെ വിഷമമാണ്.
0:57:10.749,0:57:13.249
അതുകൊണ്ട് നാം ചോദ്യത്തിന് ഉത്തരം പറഞ്ഞു:
0:57:13.249,0:57:17.409
'അസമത്വം എവിടെ നിന്ന് വരുന്നു?'
0:57:17.409,0:57:21.579
അത് ചിലപ്പോൾ നാം പൊളിക്കേണ്ട
ഒരു നല്ല ബിന്ദുവായിരിക്കും
0:57:21.579,0:57:25.129
അവസാന കാര്യം, 'സാമൂഹികമായ
ആവശ്യകത'യിലേക്ക്
0:57:25.129,0:57:30.849
മാർക്സ് തിരിച്ച് വരുന്നു. 303ാം താളിൽ
അദ്ദേഹം ഈ ഉപാധികൾ വെക്കുന്നു.
0:57:32.899,0:57:35.089
'സാമൂഹികമായി അവശ്യമായത്' എന്നാൽ:
0:57:35.089,0:57:39.089
"ആദ്യമായി, സാധാരണ അവസ്ഥകളിൽ
അദ്ധ്വാനശക്തി പ്രവർത്തിക്കണം."
0:57:39.089,0:57:42.799
ഈ 'സാധാരണ അവസ്ഥകൾ' എന്തുതന്നെയായാലും.
"അതിന്റെ കൂടുള്ള ഒരു അവസ്ഥ" അദ്ദേഹം പറയുന്നു
0:57:42.799,0:57:46.839
"അദ്ധ്വാനശക്തി തന്നത്താനെ ഒരു
സാധാരണ ഫലപ്രാപ്തിയുള്ളതാകണം".
0:57:46.839,0:57:52.499
വ്യക്തമായും നിങ്ങളുൾപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന
പ്രത്യേക വാണിജ്യത്തെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കും ഇത്.
0:57:52.499,0:57:56.569
പിന്നീട് പ്രധാനപ്പെട്ടതാകുന്ന ഒരു കാര്യത്തെ
അദ്ദേഹം ഇവിടെ അവതരിപ്പിക്കുന്നു.
0:57:56.569,0:57:59.569
അത് ഇവിടെയുണ്ട്.
0:57:59.569,0:58:06.669
"ശരാശരി അളവ് അദ്ധ്വാനവും സാധാരണ തോതിലെ
തീവ്രതയോടും കൂടി അത് വിനിയോഗം ചെയ്യണം."
0:58:06.669,0:58:09.899
തീവൃത എന്ന വാക്ക് മാർക്സ്
മുമ്പ് അധികം ഉപയോഗിച്ചിട്ടില്ല.
0:58:09.899,0:58:13.899
അത് കുറച്ച് പ്രാവശ്യം ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്.
എന്നാൽ നിങ്ങൾ സൂക്ഷിക്കണം.
0:58:13.899,0:58:18.339
കാരണം അത് വാദങ്ങളിലേക്ക് കടന്ന് വരും.
പിന്നീടുള്ള ഭാഗങ്ങളിൽ അത് പ്രധാനപ്പെട്ടതായി മാറും.
0:58:18.339,0:58:23.369
തീവ്രതയുടെ ചോദ്യം എന്നത്
പ്രധാനപ്പെട്ടതാണ്.
0:58:23.369,0:58:26.790
പിന്നെ തീർച്ചയായും അദ്ദേഹം
ആ ആശയം കൊണ്ടുവരുന്നു
0:58:26.790,0:58:29.199
പോകുന്ന ഒരു ആശയം അവതരിപ്പിക്കുന്നു.
0:58:29.199,0:58:33.720
"…ഒരു കൃത്യ സമയത്തേക്ക് അദ്ധ്വാനശക്തിയുടെ ഉപയോഗം മുതലാളി
വാങ്ങുമ്പോൾ അയാൾ അയാളുടെ അവകാശം നിർബന്ധിക്കുന്നതി"നായി
0:58:33.720,0:58:36.189
മുതലാളിയെടുക്കുന്ന വഴിയെക്കുറിച്ച് അദ്ദേഹം സംസാരിക്കുമ്പോൾ ആണത്.
0:58:36.189,0:58:38.269
അവകാശത്തിന്റെ ചോദ്യം ഇവിടെ വരുന്നു.
0:58:38.269,0:58:40.789
"താൻ കൊള്ളയടിക്കപ്പെടാനുള്ള ഉദ്ദേശം അയാൾക്കില്ല.
0:58:40.789,0:58:43.949
അവസാനമായി - പിന്നെ ഈ ലക്ഷ്യത്തിന് വേണ്ടി
നമ്മുടെ സുഹൃത്തിന് ഒരു അയാളുടേതായ ഒരു ശിക്ഷാനിയമം ഉണ്ട്.
0:58:43.949,0:58:50.309
അസംസ്കൃത വസ്തുക്കളുടേയോ അദ്ധ്വാനത്തിന്റെ
ഉപകരണങ്ങളുടേയോ ഉപയോഗശൂന്യമായ ഉപഭോഗം കർശനമായി തടയും."
0:58:53.559,0:58:58.819
304ാം താളിൽ ലളിതമായി
ഇതാണ് അദ്ദേഹം പറയുന്നത്:
0:58:58.819,0:59:04.130
"അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയയുടേയും മൂല്യത്തിന്റെ
നിർമ്മിതിയുടേയും സംഗമമാണ് ഉത്പാദന പ്രക്രിയ. മൂല്യം
0:59:04.130,0:59:08.029
ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്ന പ്രക്രിയ എന്നത്
ചരക്കുകൾ ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്ന പ്രക്രിയയാണ്;
0:59:08.029,0:59:12.439
അദ്ധ്വാനപ്രക്രിയയുടേയും മൂല്യമാക്കലിന്റേയും
ഐക്യമായി ഇതിനെ കണക്കാക്കുന്നു.
0:59:12.439,0:59:17.979
അതാണ് ഉത്പാദനത്തിന്റെ മുതലാളിത്ത പ്രക്രിയ.
അല്ലെങ്കിൽ ചരക്കുകളുത്പാദിപ്പിക്കാനുള്ള മുതലാളിത്ത രീതി."
0:59:17.979,0:59:25.860
മുതലാളിത്ത രീതിയിലെ ഉത്പാദനവും,
ആ രൂപത്തിൽ സ്ഥാപിതമാകുന്ന
0:59:25.860,0:59:30.269
ആ പ്രത്യേക തരം ഏകാത്മകതയും
തമ്മിലെ വ്യത്യാസത്തെക്കുറിച്ചാണ് അദ്ദേഹം പറയുന്നത്.
0:59:30.269,0:59:36.349
തീർച്ചയായും അത് അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയയുടേയും
മിച്ചമൂല്യം ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നതിന്റേയും ഐക്യമാണ്
0:59:36.349,0:59:42.599
അതാണ് ഇതെല്ലാറ്റിനേയും കുറിച്ചുള്ള കാര്യം.
അതുകൊണ്ട് ഈ ഐക്യത്തെ നിലനിർത്തുന്നതിനെ
0:59:42.599,0:59:48.660
സംബന്ധിച്ചാണ് മുതലാളിത്തത്തിനകത്തെ
അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയയുടെ പരിണാമം.
0:59:48.660,0:59:54.130
വെറും ഉത്പാദനം മാത്രമല്ല.
0:59:54.130,0:59:58.209
പിന്നീട് നൈപുണ്യത്തിന്റെ സമ്പൂർണ്ണമായ പ്രശ്നത്തിലേക്ക്
0:59:58.209,1:00:03.009
305ാം താളിൽ അദ്ദേഹം തിരിച്ചുവരുന്നു
1:00:03.009,1:00:07.279
അവിടെ അദ്ദേഹം പറയുന്നു: 'നിങ്ങൾക്കറിയാമോ,
നമുക്ക് കണ്ടുപിടിക്കണം
1:00:07.279,1:00:13.899
വ്യത്യസ്ഥ നൈപുണ്യമുള്ള ആളുകളെ ജോലിക്കെടുക്കുന്നതാണ്
അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയ. നൈപുണ്യം എന്നതിന്റെ അർത്ഥം എന്താണ്?
1:00:13.899,1:00:19.869
ഈ നിർവ്വചനങ്ങളിലധികവും കൂടുതലും
വസ്തുനിഷ്ഠമല്ലാത്തതാണ് എന്ന് അദ്ദേഹം സൂചിപ്പിക്കുന്നു.
1:00:19.869,1:00:27.959
അത് നൈപുണ്യങ്ങളുടെ
നിർവ്വചനത്തിന്റെ ദീർഘമായ ചരിത്രമാണ്.
1:00:27.959,1:00:33.019
അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയയുടെ യഥാർത്ഥ സ്വഭാവുമായി
ആ നിർവ്വചനത്തിന് ഒരു ബന്ധവുമില്ല.
1:00:33.019,1:00:38.739
ഉദാഹരണത്തിന് ഫ്രാൻസിൽ 19ാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ഒരു സ്ത്രീക്ക്
അത് ചെയ്യാനാകുമെങ്കിൽ അതിനെ നൈപുണ്യമില്ലായ്മയായാണ്
1:00:38.739,1:00:41.039
കണക്കാക്കിയിരുന്നത്. തീർച്ച.
1:00:41.039,1:00:45.489
നിങ്ങൾ സ്ത്രീകളെ പ്രവേശിപ്പിക്കുന്ന നേരത്ത് പെട്ടെന്ന്
അത് അസമർത്ഥമായതാകും. അതുകൊണ്ടാണ്
1:00:45.489,1:00:52.999
പ്രുധോണിനെ പോലുള്ള ധാരാളം അരാജകവാദികൾ
തൊഴിൽശാലയിൽ സ്ത്രീ വിരുദ്ധരായത്.
1:00:52.999,1:00:57.059
സ്ത്രീകളുടെ തൊഴിലിന്റെ കാര്യത്തിൽ ആഴത്തിൽ
വിരോധിയാണ്. അതുകൊണ്ട് അരാജകവാദികൾ
1:00:57.059,1:01:00.159
പ്രുധോൺ കരുതിയത് സ്ത്രീകൾ
വീട്ടിലിരിക്കേണ്ടവരാണ് എന്നാണ്. തൊഴിൽശാലയിലല്ല.
1:01:00.159,1:01:05.219
സത്യത്തിൽ സ്ത്രീകളെ ജോലി സ്ഥലത്ത്
സ്വാഗതം ചെയ്യണോ വേണ്ടയോ
1:01:05.219,1:01:08.989
എന്നതിനെക്കുറിച്ച് ആദ്യത്തെ
ഇന്റർനാഷണലിൽ ഭിന്നിപ്പ് ഉണ്ടായിരുന്നു.
1:01:08.989,1:01:12.359
പ്രുധോണിന്റെ അരാജകവാദി സംഘം പറഞ്ഞു:
'ഇല്ല, അവർക്ക് സ്വാഗതമില്ല.'
1:01:12.359,1:01:19.249
എന്നാൽ പ്രുധോണിന്റെ പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ
അടിത്തറ നൈപുണ്യമുള്ള
1:01:19.249,1:01:23.239
കൈത്തൊഴില്ക്കാരായിരുന്നു
എന്നതായിരുന്നു അതിന്റെ പ്രധാന കാരണം.
1:01:23.239,1:01:26.629
സ്ത്രീകളെ തൊഴിൽശാലയിൽ പ്രവേശിപ്പിച്ച് അവരുടെ ജോലി
ചെയ്യിപ്പിച്ചാൽ, അവരെ (നൈപുണ്യമുള്ള കൈത്തൊഴില്കാർ)
1:01:26.629,1:01:29.440
നൈപുണ്യമില്ലാത്തവർ എന്ന് ഉടൻ തന്നെ വിളിക്കും
എന്ന് അവർക്ക് വ്യക്തമായി അറിയാം.
1:01:29.440,1:01:31.379
അവർ ഗൗരവകരമായി…
1:01:31.379,1:01:34.790
അവിടെ ഒരു സാമൂഹ്യ പ്രക്രിയ നിർവ്വചനമുണ്ട്.
അത് വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ടതാണ്.
1:01:34.790,1:01:37.079
അതിനെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുമ്പോൾ മാർക്സ്
1:01:37.079,1:01:42.229
കുറച്ച് സൂചിപ്പിക്കുന്നു…: "…നിസഹായ അവസ്ഥയിലാണ്
അത് ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നത്" … ആ അടിക്കുറിപ്പ് ഇതാണ്
1:01:42.229,1:01:49.229
അദ്ദേഹം പറയുന്നു: "ഉയർന്നതും ലളിതമായതും ആയ അദ്ധ്വാനത്തിന്റെ
വ്യത്യാസം … ഇരിക്കുന്നത് ഭാഗികമായി ശുദ്ധമായ മിഥ്യാബോധത്തിൽ ആണ്…
1:01:49.339,1:01:52.219
…വ്യത്യാസങ്ങൾ മുമ്പേ യാഥാർത്ഥ്യമാകാതെയായി
1:01:52.219,1:01:57.979
…ഭാഗികമായി തൊഴിലാളി വർഗ്ഗത്തിലെ ചില
വിഭാഗങ്ങളുടെ നിസഹായവസ്ഥ കാരണമാണ്…"
1:01:58.309,1:02:00.940
എന്നാൽ പിന്നെ അവിടെ ഈ പ്രശ്നം വന്നു.
1:02:00.940,1:02:06.389
ഏറ്റവും ഉത്പാദനക്ഷമവും നൈപുണ്യമുള്ളതുമായ
തൊഴിലിന്റെ സ്ഥിതിയിൽ നിങ്ങളെന്ത് ചെയ്യും
1:02:06.389,1:02:10.489
അവർ അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയയിൽ ജോലി ചെയ്യുന്ന
1:02:10.489,1:02:14.390
രീതിയെ നമ്മൾ എങ്ങനെ വിശദീകരിക്കും?
1:02:14.390,1:02:19.039
വ്യക്തമായും അവർ…
1:02:19.039,1:02:24.010
അദ്ദേഹം പറയുന്നത്: "ഉയർന്ന മൂല്യമുള്ള ഈ ശക്തി
ഉയർന്ന തരത്തിലെ അദ്ധ്വാനത്തെ തന്നെ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നു.
1:02:24.010,1:02:27.390
അതുകൊണ്ട് തുല്യ അളവ് സമയത്തിൽ
ആനുപാതികമായ ഉയർന്ന മൂല്യത്തിൽ
1:02:27.390,1:02:30.129
മൂർത്തമായി മാറുന്നു." അതായത്
1:02:30.129,1:02:33.229
ഉൽപ്പന്നത്തിലേക്ക് നൈപുണ്യമില്ലാത്ത
തൊഴിലാളിയേക്കാൾ കൂടുതൽ മൂല്യം
1:02:33.229,1:02:37.609
നൈപുണ്യമുള്ള തൊഴിലാളി ചേർക്കുന്നു.
ഈ വാദമാണ് ഇവിടെ നടത്തുന്നത്.
1:02:37.609,1:02:42.439
മിച്ച മൂല്യ സിദ്ധാന്തത്തെ ഇത് ബാധിക്കുന്നില്ല.
എന്നാൽ അത് മൊത്തം കലനത്തേയും ബാധിക്കുന്നു.
1:02:42.439,1:02:47.769
അദ്ധ്വാനശക്തിയുടെ മൂല്യത്തെ നാം
ശരിക്കും എങ്ങനെ മനസിലാക്കുന്നു എന്നതിനേയും.
1:02:47.769,1:02:54.299
അവ രണ്ടും ജോലിചെയ്യുന്നുണ്ട്, അതുപോലെ
അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയയിൽ ഉത്പാദനപരവും ആണ്.
1:02:54.299,1:02:59.129
എന്നാൽ ലളിതമായി ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞ് ഈ അദ്ധ്യായത്തിന്റെ
അവസാനം മൊത്തം വാദത്തേയും മാർക്സ് മുന്നോട്ട് നീക്കുന്നു:
1:02:59.129,1:03:02.979
"നാം അതുകൊണ്ട് ഒരു അനാവശ്യമായ പ്രവർത്തനത്തിൽ
നിന്ന് നമ്മേ രക്ഷിക്കുന്നു. മുതലാളി നിയോഗിച്ച തൊഴിലാളിയുടെ
1:03:02.979,1:03:07.129
അദ്ധ്വാനം എന്നത് ശരാശരി ലളിത അദ്ധ്വാനമാണ് എന്ന
ഊഹത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ നമ്മുടെ വിശകലനത്തെ ലളിതമാക്കുന്നു."
1:03:07.129,1:03:11.199
അതുകൊണ്ട് ഈ പ്രശ്നത്തെക്കുറിച്ച്
ഇനിമേൽ അദ്ദേഹം വ്യാകുലപ്പെടുന്നില്ല.
1:03:11.199,1:03:15.769
ഞാൻ മുമ്പ് സൂചിപ്പിച്ചത് പോലെ കുറച്ച് വ്യത്യസ്ഥമായ
സന്ദർഭത്തിൽ ഈ പ്രശ്നം പൊങ്ങിവന്നപ്പോൾ,
1:03:15.769,1:03:17.809
കുറച്ച് വ്യത്യസ്ഥമായ സന്ദർഭത്തിൽ,
1:03:17.809,1:03:21.179
മാർക്സിന്റെ വിശകലനത്തിലെ
പ്രശ്നത്തിന്റെ ഒരു ഭാഗം ഇതാണ്. ചിലർ
1:03:21.179,1:03:26.739
അതിനെ മാർക്സിന്റെ വിശകലനത്തിന്റെ
ദൗർബല്യമായി വരുത്തുന്നു. അതുകൊണ്ട് ഈ വാദത്തോട്
1:03:26.739,1:03:33.419
വളരെ മാന്യമാകണമെങ്കിൽ ആ
എഴുത്തിലേക്ക് പോകണമെന്ന് നിങ്ങൾ ആഗ്രഹിക്കാം.
1:03:33.419,1:03:42.419
അടുത്ത രണ്ട് അദ്ധ്യായങ്ങൾ
ഉള്ളടക്കത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ ലളിതമാണ്.
1:03:42.419,1:03:49.869
അതുകൊണ്ട് കൂടുതൽ സമയം അതിനായി
ചിലവഴിക്കണമെന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല.
1:03:49.869,1:03:53.139
സ്ഥിര മൂലധനം എന്തെന്ന് അദ്ദേഹം നിർവ്വചിക്കുന്നു.
1:03:53.139,1:03:58.999
അത് സ്ഥിരമാണ്. കാരണം
അത് മുമ്പത്തെ അദ്ധ്വാനമാണ്.
1:03:58.999,1:04:04.559
ഒരു പ്രത്യേക അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയ
ഉപയോഗിക്കുന്നത് മുമ്പ് ഉൽപ്പന്നങ്ങളിലേക്ക്
1:04:04.559,1:04:08.239
കൂട്ടിച്ചേർക്കപ്പെട്ടുള്ളതാണ് അത്.
1:04:08.239,1:04:12.069
ആ അദ്ധ്വാനത്തിന്റെ മൂല്യം,
ചരക്കുകളുടെ മൂല്യം,
1:04:12.069,1:04:16.429
ഉത്പാദന പ്രക്രിയയുടെ
മൂല്യം സ്ഥിരമാണ്.
1:04:16.429,1:04:20.139
ആ മൂല്യത്തിന് എന്ത് സംഭവിക്കുന്നു?
1:04:20.139,1:04:27.089
മാർക്സ് വാദിക്കുന്നു: "ഉത്പാദന പ്രക്രിയയിലൂടെ അത്
അന്തിമമായ ഉൽപ്പന്നത്തിലേക്ക് കടന്ന് പോകുന്നു."
1:04:27.089,1:04:31.569
അതുകൊണ്ട് ഉത്പാദന പ്രക്രിയയിൽ
ഉപയോഗിച്ച, ആ എല്ലാ ഉത്പാദന
1:04:31.569,1:04:37.219
ഉപാധിയുടെ മൊത്തം മൂല്യം അതേ
മൊത്തം മൂല്യമായി മറ്റേ
1:04:37.219,1:04:39.280
അറ്റത്തുകൂടി പുറത്ത് വരുന്നു.
1:04:39.280,1:04:42.979
അത് സ്ഥിരമാണ്. അതുകൊണ്ടാണ്
അദ്ദേഹം അതിനെ സ്ഥിര മൂലധനം എന്ന് വിളിച്ചത്.
1:04:42.979,1:04:44.549
മൂല്യ കടത്തൽ…
1:04:44.549,1:04:49.899
തുടക്കത്തിലുണ്ടായിരുന്നത് പോലെ തുല്യ അളവ്
മൂല്യം അവസാനം പുറത്ത് വരുന്നു.
1:04:49.899,1:04:56.499
ഇനി, ഇതിന് ചില പ്രത്യേക പ്രശ്നങ്ങളുണ്ട്. ഈ അദ്ധ്യായത്തിൽ
അദ്ദേഹം കുറച്ച് വിശദമായി അതിലൂടെ കടന്ന് പോകുന്നു.
1:04:56.499,1:04:58.819
ശരി, കുപ്പായത്തിൽ
1:04:58.819,1:05:03.819
അവസാനം എത്തിപ്പെടുന്ന പരുത്തിയെക്കുറിച്ച്
ആലോചിക്കുമ്പോൾ അത് യുക്തിപരമാണ്.
1:05:03.819,1:05:07.549
എന്നാൽ ഊർജ്ജ inputs ന്റെ
കാര്യത്തിൽ എന്ത് സംഭവിക്കുന്നു?
1:05:07.549,1:05:12.829
അപ്രത്യക്ഷമാകുന്ന പദാർത്ഥങ്ങളുടെ
കാര്യത്തിൽ എന്ത് സംഭവിക്കുന്നു?
1:05:12.829,1:05:21.239
ദീർഘകാലം നിലനിൽക്കുന്ന,
ഉദാഹരണത്തിന് പത്ത് വർഷമോ
1:05:21.239,1:05:24.399
അതുപോലെയോ, യന്ത്രങ്ങൾക്ക്
എന്ത് സംഭവിക്കുന്നു?
1:05:24.399,1:05:29.469
മാർക്സ് പറയുന്നു: 'പദാർത്ഥ കടത്ത്
നടക്കുന്നില്ലെങ്കിലും
1:05:29.469,1:05:33.619
അവിടെ ഒരു മൂല്യ കടത്ത് നടക്കുന്നു.'
1:05:33.619,1:05:37.739
യന്ത്രം അതിന്റെ കണികകളെ
ഉൽപ്പന്നത്തിലേക്ക് കടത്തിവിടില്ല
1:05:37.739,1:05:42.199
- കുറഞ്ഞപക്ഷം നിങ്ങൾ അങ്ങനെ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.
1:05:42.199,1:05:46.679
യന്ത്രത്തിന്റെ മൂല്യ ഭാഗം ആണ്
ഉൽപ്പന്നത്തിലേക്ക് കടക്കുന്നത്.
1:05:46.679,1:05:49.869
എന്നാൽ അവസാനം യന്ത്രം
അതേപോലെ അവിടെ നിൽക്കും.
1:05:49.869,1:05:53.349
അതുകൊണ്ട് യന്ത്രത്തിന്റെ
മൂല്യത്തിലെത്രമാത്രം ഉൽപ്പന്നത്തിലേക്ക് കടക്കും?
1:05:53.349,1:05:57.669
ശരി, മാർക്സ് ലളിതമായ നേർരേഖ
മൂല്യത്തകർച്ച വാദം വെക്കുന്നു. അദ്ദേഹം പറയുന്നു:
1:05:57.669,1:06:00.879
'ശരി, അത് പത്ത് വർഷങ്ങളാണെങ്കിൽ
1:06:00.879,1:06:06.569
ഓരോ വർഷവും യന്ത്രത്തിന്റെ പത്തിലൊന്ന്
മൂല്യം ഉൽപ്പന്നങ്ങളിലേക്ക് കടകക്കുന്നു.
1:06:06.569,1:06:10.900
ചരക്കുകളിൽ നിങ്ങളത് pro-rate. അങ്ങനെ
യന്ത്രത്തിന്റെ മൂല്യത്തിന്റെ ഒരു ചെറു പങ്ക് ഷൂസിലോ,
1:06:10.900,1:06:15.429
ഉടുപ്പിലോ അത്തരത്തിലെന്തെങ്കലുമോ.
ഓരോ ഷൂവിലും ഉടുപ്പിലും.
1:06:15.429,1:06:20.069
അതുകൊണ്ട് അവിടെ ഒരു മൂല്യ
കടത്ത് നടക്കുന്നുണ്ട്. ഇനി, ഇതാണ് രസകരം.
1:06:20.069,1:06:29.399
ഇത് സംഭവിക്കാനുള്ള ഒരേയൊരു കാര്യം, മൂല്യം
അമൂർത്തവും എന്നാൽ വസ്തുനിഷ്ഠവും ആയതിനാലാണ്.
1:06:29.399,1:06:35.229
മുമ്പ് പറഞ്ഞ നിർവ്വചനം ഓർക്കുക:
'മൂല്യം അമൂർത്തവും എന്നാൽ വസ്തുനിഷ്ഠവും ആണ്.'
1:06:35.229,1:06:43.969
സാമൂഹ്യമായി ആവശ്യമുള്ള അദ്ധ്വാന സമയം എന്നത്
ഒരു സാമൂഹ്യ ബന്ധമാണ്. അതിന് ഒരു സാമൂഹ്യ അർത്ഥം ഉണ്ട്.
1:06:43.969,1:06:51.529
അതിന്റെ കടത്തിന്റെ കാരണം
സാമൂഹ്യമായ ആജ്ഞയാണ്.
1:06:51.529,1:06:54.299
ഈ രീതിയിലാണ് അത് ആജ്ഞാപിക്കപ്പെടുന്നത്,
1:06:54.299,1:07:00.149
ആ inputകളുടെ മൂല്യം
അതേ മൂല്യമായി
1:07:00.149,1:07:03.339
outputൽ ഉൾപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്.
1:07:03.339,1:07:06.939
മാർക്സ് ആ യാഥാർത്ഥ്യത്തിൽ
നിന്ന് വലിയ കാര്യമുണ്ടാക്കുന്നു.
1:07:06.939,1:07:13.939
അതായത് മൂല്യത്തിന്റെ ഈ കൈമാറ്റം മുതലാളിയെ
തൊഴിലാളിയിൽ നിന്ന് സ്വതന്ത്രനാക്കുന്നു.
1:07:14.409,1:07:19.049
തൊഴിലാളി തൊഴിലാളി ചെയ്യേണ്ട
കാര്യം ചെയ്തില്ലെങ്കിൽ
1:07:19.049,1:07:24.329
ആ ഉത്പാദനോപാധികളിലെ
മൂല്യം നഷ്ടപ്പെടുന്നു.
1:07:24.329,1:07:32.639
യന്ത്രങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ചില്ലെങ്കിൽ
അതിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്ന മൂല്യം നഷ്ടപ്പെടും.
1:07:32.639,1:07:40.049
ഉത്പാദനപരമായ ഉപഭോഗത്തിലൂടെ
തൊഴിലാളി മൂല്യത്തെ കടത്തിവിടുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്.
1:07:40.049,1:07:43.519
ആ പദം ഓർക്കുക:
'ഉത്പാദനപരമായയ ഉപഭോഗത്തിലൂടെ'.
1:07:43.519,1:07:48.389
അതാണ് തൊഴിലാളി ചെയ്യുന്നത്.
1:07:48.389,1:07:53.219
കൃത്യമായും അത് തൊഴിലാളികളെ
എത്രമാത്രം ശക്തരാക്കുന്നു എന്ന് നിങ്ങൾക്ക് കാണാം.
1:07:53.219,1:07:58.569
അതിനാലാണ് ഈ വാദത്തിന് മാർക്സ്
പ്രാധാന്യം കൊടുക്കാൻ കാരണം.
1:07:58.569,1:08:02.509
അത് സമരത്തിൽ പോകുകയാണെങ്കിൽ,
1:08:02.509,1:08:06.279
അത് മൊത്തം വ്യവസ്ഥയെ നിർത്തുന്നെങ്കിൽ,
1:08:06.279,1:08:10.839
മൂല്യത്തിന്റെ കടത്തും അതുപോലെ നിൽക്കും.
1:08:10.839,1:08:14.630
മുതലാളിയുടെ കൈവശമുള്ള യന്ത്രത്തിലെ
മൂല്യം പത്ത് വർഷം നിൽക്കുമെന്ന്
1:08:14.630,1:08:19.269
കണക്കാക്കിയാൽ പത്ത് വർഷത്തെ
ജോലിയാണ് ഇല്ലാതാകുന്നത്.
1:08:19.269,1:08:22.839
വേറൊരു രീതിയിൽ പറഞ്ഞാൽ മാക്സ് ഇവിടെ
ചെയ്യുന്നതിന്റെ ഒരു ഭാഗം ശ്രമിക്കുകയാണ്
1:08:22.839,1:08:25.469
തൊഴിലാളിയുടെ വീക്ഷണത്തിലൂടെ ഒരു
1:08:25.469,1:08:31.420
അകൗണ്ടിങ് വ്യവസ്ഥയിലൂടെ പ്രവർത്തിക്കാൻ ശ്രമിച്ച്
തൊഴിലാളിയോട് പറയുന്നു: 'നിങ്ങൾ ചെയ്യുന്നതെന്താണെന്ന് നോക്കൂ!
1:08:31.420,1:08:37.589
നിങ്ങൾ അവരുടടെ മൂല്യം സൂക്ഷിക്കുകയാണ്.'
1:08:37.589,1:08:40.009
തീർച്ചയായും 'നല്ലത്, ഞാൻ നിങ്ങൾക്ക് തൊഴില് തരുന്നു'
1:08:40.009,1:08:44.459
എന്ന് മുതലാളിമാർ പറയുന്നതിന് 'ശരിയാണ്
എന്നാൽ ഞാൻ നിങ്ങളുടെ മൂല്യം സംരക്ഷിക്കുന്നു.
1:08:44.459,1:08:48.250
നിങ്ങളുടെ മൂല്യം സംരക്ഷിക്കുനന്നതിന് എനിക്ക്
കുറച്ച് കൂടുതൽ തരേണ്ടേ? എന്നെ കൂടാതെ
1:08:48.250,1:08:52.199
നിങ്ങൾക്ക് നിങ്ങളുടെ മൂല്യം സംരക്ഷിക്കാനാകില്ല.
നിങ്ങളുടെ മൂല്യം എല്ലാം നഷ്ടപ്പെടും!'
1:08:52.199,1:08:58.849
എന്ന ബദൽ വാദം ഉന്നയിക്കുന്നത് നിങ്ങൾക്ക് തുടങ്ങാം.
1:08:58.849,1:09:02.630
ഒരു അകൗണ്ടിങ് പ്രതിഭാസത്തെക്കുറിച്ച്
1:09:02.630,1:09:09.009
സംസാരിക്കാൻ പോകുകയാണ് മാർക്സ്;
മൂല്യം ഏത് രീതിയിൽ കടത്തപ്പെടുന്നു എന്നതാണത്.
1:09:09.009,1:09:17.440
പിന്നെ തീർച്ചയായും തൊഴിലാളി
ആണ് ഉത്പാദനോപാധിയിലേക്ക്
1:09:17.440,1:09:20.149
മൂല്യം കൂട്ടിച്ചേർക്കുന്നത്.
1:09:20.149,1:09:26.659
അതുകൊണ്ട് ഫലത്തിൽ മിച്ച മൂല്യ
ഉത്പാദനത്തിന്റെ വർദ്ധിത മൂല്യ സിദ്ധാന്തം
1:09:26.659,1:09:31.180
ആണ് മാർക്സ് ഇവിടെ മുന്നോട്ട് വെക്കുന്നത്.
1:09:31.180,1:09:35.989
അത് മൂല്യം കൂട്ടിച്ചേർക്കുന്നതിനാൽ
മൂല്യം കൂട്ടിച്ചേർക്കാനുള്ള ശേഷിയെ
1:09:35.989,1:09:41.049
'ചഞ്ചല മൂലധനം'
എന്ന് അദ്ദേഹം നിർവ്വചിക്കുന്നു.
1:09:41.049,1:09:45.049
അത് ചഞ്ചല ആണ്. കാരണം
അത് മൂല്യം വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നു.
1:09:45.049,1:09:51.089
നിലനിൽക്കുന്നതോ മുമ്പേ നിലനിൽക്കുന്നതോ
ആയ അസംസ്കൃത വസ്തുക്കളിൽ മുമ്പേ
1:09:51.089,1:09:54.340
നിലനിൽക്കുന്ന യന്ത്രങ്ങളുപയോഗിച്ച്
സാമൂഹ്യമായി അവശ്യമായ അദ്ധ്വാന സമയം
1:09:54.340,1:10:00.079
കൂട്ടിച്ചേർക്കാനായി തൊഴിലാളി
പ്രവർത്തിക്കുകയാണ്. അത് മൂല്യം കൂട്ടിച്ചേർക്കുന്നു.
[]----——
1:10:00.079,1:10:05.250
So it's a value-added idea
that Marx is working with.
1:10:05.250,1:10:08.499
And as the labourer adds value,
1:10:08.499,1:10:11.590
they do reach this point,
1:10:11.590,1:10:15.789
where the amount of value
they have added to the product
1:10:15.789,1:10:20.789
is equivalent to the value
of their own labour power.
1:10:20.789,1:10:23.069
And as we have seen in
the accounting that went before,
1:10:23.069,1:10:28.880
that occurs after, say, six hours,
1:10:28.880,1:10:32.239
three shillings worth, or
whatever the accounting is.
1:10:32.239,1:10:38.919
So after six hours the
labourer has added enough value
1:10:38.919,1:10:42.679
to cover their own costs of reproduction
1:10:42.679,1:10:48.860
at a given standard of living,
in a given society and at a given time,
1:10:48.860,1:10:52.139
knowing what the value of labour power is
1:10:52.139,1:10:57.489
in a given society, at a given time.
1:10:57.489,1:11:01.309
But what the labourer then does,
is to add even more value,
1:11:01.309,1:11:06.039
which Marx then says:
'we call surplus-value'.
1:11:06.039,1:11:10.899
So the value of the product
at the end of the day is going to be
1:11:10.899,1:11:14.030
the addition of these three elements:
1:11:14.030,1:11:18.039
-constant capital, the value of that;
1:11:18.039,1:11:24.840
-variable capital, which is
equivalent to the value of labour power;
1:11:24.840,1:11:28.909
-and the surplus value.
1:11:28.909,1:11:34.039
And you have to think of that as being embodied
in every single commodity. Every single commodity
1:11:34.039,1:11:41.969
is made up of a C-element,
a V-element, and a S-element.
1:11:41.969,1:11:48.969
And it is a continuous process of production.
1:11:50.349,1:11:57.349
So what Marx does in this chapter
then on constant and variable capital
1:11:58.960,1:12:05.960
is to talk at some length,
about how value is transferred,
1:12:07.369,1:12:11.409
and the significance of that transfer,
1:12:11.409,1:12:18.409
and then how value is added;
1:12:19.219,1:12:25.249
which brings him then to
the definition, which he wants on p.317,
1:12:25.249,1:12:31.039
where he says: "That part of capital therefore,
which is turned into means of production,
1:12:31.039,1:12:35.859
i.e. the raw material the auxiliary
material and the instruments of labour,
1:12:35.859,1:12:40.980
does not undergo any quantitative alteration
of value in the process of production.
1:12:40.980,1:12:47.159
For this reason, I call it the constant part
of capital, or more briefly constant capital."
1:12:47.159,1:12:50.669
And then he goes on to say: "On the other hand,
that part of capital which is turned into
1:12:50.669,1:12:52.969
labour-power does undergo an alteration of value
1:12:52.969,1:12:58.199
in the process of production(…) I therefore
call it the variable part of capital or more
1:12:58.199,1:13:04.099
briefly, variable capital."
1:13:04.099,1:13:11.349
Now, these definitions are
going to be important in what follows.
1:13:11.349,1:13:17.960
Constant value, constant capital
is not about the creation of value;
1:13:17.960,1:13:23.839
is not,…cannot be
in Marx's accounting system.
1:13:23.839,1:13:31.379
Immediately you'll see that
machines cannot be a source of value.
1:13:31.379,1:13:38.379
all machines do is to transfer value; their
own value, and the value of other things.
1:13:42.769,1:13:49.480
Now, this creates some
rather counter-intuitive ideas.
1:13:49.480,1:13:55.369
People often think machines
are a source of value.
1:13:55.369,1:14:02.369
If machines are not a source of value,
why do capitalists invest in them?
1:14:04.800,1:14:09.639
None of this means of course,
that variable capital
1:14:09.639,1:14:12.889
and constant capital
are not changing in value.
1:14:12.889,1:14:19.089
He makes very clear, that the value of the raw
materials can yo-yo up and down, depending upon
1:14:19.089,1:14:24.969
conditions of labour in all those industries which
are producing the raw materials or the machines.
1:14:24.969,1:14:28.749
So, to call it 'Constant Capital' is not saying
'it's always constant', but simply saying:
1:14:28.749,1:14:34.000
'It is constant insofar as it enters
into the production process, and comes out
1:14:34.000,1:14:38.889
quantitatively the same.
1:14:38.889,1:14:43.309
In chapter nine, what he's after,
1:14:43.309,1:14:47.239
is very simple.
1:14:47.239,1:14:52.119
What he's after,
1:14:52.119,1:14:57.070
as he says on p.326 [footnote]:
1:14:57.070,1:15:04.070
"is an exact expression for the degree of
exploitation of labour-power by capital,
1:15:05.179,1:15:10.460
or of the worker by the capitalist."
1:15:10.460,1:15:26.670
And he here plays around with these
C plus V plus S categories and says:
1:15:26.670,1:15:30.320
'Well, what do these ratios look like?
1:15:30.320,1:15:46.839
What, for example, does the
ratio of C over V betoken?'
1:15:46.839,1:15:53.399
It's a ratio of the
value of the raw materials
1:15:53.399,1:15:57.400
which a given labourer,
1:15:57.400,1:15:59.679
who is hired, can process.
1:15:59.679,1:16:07.150
The higher this,
the greater the level of productivity.
1:16:07.150,1:16:12.199
Highly productive labour
will be moving a lot of C
1:16:12.199,1:16:18.150
with very little input of V.
1:16:18.150,1:16:25.150
So there's some kind of
1:16:25.339,1:16:32.119
measure of productivity
which is involved in this.
1:16:32.119,1:16:38.809
You then ask yourself the question:
what is the relationship S over V?
1:16:38.809,1:16:41.519
It's the amount of surplus
1:16:41.519,1:16:44.469
in relationship, and he has
1:16:44.469,1:16:50.029
various ways of looking at this,
the amount of surplus versus variable capital.
1:16:50.029,1:16:54.350
But it can also be put in other terms.
1:16:54.350,1:16:58.689
Necessary labour, i.e. the
labour necessary to reproduce
1:16:58.689,1:17:04.929
the labourer is V, surplus labour.
1:17:04.929,1:17:16.820
And this is the rate of exploitation.
1:17:22.170,1:17:28.510
Then there's something else,
1:17:28.510,1:17:33.110
which is the rate of profit,
1:17:33.110,1:17:39.569
which is the surplus over
the total amount of capital advanced,
1:17:39.569,1:17:46.569
which is C plus V.
1:17:48.219,1:17:52.949
Which is higher, the rate of
exploitation or the rate of profit?
1:17:52.949,1:17:55.560
The rate of exploitation.
1:17:55.560,1:17:58.689
What's does the capitalist always talk about?
1:17:58.689,1:18:01.609
The rate of profit.
1:18:01.609,1:18:05.139
So again, what Marx is trying to do here
1:18:05.139,1:18:09.219
is to set up an accounting system
1:18:09.219,1:18:12.360
which goes beyond the ways in which
1:18:12.360,1:18:15.400
the bourgeois typically calculates
1:18:15.400,1:18:21.110
and typically argues.
1:18:21.110,1:18:26.729
You can be very highly
exploited in a labour process,
1:18:26.729,1:18:32.199
but the capitalist can have
a low rate of profit. So when you go
1:18:32.199,1:18:36.469
to the management and say: 'Hey I'm being
highly exploited, I don't like this', you know,
1:18:36.469,1:18:42.349
and the management says: 'Well, just look
at my rate of profit, it's very, very low.'
1:18:42.349,1:18:47.400
And if you're naive you say: 'Oh yeah, I see,
you're not making much out of this, are you?,
1:18:47.400,1:18:51.320
so poor you, I'll work
even harder', you know.
1:18:51.320,1:18:58.320
Well, what Marx is saying: You better watch out,
because you should really be looking at
1:18:58.320,1:19:01.050
the rate of exploitation. Which is the amount
1:19:01.050,1:19:06.260
of labour-time, socially necessary labour time,
which you are giving to the capitalist
1:19:06.260,1:19:12.619
without remuneration.
1:19:12.619,1:19:19.619
Now, there's some interesting elements here.
1:19:19.679,1:19:23.409
I suggested that capitalists may like
1:19:23.409,1:19:27.409
to cite the rate of profit.
1:19:27.409,1:19:32.139
But, in fact, when they go to the
bank to try to borrow money,
1:19:32.139,1:19:40.179
what does the bank look at?
It looks at the rate of profit.
1:19:40.179,1:19:47.309
So actually capitalists are likely to operate
1:19:47.309,1:19:54.309
on the basis, they make their calculations,
on the basis of the rate of profit.
1:19:54.609,1:19:59.469
They on't necessarily even be
aware of the rate of exploitation.
1:19:59.469,1:20:06.239
They certainly have no
interest in calculating it.
1:20:06.239,1:20:11.030
And the problem with the labour-process,
remember it's a process which is being objectified
1:20:11.030,1:20:15.989
in things, so the end of the day you got
a bunch of things there which have
1:20:15.989,1:20:18.729
C plus V plus S embodied in them,
1:20:18.729,1:20:24.079
little elements.
1:20:24.079,1:20:27.429
And it's a continuous process.
1:20:27.429,1:20:31.090
So that it becomes actually impossible,
1:20:31.090,1:20:36.880
this again is the fetish argument,
right, it becomes impossible
1:20:36.880,1:20:40.669
for the worker to know at what point
1:20:40.669,1:20:53.159
they have done enough adding of socially
necessary labour time to be equivalent to their wage.
1:20:53.159,1:20:57.959
And if there was a little bell that went off,
you know, after six hours it went 'bang!',
1:20:57.959,1:21:02.540
now you're done, from now on you're
working free for the capitalist.
1:21:02.540,1:21:10.119
Imagine how the labour process would look like.
Imagine how social relations would look.
1:21:10.119,1:21:13.550
And of course it doesn't work
that way anyway, because
1:21:13.550,1:21:19.179
we're looking at a continuous labour process.
1:21:19.179,1:21:25.469
And while Marx is giving us this
calculation in terms of days, you can also
1:21:25.469,1:21:30.289
apply in terms of hours or minutes.
1:21:30.289,1:21:40.050
It's a continuous process, making things.
1:21:40.050,1:21:46.710
So this rate of surplus value then
1:21:46.710,1:21:57.059
is what animates Marx in thinking about
1:21:57.059,1:22:04.059
how the labourer should
think of their situations.
1:22:05.929,1:22:09.289
Which then leads him to,
1:22:09.289,1:22:12.379
you know, various ways in which
1:22:12.379,1:22:15.270
those representations can occur.
1:22:15.270,1:22:19.780
And then this wonderful section three
1:22:19.780,1:22:25.440
'Senior's last hour', when
"One fine morning in the year 1836,
1:22:25.440,1:22:31.040
Nassau W. Senior, who may be called the bel-esprit
of the English economists, a man famed both for
1:22:31.040,1:22:35.619
his economic science and his beautiful style,
was summoned from Oxford to Manchester,
1:22:35.619,1:22:42.619
to learn in the latter place the
political economy he taught in the former."
1:22:42.699,1:22:46.869
Now what Senior argued was this:
1:22:46.869,1:22:53.099
Senior argued that actually,
what the worker had to do
1:22:53.099,1:22:58.069
for the first ten hours of the day,
was to reproduce fully the value
1:22:58.069,1:23:02.920
of the means of production.
1:23:02.920,1:23:06.219
In other words: Senior had no concept
1:23:06.219,1:23:09.429
of the worker transferring value
1:23:09.429,1:23:13.149
in the production process.
1:23:13.149,1:23:18.729
Senior said: Well, if the means of production cost
this, then the worker has to be put to work
1:23:18.729,1:23:25.280
and actually has to labour all over again to
make those means of production all over again.
1:23:25.280,1:23:29.409
So the first ten hours are taken up with that.
1:23:29.409,1:23:34.130
The next hour is taken
up with reproducing the labourer,
1:23:34.130,1:23:38.309
and the final hour is the surplus.
1:23:38.309,1:23:42.510
Therefore you had to have a twelve-hour day.
1:23:42.510,1:23:47.880
And if you went to an eleven hour day,
this surplus would disappear,
1:23:47.880,1:23:51.280
there would be no surplus, poor capitalists.
1:23:51.280,1:23:55.299
No surplus, no profit.
1:23:55.299,1:24:01.829
So he made the argument, and the manufactures
were making the argument in Manchester, that
1:24:01.829,1:24:07.769
their profit all came from hour eleven to twelve.
1:24:07.769,1:24:14.689
And that therefore, under no
circumstances, would it be possible
1:24:14.689,1:24:19.590
to remain in business and reduce
the length of the working day.
1:24:19.590,1:24:23.059
And Senior went through, as Marx
1:24:23.059,1:24:27.949
dissects, deconstructs avidly,
1:24:27.949,1:24:30.789
all the stupidities of his argument:
1:24:30.789,1:24:34.300
"And the professor calls this [an] 'analysis'?"
1:24:34.300,1:24:38.659
I feel like going into a bourgeois
economics class and saying,
1:24:38.659,1:24:44.659
that on several occasions:
'You call this an analysis?'
1:24:46.790,1:24:53.699
So, Senior's last hour was just
1:24:53.699,1:25:01.659
Marx deconstructing a vulgar
economic argument, along these lines.
1:25:01.659,1:25:06.889
But notice, again, what he's doing here
1:25:06.889,1:25:10.889
is also exposing the sorts of logic
1:25:10.889,1:25:18.090
which capitalists would frequently resort to.
1:25:18.090,1:25:21.039
I abstain from consumption,
1:25:21.039,1:25:31.400
don't I deserve some remuneration
from that? I provide employment,
1:25:31.800,1:25:35.939
I do all of these…
1:25:35.939,1:25:41.190
I work for what I do.
1:25:41.190,1:25:43.900
And the way I work is,
1:25:43.900,1:25:49.579
I'm desperately concerned to get that profit
and that profit comes out of this twelfth hour.
1:25:49.579,1:25:54.139
But at the same time you'll see:
there's a certain confirmation,
1:25:54.139,1:26:00.940
that comes from Senior, of Marx's argument.
1:26:00.940,1:26:05.230
That indeed, it is the
capitalist's command of time
1:26:05.230,1:26:13.349
and the workers time
which is absolutely crucial.
1:26:13.349,1:26:17.889
You can't make a profit unless,
1:26:17.889,1:26:24.699
as a capitalist, you command the workers time.
1:26:24.699,1:26:32.009
And that therefore there's going
to be class struggle over
1:26:32.009,1:26:36.709
the workers time and how that time is used.
1:26:36.709,1:26:41.829
And remember here also
the way in which intensity
1:26:41.829,1:26:46.899
is being introduced, because part
of that command over time is to
1:26:46.899,1:26:51.909
command the intensity of the labour process.
And if you can up the intensity
1:26:51.909,1:27:03.299
of the labour process you're going
to get a lot more value produced.
1:27:03.299,1:27:10.290
So in all these ways we can
see Marx setting the stage for saying:
1:27:10.290,1:27:17.290
'Yeah, value is socially necessary labour time.
1:27:18.889,1:27:22.010
Profit comes from surplus value
1:27:22.010,1:27:28.650
which is surplus labour-time,
the surplus labour-time of the worker,
1:27:28.650,1:27:34.260
over and above the necessary labour-time
1:27:34.260,1:27:42.059
they use in order to reproduce their own value.'
1:27:42.059,1:27:49.769
So suddenly this becomes
all about time and temporality.
1:27:49.769,1:27:58.429
And capitalists are concerned
with temporality and command over temporality.
1:27:58.429,1:28:04.369
So not only does
the capitalist have to command
1:28:04.369,1:28:09.739
the labour process, determine
what it is the labourer will do,
1:28:09.739,1:28:13.649
not only must the
capitalist command the product,
1:28:13.649,1:28:19.049
they're also going to have
to command the time of the labourer.
1:28:19.049,1:28:29.119
And that becomes crucial, because without the
command of that time no surplus value, no profit.
1:28:29.119,1:28:35.280
And in a funny kind of way Senior
recognizes that and makes this hokey argument,
1:28:35.280,1:28:46.229
but nevertheless recognizes,
in that argument, the crucial aspect
1:28:46.229,1:28:51.960
of temporality to the way
in which capitalism works.
1:28:51.960,1:28:57.719
And again, one of the
elements which is involved here, in
1:28:57.719,1:29:12.339
this temporality, is going to be also carried over
into that metabolic moment of the relation to nature.
1:29:12.339,1:29:18.449
We all of us, I think, would recognize: one of the
big problems of capitalism is the way in which
1:29:18.449,1:29:23.290
decisions are made short-term.
1:29:23.290,1:29:29.460
Long-term decisions are much harder to make.
1:29:29.460,1:29:35.620
And the shorter the term of the decision,
the better for the capitalist.
1:29:35.620,1:29:39.630
Which means that, if you're exploiting a natural
resource of something of that kind, what do you do?
1:29:39.630,1:29:46.559
You exploit it to the hilt
on a short-term basis.
1:29:46.559,1:29:50.399
So the short-termism
1:29:50.399,1:29:55.290
is also going to be built in. So you
can build…, at the same time as you see what the
1:29:55.290,1:30:01.099
capitalist is going to do to the labourer,
you can also start to think about what the capitalist is
1:30:01.099,1:30:07.269
going to do in relationship to natural resources
and that metabolic relation to nature.
1:30:07.269,1:30:11.769
How is that metabolic relation
to nature going to evolve?
1:30:11.769,1:30:17.030
What is its evolution going to look like?
1:30:17.030,1:30:22.130
And again, what you start
to see here is Marx looking at
1:30:22.130,1:30:26.900
that unity, that we started off with in
the chapter on the labour process,
1:30:26.900,1:30:31.570
that metabolic moment where the
social and the natural…
1:30:31.570,1:30:35.210
And you start to look and think
about how that
1:30:35.210,1:30:39.929
begins to evolve under the pressures
1:30:39.929,1:30:43.289
of this temporality which
1:30:43.289,1:30:51.719
Marx will quote later on: that moments
are the elements of profit.
1:30:51.719,1:30:54.809
And if moments are the elements of profit,
1:30:54.809,1:31:04.380
then the capitalist is very concerned to
capture every moment in the labour process.
1:31:04.380,1:31:14.639
Which is going to take us then
into the next chapters on the working day.
1:31:14.639,1:31:20.319
OK, we've covered a lot, so let's have
some time here for some general discussion.
1:31:20.319,1:31:25.319
»STUDENT: How does Marx
account for the disability
1:31:25.319,1:31:32.809
to see these things that other
economists have disclaimed to see?
1:31:32.809,1:31:39.360
»HARVEY: I don't know, how he
accounts for that.
1:31:39.360,1:31:42.210
I think that… I think…two things,
1:31:42.210,1:31:47.019
probably come in to play most of all.
1:31:47.019,1:31:52.780
Firstly his conscious decision to situate himself
1:31:52.780,1:31:58.110
and look at this system from
the perspective of the worker
1:31:58.110,1:32:06.599
and the working class. So there's a, what
we would now call a 'situated knowledge decision'
1:32:06.599,1:32:11.510
…here…So I think, partly
it's looking at it from that perspective.
1:32:11.510,1:32:17.379
The other, I think, comes from,
what I initially talked about,
1:32:17.379,1:32:22.669
which is the way in which he uses for instance
1:32:22.669,1:32:26.120
notions of french socialist utopianism,
1:32:26.120,1:32:28.570
mainly French socialist utopianism,
1:32:28.570,1:32:34.159
German critical philosophy and English
political economy, to try to figure out what the
1:32:34.159,1:32:38.709
what the holes are in English political economy.
And sometimes it is very easy to pick the holes,
1:32:38.709,1:32:40.969
as he does with Senior.
1:32:40.969,1:32:46.230
Other times it's not so easy.
It's not so easy to do it with Ricardo.
1:32:46.230,1:32:53.099
And he's very admiring of Ricardo and that,
but sees clearly that Ricardo still has
1:32:53.099,1:32:58.199
these problems about the labour
theory of value without
1:32:58.199,1:33:01.619
knowing what socially necessary really meant.
1:33:01.619,1:33:06.629
And again, what we see here is
something which is important, that is:
1:33:06.629,1:33:11.000
When the capitalist establishes that unity
1:33:11.000,1:33:15.449
between the labour process and the production
of surplus value as being the core of what
1:33:15.449,1:33:17.549
they're about,
1:33:17.549,1:33:21.909
and it has to be the core of what they're about,
because that's the only way they can assure
1:33:21.909,1:33:24.199
themselves of that.
1:33:24.199,1:33:28.059
When they establish themselves that way,
1:33:28.059,1:33:32.489
they start to make decisions on that basis,
1:33:32.489,1:33:39.129
and the whole system gets
moved towards a different kind of
1:33:39.129,1:33:42.469
operational structure as a result of that
1:33:42.469,1:33:47.800
conscious move on the part of the capitalist,
we're after surplus value, that's what we want.
1:33:47.800,1:33:50.479
So, I think, it partly comes
1:33:50.479,1:33:54.270
from, like I said, his choice of situatedness,
1:33:54.270,1:34:01.289
the anti-capitalism, the situation of the worker
and then, if you like, the general critical
1:34:01.289,1:34:04.260
analysis he was attempting
to establish, and…and…,
1:34:04.260,1:34:09.340
I think, a scientific
urge to try and understand
1:34:09.340,1:34:12.429
capitalism as a working totality.
1:34:12.429,1:34:15.690
He never shies away from that. You know,
1:34:15.690,1:34:19.350
these days we're not supposed to talk about
totalities anymore, apparently it's reactionary,
1:34:19.350,1:34:24.989
but he takes the view that: you've got understand
the capitalist mode of production as a totality.
1:34:24.989,1:34:27.829
And you have to understand it in an organic
1:34:27.829,1:34:31.099
system, and you have to understand
the elements as these come together.
1:34:31.099,1:34:36.310
So he also has that scientific mission to
understand it as an organic totality.
1:34:36.310,1:34:38.889
There's no class next week.
1:34:38.889,1:34:41.349
It's 'Columbus Day' right?
1:34:41.349,1:34:43.190
Is that right?
1:34:43.190,1:34:46.389
What did Columbus do? (Laughter)
1:34:46.389,1:34:51.159
He was one of the worst
geographers who ever existed.
1:34:51.159,1:34:54.789
He landed at a place he
didn't know where he was.
1:34:54.789,1:34:59.339
He went into an environment he had
no idea what constituted it, in a population
1:34:59.339,1:35:02.609
that he had no idea how to deal with.
1:35:02.609,1:35:06.849
He was one of the worst geographical wreckers
that has ever been, you know, and yet he's
1:35:06.849,1:35:09.109
somehow or other held up as the great
1:35:09.109,1:35:11.989
example of a great geographer, it's incredible.
1:35:11.989,1:35:13.609
Anyway, no class next week.
1:35:13.609,1:35:20.780
The week after we're going do the chapter on
the working day which is a long empirical chapter.
1:35:22.619,1:35:26.119
…and then…the chapter following that,
1:35:26.119,1:35:31.169
so that's chapter ten and chapter eleven
1:35:31.169,1:35:35.699
which is 'the rate and mass of surplus-value'.
So chapters ten and eleven.
1:35:35.699,1:35:40.130
And we'll meet in two weeks time,
so you've got plenty of time
1:35:40.130,1:35:46.570
to ruminate on the working day,
with the help of Columbus and others.
