Class 5 Malayalam

Once you have translated a line of English text, replace the English text with the new translation.
Please do not change the time codes.

Class 5

0:00:01.459,0:00:08.459
(ആരംഭ സംഗീതം)

0:00:19.289,0:00:24.849
ശരി, നാം ഈ ആഴ്ച, ഇതുവരെയുള്ള കഥയുടെ

0:00:24.849,0:00:31.849
ചുരുക്കത്തിനും ഞാന്‍ നിങ്ങള്‍ക്ക് തന്ന
പേപ്പറിനും ശേഷം തുടങ്ങാമെന്നാണ്

0:00:32.580,0:00:33.880
ഞാന്‍ കരുതിയത്.

0:00:33.880,0:00:36.710
എന്നാല്‍ അതിലൂടെ കടന്നു പോകണമെന്ന്

0:00:36.710,0:00:40.620
ഞാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. കാരണം
മാര്‍ക്സ് തന്റെ വാദങ്ങള്‍

0:00:40.620,0:00:46.190
നിര്‍മ്മിച്ചെടുക്കുന്നതിന്റെ രസകരമായ വഴി അത്
കാണിച്ചുതരുന്നു. അതുപോലെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ

0:00:46.190,0:00:48.870
ചിന്താ രീതിയും വ്യക്തമാക്കുന്നതാണ് അത്.

0:00:48.870,0:00:53.200
നിങ്ങള്‍ ഓര്‍ക്കുന്നത് പോലെ (തുടക്ക സമയത്ത്
അതിനാല്‍ നിങ്ങള്‍ ക്ഷീണിച്ച് പോയേക്കാം)

0:00:53.200,0:00:56.700
ചരക്കില്‍ നിന്നാണ് മാര്‍ക്സ് തുടങ്ങുന്നത്.

0:00:56.700,0:00:59.500
അത് ഒരു ഏകാത്മക ആശയമാണ്.

0:00:59.500,0:01:01.240
എന്നാല്‍ ഈ ഐക്യത്തിനകത്ത്

0:01:01.240,0:01:04.930
ഒരു വ്യത്യാസം ഉണ്ട് എന്ന്
അദ്ദേഹം പിന്നീട് പറയുന്നു.

0:01:04.930,0:01:17.770
ആ വ്യത്യാസം എന്നത് ഉപയോഗ-മൂല്യത്തേയും
കൈമാറ്റ-മൂല്യത്തേയും ചുറ്റിയാണ്.

0:01:18.870,0:01:21.220
പിന്നെ അദ്ദേഹം വാദിക്കുന്നു,

0:01:21.220,0:01:25.180
വിവിധ തരത്തിലുള്ള
ഉപയോഗ-മൂല്യങ്ങളുടെ

0:01:25.180,0:01:29.740
സാഅനുപാതപരത എവിടെയെങ്കിലും
കണ്ടെത്തണം.

0:01:29.740,0:01:36.990
അദ്ദേഹം സാഅനുപാതപരത യെ
അദ്ധ്വാനത്തില്‍ കണ്ടെത്തി.

0:01:36.990,0:01:41.050
പ്രത്യേകിച്ച് അദ്ധ്വാന മൂല്യത്തില്‍.

0:01:41.050,0:01:44.680
അദ്ധ്വാന മൂല്യങ്ങള്‍ അല്ലെങ്കില്‍
സാമൂഹികമായി ആവശ്യമായ അദ്ധ്വാന സമയം.

0:01:44.680,0:01:47.750
വ്യക്തമായും ഉപയോഗമൂല്യമില്ലെങ്കില്‍
എന്തിലെങ്കിലും ചിലവഴിച്ച

0:01:47.750,0:01:51.080
അദ്ധ്വാന സമയം വ്യര്‍ത്ഥമാണ്. അതുകൊണ്ട് അദ്ദേഹം
അതിനെ തിരികെ ഉപയോഗമൂല്യവുമായി ബന്ധിപ്പിക്കുന്നു.

0:01:51.080,0:01:53.110
അദ്ദേഹം അത് ചെയ്തു. പിന്നെ

0:01:53.110,0:01:57.830
അടുത്ത പടി എന്നത് അദ്ധ്വാനത്തെക്കുറിച്ച്
ചില ചോദ്യങ്ങളുന്നയിക്കുകയാണ്.

0:01:57.830,0:02:02.910
അമൂര്‍ത്ത അദ്ധ്വാനവും ഉപയോഗമൂല്യം
യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ സൃഷ്ടിക്കുന്ന

0:02:02.910,0:02:08.619
സമൂര്‍ത്ത അദ്ധ്വാനവും തമ്മിലുള്ള
വ്യത്യാസത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഈ ചര്‍ച്ച നമുക്ക് കിട്ടും.

0:02:08.619,0:02:13.059
പിന്നെ അമൂര്‍ത്തമായതിനേയും
മൂര്‍ത്തമായതിനേയും കുറിച്ച് ചര്‍ച്ച ചെയ്യുന്നു.

0:02:13.059,0:02:16.540
അവ രണ്ടും ഒത്തുചേര്‍ന്നാണ്
പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നത്.

0:02:16.540,0:02:20.999
മൂല്യത്തിന്റെ ഒരു രൂപം
കൈമാറ്റത്തിന്റെ നിമിഷത്തില്‍

0:02:20.999,0:02:26.509
എത്തിച്ചേരുമ്പോള്‍ തീര്‍ച്ചയായും
ഈ രണ്ട് ഘടകങ്ങളും ഒന്നിച്ചാണ്.

0:02:26.509,0:02:32.279
അങ്ങനെ അതില്‍ നിന്ന് വരുന്ന
മൂല്യത്തിന്റെ ഒരു രൂപം നമുക്ക് കിട്ടുന്നു.

0:02:32.279,0:02:36.879
അദ്ദേഹം പിന്നെ അതിനെ വിചാരണ ചെയ്യുന്നു.

0:02:36.879,0:02:40.209
അതില്‍ നിന്ന് തുല്യവും
ആപേക്ഷികവും ആയ മൂല്യത്തിന്റെ

0:02:40.209,0:02:50.889
രൂപങ്ങളുടെ ഒരു ആഭ്യന്തര
വേര്‍തിരിക്കലില്‍ എത്തിച്ചേരുന്നു.

0:02:50.889,0:02:54.909
അത് തീര്‍ച്ചയായും
ദിവസത്തിന്റെ അവസാനത്തില്‍

0:02:54.909,0:03:04.129
ഒരു പണ രൂപം ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നു
(അല്ലെങ്കില്‍ ഘനീഭവിക്കുന്നു).

0:03:04.129,0:03:07.379
ആ പണ രൂപം

0:03:07.379,0:03:10.319
മൂല്യത്തിന്റെ പ്രതിനിധാനമാണ്.
അത് തന്നത്താനെ മൂല്യം അല്ല.

0:03:10.319,0:03:13.659
അതിന്റെ ഒരു പ്രതിനിധാനമാണ് ഇത്.

0:03:13.659,0:03:17.479
അതുകൊണ്ട് നമുക്ക് യഥാര്‍ത്ഥ കാര്യം
കിട്ടി. ഇവിടെ നമുക്ക് പ്രതിനിധാനവും കിട്ടി.

0:03:17.479,0:03:20.669
ഇതില്‍ നിന്ന് ഉയര്‍ന്ന് വരുന്ന ആസക്തിയെ(fetishism)

0:03:20.669,0:03:24.249
കുറിച്ച് മാര്‍ക്സിനെ സംസാരിക്കാന്‍ ഇത് പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു.

0:03:24.249,0:03:32.919
അതുകൊണ്ട് വ്യക്തികള്‍ തമ്മിലെ
ഭൌതികമായ ബന്ധങ്ങള്‍ നമുക്ക് കിട്ടുന്നു.

0:03:38.039,0:03:45.769
സാധനങ്ങള്‍ക്ക് വില കൊടുക്കുന്നത് കൊണ്ട്

0:03:45.769,0:03:55.589
സാമൂഹ്യ ബന്ധങ്ങള്‍ക്ക് വിരുദ്ധമാണത് (contrast).

0:03:57.519,0:04:00.029
കമ്പോളത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ചോദ്യത്തിലേക്ക്

0:04:00.029,0:04:04.049
ഇത് നമ്മേ കൊണ്ടുപോകുന്നു.
കമ്പോളം എങ്ങനെ പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നു?

0:04:04.049,0:04:09.509
എങ്ങനെയാണ് കമ്പോള അമിതാരാധന - എങ്ങനെയാണ്
കമ്പോളം സാമൂഹ്യ ബന്ധങ്ങളെ മറച്ച് വെക്കുന്നത്?

0:04:09.509,0:04:16.839
കമ്പോളത്തിന്റേയും, കൈമാറ്റത്തിന്റേയും
ചോദ്യത്തിലേക്ക് നാം എത്തിച്ചേരുന്നു.

0:04:16.839,0:04:18.930
വാങ്ങലുകാര്‍ തമ്മിലും വില്‍പ്പനക്കാര്‍

0:04:18.930,0:04:30.849
തമ്മിലുമുള്ള വേര്‍തിരിക്കല്‍ കൂടുതല്‍
സമൂര്‍ത്തമായി നാം വീണ്ടും കാണുന്നു.

0:04:31.639,0:04:35.249
കൈമാറ്റ സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയില്‍ ഈ

0:04:35.249,0:04:38.830
ബന്ധത്തെ വീണ്ടും കാണുന്നു.

0:04:38.830,0:04:43.710
ആ ബന്ധത്തെ പണത്തിലൂടെയാണ്
മദ്ധ്യസ്ഥതവഹിക്കുന്നത്.

0:04:43.710,0:04:48.039
ഈ ഭാഗത്തെ അവസാനത്തെ ലിങ്ക് നമുക്ക് ഇവിടെ കിട്ടി.

0:04:48.039,0:04:52.949
എന്നാല്‍ പിന്നീട് മാര്‍ക്സ് ചെയ്യുന്നത്, 'ശരി, നമുക്ക്
പണത്തെക്കുറിച്ചും നോക്കണം'. നാം ഇവിടേക്ക് തിരിച്ച്

0:04:52.949,0:04:58.360
പോയി പറയുന്നു 'ശരി ഈ ചങ്ങലയുടെ
ഈ തുടര്‍ച്ച നമുക്ക് നോക്കാം.

0:04:58.360,0:05:01.530
പണത്തെക്കുറിച്ച് നാം എന്താണ് പറയുന്നത്?
പണത്തിന് വീണ്ടും

0:05:01.530,0:05:05.259
ഒരു ഇരട്ട വശം ഉണ്ട്.

0:05:05.259,0:05:12.259
പണം മൂല്യത്തിന്റെ ഒരു അളവാണ്.

0:05:13.819,0:05:23.139
അത് ചംക്രമണത്തിന്റെ ഉപാധിയും ആണ്.

0:05:26.070,0:05:28.009
എന്നാല്‍ പിന്നെ അതിന്റെ അവസാനത്തില്‍

0:05:28.009,0:05:32.379
മാര്‍ക്സ് പറയുന്നത് നാം കാണുന്നു, 'എന്നാല്‍
അതിന്റെ അവസാനം ഒരു തരത്തിലുള്ള പണം

0:05:32.379,0:05:34.800
മാത്രമേയുള്ളു. അത് ലോക പണമാണ്.'

0:05:34.800,0:05:39.330
അതുകൊണ്ട് നമുക്ക് പണത്തിന്റെ

0:05:39.330,0:05:45.669
സാര്‍വ്വലൌകികമായ രൂപത്തെ കാണണം, ലോക പണം.

0:05:45.669,0:05:49.870
പണത്തിന്റെ സാര്‍വ്വത്രികമായ രൂപത്തില്‍ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു

0:05:49.870,0:06:04.689
വീണ്ടും കടം കൊടുക്കുന്നവരും കടം വാങ്ങുന്നവരും
തമ്മിലുള്ള വളരെ രസകരമായ ബന്ധം

0:06:04.689,0:06:09.059
പണത്തിന്റെ ഈ സാര്‍വ്വത്രികമായ
രൂപത്തിന്, ചംക്രമണത്തിന്റെ വഴി എന്ന

0:06:09.059,0:06:13.660
നിലയിലെ പണവും, മൂല്യത്തിന്റെ
അളവുകോലെന്ന നിലയിലെ പണവും തമ്മിലുള്ള

0:06:13.660,0:06:15.949
വ്യത്യാസം ബന്ധിപ്പിക്കാനുള്ള ഏക വഴി,

0:06:15.949,0:06:18.319
പൂഴ്ത്തിവെക്കലും,

0:06:18.319,0:06:21.259
കടം കൊടുക്കലും ആണ്.

0:06:21.259,0:06:25.050
അങ്ങനെ ഈ ബന്ധം
ഉരുത്തിരിഞ്ഞ് വരുന്നു.

0:06:25.050,0:06:28.469
ഈ ബന്ധത്തില്‍ നിന്ന് മുതലാളിത്തത്തിന്റെ

0:06:28.469,0:06:38.209
ചംക്രമണ പ്രക്രിയ ഘനീഭവിച്ചുണ്ടാകുന്നു.

0:06:40.939,0:06:49.119
എന്നാല്‍ ദിവസത്തിന്റെ അവസാനം
ആര്‍ക്കെങ്കിലും തുടക്കത്തിലുണ്ടായിരുന്നതിനേക്കാള്‍

0:06:49.119,0:06:56.009
കൂടുതല്‍ പണം കിട്ടും എന്ന് മൂലധനത്തിന്റെ
ആ ചംക്രമണ പ്രക്രിയ മുമ്പേ അനുമാനിക്കുന്നു.

0:06:56.009,0:06:59.840
അത് അപ്പോള്‍ കൈമാറ്റത്തിന്റെ തുല്യവസ്തുക്കളും

0:06:59.840,0:07:06.129
ലാഭം അഥവ മിച്ചമൂല്യത്തിന്റെ തുല്യമല്ലാത്ത

0:07:06.129,0:07:13.129
വസ്തുവും തമ്മിലുള്ള ഒരു

0:07:16.689,0:07:23.689
വൈരുദ്ധ്യ അവസ്ഥയിലാണ്.

0:07:28.099,0:07:31.590
അത് എങ്ങനെ പരിഹരിക്കാം?
ഈ പ്രശ്നത്തിന് ഇടനിലനില്‍ക്കാനാകുന്ന

0:07:31.590,0:07:34.590
കമ്പോളത്തിലെ ഒരു ചരക്കിനെ കണ്ടെത്തി

0:07:34.590,0:07:38.500
അതിനെ ഉപയോഗിക്കുകയാണ്.

0:07:38.500,0:07:44.430
അത് ചെയ്യാന്‍ കഴിയുന്ന
ചരക്കെന്നത് അദ്ധ്വാനശക്തിയാണ്.

0:07:44.430,0:07:52.710
അതുകൊണ്ട് നാം അദ്ധ്വാനശക്തി
വാങ്ങാനും വില്‍ക്കാനും പോകുന്നു.

0:07:52.710,0:07:56.899
അദ്ധ്വാനശക്തി കമ്പോളത്തില്‍
വില്‍ക്കുകയും വാങ്ങുകയും ചെയ്യുന്നത് വഴി

0:07:56.899,0:08:01.400
അതിന് തന്നത്താനുള്ള മൂല്യത്തേക്കാള്‍
കൂടുതല്‍ മൂല്യം ഉത്പാദിപ്പിക്കാന്‍ കഴിയുന്ന

0:08:01.400,0:08:05.789
ഒരു ചരക്ക് വാങ്ങാന്‍ മുതലാളിമാരെ
അനുവദിക്കുന്നു.

0:08:05.789,0:08:07.849
മൂലധനവും അദ്ധ്വാനവും തമ്മിലുള്ള

0:08:07.849,0:08:12.300
മൊത്തം വര്‍ഗ്ഗ ബന്ധങ്ങളെ ഉടനെ തന്നെ

0:08:12.300,0:08:22.559
കൊണ്ടുവരുകയാണ് തീര്‍ച്ചയായും അത് ചെയ്യുന്നത്.

0:08:22.559,0:08:25.599
ഇനി ഇതാണ് പ്രതിനിധാനത്തെക്കുറിച്ചുള്ള

0:08:25.599,0:08:30.500
മാര്‍ക്സിന്റെ രീതി. ഇതിനെക്കുറിച്ച്
ഓര്‍ത്ത് വെക്കാനുള്ള ഏറ്റവും

0:08:30.500,0:08:37.010
പ്രധാനപ്പെട്ട കാര്യങ്ങള്‍:
ഇത് കാരണങ്ങളുടെ ഒരു ചങ്ങലയല്ല.

0:08:37.010,0:08:40.440
ഒരു വാദത്തിന്റെ വിപുലീകരിക്കലാണിത്.

0:08:40.440,0:08:44.800
ചരക്കെന്ന ഏകാത്മകമായ ആശയത്തില്‍ നിന്ന് തുടങ്ങി,
പടിപടിയായി നീങ്ങുകയും വിപുലീകരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

0:08:44.800,0:08:49.030
മുതലാളിത്ത രീതിയിലെ ഉത്പാദനത്തിന്റെ
സ്വഭാവത്തെക്കുറിച്ച്

0:08:49.030,0:08:53.980
നമ്മേ ബോധവല്‍ക്കരിക്കുകയാണ്

0:08:53.980,0:08:57.650
തീര്‍ച്ചയായും അദ്ദേഹത്തിന്റെ ലക്ഷ്യം.

0:08:57.650,0:08:59.090
അതുകൊണ്ട് ഈ പടികളിലോരോന്നും

0:08:59.090,0:09:02.770
മുതലാളിത്തം എങ്ങനെ പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നു എന്ന് തിരിച്ചറിവിന്

0:09:02.770,0:09:07.190
അകത്തേക്ക് ഒരോ പടി വീതം നിങ്ങളെ കൊണ്ടുപോകും.

0:09:07.190,0:09:11.480
അത് തുടര്‍ന്ന് പോകുന്നത് നിങ്ങള്‍ക്ക് കാണാന്‍ കഴിയും.
വേറൊരു രീതിയില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ അത് ഇവിടെ നില്‍ക്കില്ല.

0:09:11.480,0:09:13.120
നമുക്ക് വര്‍ഗ്ഗ സമരം ഉണ്ട്.

0:09:13.120,0:09:16.670
വലിയ ഒരു വിഭജനം വരുകയാണ്.

0:09:16.670,0:09:22.900
മൂലധനത്തില്‍ കൂടുതലും നിരുപാധികമായ
മിച്ച മൂല്യവും ആപേക്ഷികമായ മിച്ച മൂല്യവും ആണ്.

0:09:22.900,0:09:29.460
പിന്നെ നമ്മള്‍ അതിനെ ഒരു
ചലനാത്മകതയിലേക്ക് മാറ്റും.

0:09:29.460,0:09:34.310
അത് മാര്‍ക്സ് ഈ കഥ പറയുന്ന
രീതിയാണെന്ന് പറയാം.

0:09:34.310,0:09:39.260
അല്ലെങ്കില്‍ എങ്ങനെ മുതലാളിത്തത്തെ മനസിലാക്കണം
എന്നതിനെ കുറിച്ചുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ കഥ പറയുന്നു.

0:09:39.260,0:09:45.290
ഞാന്‍ പറഞ്ഞത് പോലെ അത്
ഒരു നിര ആഭ്യന്തര അവകലനത്തിലൂടെ

0:09:45.290,0:09:49.280
വികസിക്കുന്ന ഒരു വാദമാണ്.

0:09:49.280,0:09:50.580
- പുതിയ പ്രശ്നം -

0:09:50.580,0:09:53.060
- കൂടുതല്‍ ആഭ്യന്തര അവകലനങ്ങള്‍

0:09:53.060,0:09:58.420
അതുകൊണ്ട് വാദം ജൈവികമായി വളരുന്നു.

0:09:58.420,0:10:03.940
നിര്‍മ്മാണക്കട്ടയുടെ മേലെ നിര്‍മ്മാണക്കട്ട എന്നതരത്തിലല്ല അത്.
കാരണമായതില്‍ നിന്ന് കാരണമായത് എന്നത് പോലെയുമല്ല.

0:10:03.940,0:10:15.070
അത് വളരുന്നു. അത് വളരുന്നത്
എങ്ങനെയെന്നത് വളരെ രസകരമാണ്.

0:10:15.070,0:10:19.950
എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നതെന്നത് ആദ്യമായി ഞാന്‍
കണ്ടെത്തിയപ്പോള്‍ അത് വളരെ വിശ്വാസ്യമായി തോന്നി.

0:10:19.950,0:10:25.250
കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് ഈ രീതിയില്‍ വിപുലീകരിക്കുന്നതിന്
ഇത് വളരെ സഹായകരമായി.

0:10:25.250,0:10:28.890
അത് വളരെ വ്യത്യസ്ഥമായ രീതിയാണ്.

0:10:28.890,0:10:34.990
അത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ അന്വേഷണത്തെ ഭാഗികമായി
പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നതാണ്. പൂര്‍ണ്ണമായും അല്ല.

0:10:34.990,0:10:38.150
വിഷയത്തെ ഭാഗികമായി

0:10:38.150,0:10:40.150
പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നതാണ് അത്

0:10:40.150,0:10:44.090
എന്നാല്‍ അത് പ്രാധമികമായും
പ്രതിനിധീകരണത്തിന്റെ ഒരു സങ്കേതമാണ്.

0:10:44.090,0:10:47.030
മുതലാളിത്ത രീതിയിലെ ഉത്പാദനത്തെ

0:10:47.030,0:10:49.680
എങ്ങനെ മനസിലാക്കണമെന്ന് ഒരു സദസിനോട്

0:10:49.680,0:10:53.220
ആശയവിനിമയം നടത്തുന്നതിന്റെ ഒരു വഴിയാണത്.

0:10:53.220,0:10:56.600
അതുകൊണ്ട് 'ഇത് കാരണം ഇത് സംഭവിച്ചു,
അത് കാരണം അത് സംഭവിച്ചു,' എന്നത്

0:10:56.600,0:11:00.040
പോലുള്ള കാര്യകാരണത്തിന്റെ
ഒരു ഭാഷ നിങ്ങള്‍ക്ക് കിട്ടില്ല.

0:11:00.040,0:11:01.969
ഒരു പൂര്‍ണ്ണതയായി, ഒരു ഏകാത്മകതയായി

0:11:01.969,0:11:04.800
നിങ്ങളതിനെ മനസിലാക്കണം.

0:11:04.800,0:11:08.350
മറ്റ് വിവിധ സ്ഥലങ്ങളില്‍ അദ്ദേഹം
അതിനെക്കുറിച്ച് പറയുമ്പോള്‍:

0:11:08.350,0:11:10.220
ഒരു ജൈവ വ്യവസ്ഥയായി നാം

0:11:10.220,0:11:15.080
അതിനെ മനസിലാക്കണം.

0:11:15.080,0:11:18.200
ജൈവികമായി അതിനെ മനസിലാക്കുന്നതിന് നാം

0:11:18.200,0:11:21.620
അതിനെ അന്വേഷിക്കുകയും,

0:11:21.620,0:11:23.790
ഈ പ്രത്യേകരീതിയില്‍ അതിനെ നാം

0:11:23.790,0:11:26.440
പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്നതും ആവശ്യമാണ്.

0:11:26.440,0:11:32.600
മൂലധനത്തിന്റെ ആദ്യത്തെ കുറച്ച്
ഭാഗങ്ങളില്‍ അദ്ദേഹം കടന്ന് പോയ

0:11:32.600,0:11:37.940
പടികള്‍ ഇവയാണ്.

0:11:37.940,0:11:41.280
അവിടെ അദ്ദേഹം പ്രധാനമായി നോക്കുന്നത്
കൈമാറ്റ പ്രക്രിയയെക്കുറിച്ചാണ്.

0:11:41.280,0:11:44.640
എന്നാല്‍ നമുക്ക് ഇപ്പോള്‍ അറിയാവുന്നത് പോലെ

0:11:44.640,0:11:49.380
നാം എല്ലാം പ്രത്യക്ഷമായ ആ
ബഹളമുള്ള സ്ഥലത്തെ ഉപേക്ഷിക്കുകയാണ്.

0:11:49.380,0:11:51.770
സമത്വം, വസ്തു, ബന്‍ഥം എന്നിവരുടെ

0:11:51.770,0:11:55.970
ആ ലോകം നാം ഉപേക്ഷിക്കുകയാണ്.
അത്തരത്തിലുള്ള എല്ലാം.

0:11:55.970,0:12:00.460
ഉത്പാദന പ്രക്രിയയക്കകത്തേക്ക്
പ്രവേശിക്കാന്‍ നാം പോകുകയാണ്.

0:12:00.460,0:12:04.350
ഉത്പാദനത്തിനകത്ത് എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നത് എന്ന് നോക്കുന്നു.

0:12:04.350,0:12:07.810
അദ്ധ്വാനപ്രക്രിയയെക്കുറിച്ചുള്ള

0:12:07.810,0:12:11.210
അദ്ധ്യായങ്ങളില്‍ മാര്‍ക്സ് ചെയ്യുന്നത്

0:12:11.210,0:12:16.810
കുറച്ച് അസാധാരണമാണെന്ന് നിങ്ങള്‍ കണ്ടെത്തും.

0:12:16.810,0:12:20.230
'ഇവയാണ് സ്‌പഷ്‌ടമായ

0:12:20.230,0:12:24.880
ബൂര്‍ഷ്വ വിഭാഗങ്ങള്‍' എന്ന്
പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അദ്ദേഹം വിഭാഗങ്ങളെക്കുറിച്ച്

0:12:24.880,0:12:28.210
സംസാരിക്കുന്ന അദ്ധ്യായങ്ങള്‍ക്ക് മുമ്പ്
മിക്കവാറും മാറ്റമില്ലാതെ തന്നെ.

0:12:28.210,0:12:32.820
ഉദാഹരണത്തിന് അദ്ധ്വാനമൂല്യം എന്നത്
ഒരു ബൂര്‍ഷ്വാ വിഭാഗമാണ്.

0:12:32.820,0:12:35.600
അത് സാര്‍വ്വത്രികമായ വിഭാഗമല്ല.

0:12:35.600,0:12:40.110
അരിസ്റ്റോട്ടിലിന് അത് കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല.
കാരണം അടിമ അദ്ധ്വാനത്തിന്റെ ലോകത്തിനകത്ത്

0:12:40.110,0:12:44.340
അദ്ധ്വാനത്തിന്റെ മൂല്യ സിദ്ധാന്തം
പ്രവര്‍ത്തിക്കുക സാദ്ധ്യമല്ല.

0:12:44.340,0:12:46.550
അതുകൊണ്ട് അദ്ദേഹത്തിന് അത് കാണാനായില്ല.

0:12:46.550,0:12:48.700
അതുകൊണ്ട് അദ്ധ്വാനത്തിന്റെ മൂല്യ സിദ്ധാന്തം,

0:12:48.700,0:12:55.700
ബൂര്‍ഷ്വയുഗത്തിന്റെ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളില്‍ നിന്ന്
ഉയര്‍ന്ന് വരുന്ന ആശയപരമായ ഉപകരണമാണ്.

0:12:57.100,0:12:59.870
രാഷ്ട്രീയ സാമ്പത്തികരംഗത്തിലെ വിഭാഗങ്ങള്‍,

0:12:59.870,0:13:05.490
ബൂര്‍ഷ്വ പ്രയോഗങ്ങളില്‍ നിന്ന് ഉരുത്തിരിഞ്ഞ്
വരുന്നതാണ് എന്ന് വീണ്ടും വീണ്ടും

0:13:05.490,0:13:10.520
അദ്ദേഹം ഊന്നിപ്പറയുന്നു.
അവ സാര്‍വ്വലൌകികമായ വിഭാഗങ്ങളല്ല.

0:13:10.520,0:13:14.020
എല്ലാത്തരത്തിലേയും ഉത്പാദനത്തിന്റെ
പൊതുവായതും സാര്‍വ്വലൌകികവും ആയ

0:13:14.020,0:13:18.110
വിഭാഗങ്ങളായി അവയെ കണക്കാക്കാനും പാടില്ല.

0:13:18.110,0:13:23.130
എന്നാല്‍ വളരെ ഒറ്റപ്പെട്ടതും
പ്രധാനപ്പെട്ടതുമായ ഒരു ഇളവ് ആ വാദത്തിന്

0:13:23.130,0:13:26.010
അദ്ദേഹം ഇവിടെ കൊണ്ടുവരുന്നു.

0:13:26.010,0:13:35.340
മൂലധനത്തില്‍ അത് മുമ്പേ പറയുന്നുണ്ട്.

0:13:35.340,0:13:45.130
133ാം താളില്‍ അദ്ദേഹം പറയുന്നു:

0:13:45.130,0:13:48.639
"അദ്ധ്വാനം ഉപയോഗ-മൂല്യത്തിന്റെ സൃഷ്ടാവാണ്,

0:13:48.639,0:13:53.180
ഉപയോഗപ്രദമായ അദ്ധ്വാനം

0:13:53.180,0:13:58.760
മനുഷ്യ നിലനില്‍പ്പിന്റെ ഒരു അവസ്ഥയാണ്. അത്
സമൂഹത്തിലെ മറ്റെല്ലാ രൂപങ്ങളില്‍ നിന്ന് സ്വതന്ത്രമാണ്.

0:13:58.760,0:14:05.330
അത് മനുഷ്യനും പ്രകൃതിയും തമ്മിലുള്ള ഉപാപചയത്തെ
പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്ന ഒരു eternal പ്രകൃതിദത്തമായ ആവശ്യകതയാണ്.

0:14:05.330,0:14:11.020
അതുകൊണ്ട് മനുഷ്യ ജീവിതത്തെ തന്നെയും."

0:14:11.020,0:14:16.100
പിന്നീട് അദ്ദേഹം കുറച്ചുകൂടി പറയുന്നു: "മനുഷ്യന്‍ ഉത്പാദനം
നടത്തുമ്പോള്‍ പ്രകൃതി അവളോട് തന്നെ ചെയ്യുന്നതുപോലെ

0:14:16.100,0:14:21.570
നീങ്ങാനേ കഴിയൂ. അതായത് അയാള്‍ക്ക്
പദാര്‍ത്ഥത്തിന്റെ രൂപം മാറ്റാനേ കഴിയൂ."

0:14:21.570,0:14:24.480
അത്തരത്തിലേത്.

0:14:24.480,0:14:28.810
ഈ സാര്‍വ്വത്രികമായ നിലനില്‍പ്പിന്റെ
അവസ്ഥയെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുകയാണ്,

0:14:28.810,0:14:31.060
അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയയെക്കുറിച്ചുള്ള ഈ

0:14:31.060,0:14:39.990
അദ്ധ്യായത്തിന്റെ ആദ്യത്തെ
പത്ത് താളുകളില്‍ അദ്ദേഹം ചെയ്യുന്നത്.

0:14:39.990,0:14:42.800
ഇത് വായിക്കുന്നതില്‍ നാം വളരെ

0:14:42.800,0:14:48.800
ശ്രദ്ധാലുക്കളായിരിക്കണം. ബൂര്‍ഷ്വാ
വിഭാഗങ്ങളിലൂടെ ഇത് വായിക്കരുത്.

0:14:50.260,0:14:53.750
ബൂര്‍ഷ്വാ വിഭാഗങ്ങള്‍

0:14:53.750,0:14:57.030
ഫലത്തില്‍ വ്യത്യസ്ഥമാണ്:

0:14:57.030,0:15:00.240
ചരിത്രപരമായി അത് മനുഷ്യനും പ്രകൃതിയും ആയിരുന്നു.

0:15:00.240,0:15:07.240
പ്രകൃതിയും സമൂഹവും, പ്രകൃതിയും
സംസ്കാരവും, പ്രകൃതിയും കൃത്രിമവും.

0:15:07.620,0:15:13.120
എന്നാല്‍ അതൊരു ബൂര്‍ഷ്വ ആശയഗ്രഹണം ആണ്.

0:15:13.120,0:15:16.310
തൊഴില്‍ പ്രക്രിയയെക്കുറിച്ച് മാര്‍ക്സ്
തന്റെ വാദങ്ങള്‍ ആവിഷ്കരിക്കുന്നത്…

0:15:16.310,0:15:22.700
ചരക്കുകളുടെ കാര്യത്തില്‍ അദ്ദേഹം
ചെയ്യുന്ന അതേ കാര്യം ആണ്.

0:15:22.700,0:15:25.940
അതുകൊണ്ട് ആദ്യത്തെ ചോദ്യം
നിങ്ങള്‍ നിങ്ങളോടാണ് ചോദിക്കേണ്ടത്:

0:15:25.940,0:15:32.060
'അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയ പ്രകൃതിദത്തമോ സാമൂഹ്യമോ ആണോ?'

0:15:32.060,0:15:36.810
മാര്‍ക്സിന്റെ ഉത്തരം: 'അദ്ധ്വാന
പ്രക്രിയ അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയയാണ്.'

0:15:36.810,0:15:44.350
അത് ഒരേ സമയം രണ്ടുമാണ്.

0:15:44.350,0:15:48.900
അതുകൊണ്ട് ഒരു ഐക്യത്തിന്റെ
പ്രസ്താവനയില്‍ നമുക്ക് തുടങ്ങണം.

0:15:48.900,0:15:54.860
എല്ലായിപ്പോഴുമുള്ള ആ
ഉപാപചയ നിമിഷം, അവിടെയാണ്

0:15:54.860,0:15:59.120
അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയ പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നത്.

0:15:59.120,0:16:02.440
അത് പ്രകൃതിദത്തമായി
അടിച്ചേല്‍പ്പിക്കുന്ന ആവശ്യകതയാണ്.

0:16:02.440,0:16:04.860
അതില്‍ നിന്ന് നമുക്ക് രക്ഷപെടാനാവില്ല.

0:16:04.860,0:16:09.410
ജീവിക്കാനായി നാം നമ്മുടെ
ചുറ്റുപാടുമുള്ള വസ്തുക്കളെ മാറ്റുന്നു.

0:16:09.410,0:16:15.140
അങ്ങനെ ചെയ്യുമ്പോള്‍ നാം എല്ലാത്തരത്തിലേയും
സാമൂഹ്യ വഴികളും, സാമൂഹ്യ സ്വഭാവങ്ങളും വികസിപ്പിക്കുന്നു.

0:16:15.140,0:16:18.650
എന്നാല്‍ മാര്‍ക്സിന്റെ കാര്യത്തില്‍ ആദ്യമായി

0:16:18.650,0:16:24.190
ഈ ഏകാത്മകമായ വഴിയിലൂടെ വേണം
നാം അതിനെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാന്‍.

0:16:24.190,0:16:26.080
അദ്ദേഹം പറയുന്നു:

0:16:26.080,0:16:31.080
"ആദ്യമായി അദ്ധ്വാനം എന്നത് മനുഷ്യനും പ്രകൃതിയും തമ്മിലുള്ള
ഒരു പ്രക്രിയയാണ്. അതില്‍ മനുഷ്യന്‍ അവന്റെ പ്രവര്‍ത്തിയിലൂടെ

0:16:31.080,0:16:35.280
പ്രവര്‍ത്തിയിലൂടെ താനും പ്രകൃതിയുമായുള്ള
ഉപാപചയ പ്രക്രിയക്ക് ഇടനിലനില്‍ക്കുകയും

0:16:35.280,0:16:37.540
നിയന്ത്രിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു."

0:16:37.540,0:16:39.470
മുമ്പേയുള്ള ഖണ്ഡികയില്‍ അദ്ദേഹം ഇത് പറയുമ്പോള്‍:

0:16:39.470,0:16:43.020
"നാം അതുകൊണ്ട് അദ്ധ്വാനപ്രക്രിയയെ
ഏതൊരു സാമൂഹ്യ രൂപീകരണത്തില്‍

0:16:43.020,0:16:46.000
നിന്നു സ്വതന്ത്രമായി പരിഗണിക്കണം.

0:16:46.000,0:16:51.570
മുതലാളിത്തത്തിനകത്ത് അത് എങ്ങനെ
പരിണമിച്ചു എന്നതിന് അതീതമായി."

0:16:51.570,0:16:55.500
പിന്നെ എങ്ങനെയാണ് താന്‍
അദ്ധ്വാനപ്രക്രിയയെ വ്യാഖ്യാനിക്കുന്നത് എന്നതിന്റെ

0:16:55.500,0:17:01.030
വളരെ പൊതുവായ വ്യവസ്ഥകള്‍ അദ്ദേഹം വിവരിക്കുന്നു

0:17:01.030,0:17:07.150
"പ്രകൃതിയിലെ പദാര്‍ത്ഥങ്ങളെ
പ്രകൃതി ശക്തി എന്ന് മനുഷ്യന്‍ എതിരിടുന്നു.

0:17:07.150,0:17:11.540
തന്റെ സ്വന്തം ആവശ്യങ്ങള്‍ക്കായി പ്രകൃതിയിലെ
വസ്തുക്കളെ സ്വന്തമാക്കാനായി തന്റെ സ്വന്തം ശരീരം,

0:17:11.540,0:17:16.120
സ്വന്തം കൈകള്‍, കാലുകള്‍, തല എന്നിവയുമായി
ബന്ധപ്പെട്ട പ്രകൃതി ശക്തികളെ അവന്‍

0:17:16.120,0:17:18.800
ചലനത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുവരുന്നു.

0:17:18.800,0:17:23.230
എന്നിരുന്നാലും ഈ നീക്കത്തില്‍ അവന്‍ പ്രകൃതിക്ക്
പുറത്ത് പ്രവര്‍ത്തിക്കുകയും അതിനെ മാറ്റുകയും ചെയ്യുന്നു.

0:17:23.230,0:17:29.250
ഈ രീതിയില്‍ അവന്‍ തന്റെ തന്നെ
പ്രകൃതിയെ ആ സമയത്ത് മാറ്റുന്നു."

0:17:29.250,0:17:34.120
വളരെ വൈരുദ്ധ്യാധിഷ്ഠിതമായ ഒരു അഭിപ്രായം:

0:17:34.120,0:17:39.290
നിങ്ങള്‍ക്ക് ചുറ്റുമുള്ള ലോകത്തെ
മാറ്റാതെ നിങ്ങള്‍ക്ക് സ്വയം മാറാനാകില്ല.

0:17:39.290,0:17:45.780
നിങ്ങള്‍ക്ക് അതേ സമയത്ത് നിങ്ങളെ മാറ്റാതെ
നിങ്ങള്‍ക്ക് ചുറ്റുമുള്ള ലോകത്തെ മാറ്റാനാകില്ല.

0:17:45.780,0:17:48.490
മറ്റൊരു രീതിയില്‍: അതിന്റെ ഏകാത്മകതാവാദികള്‍

0:17:48.490,0:17:51.850
ഉപയോഗ-മൂല്യം കൈമാറ്റ-മൂല്യം എന്ന

0:17:51.850,0:17:55.090
ഒരു എതിര്‍പ്പ് വരുന്നുണ്ടെങ്കിലും

0:17:55.090,0:18:03.100
അതിന്റെ ഏകാത്മകത
ഒരിക്കലും മാറ്റാനാകില്ല.

0:18:03.100,0:18:10.650
ലോകത്തെ മാറ്റിയും തിരിച്ചും
ഒന്നിന്റെ മാറ്റത്തിന്റെ ആ വൈരുദ്ധ്യാത്മകത.

0:18:10.650,0:18:17.480
പ്രകൃതിയുടെ രൂപമാറ്റത്തിലൂടെയുള്ള
മനുഷ്യ സമൂഹത്തിന്റെ പരിണാമത്തെ

0:18:17.480,0:18:23.090
മാര്‍ക്സ് കാണുന്നത്

0:18:23.090,0:18:27.240
ആ വൈരുദ്ധ്യാത്മകതയിലൂടെയാണ്.

0:18:27.240,0:18:30.140
വളരെ ശക്തമായ പ്രസ്താവനകള്‍

0:18:30.140,0:18:32.500
നടത്തുന്നതിലേക്ക് അത് എന്നെ നയിക്കുന്നു:

0:18:32.500,0:18:36.059
ഏത് പരിസ്ഥിതി പദ്ധതിയും എല്ലായിപ്പോഴും
ഒരു സാമൂഹ്യ പദ്ധതിയാണ്.

0:18:36.059,0:18:39.020
എല്ലാ സാമൂഹിക പദ്ധതികളും പരിസ്ഥിതി പദ്ധതികളാണ്.

0:18:39.020,0:18:46.480
എങ്ങനെയെങ്കിലും അത് പരസ്പരം
വേറിട്ടതാണെന്ന് നിങ്ങള്‍ക്ക് കാണാന്‍ കഴിയില്ല.

0:18:46.480,0:18:51.170
ബൂര്‍ഷ്വ യുഗത്തില്‍ ഉയര്‍ന്ന്
വന്ന ഒരു വലിയ പ്രശ്നം എന്നത്,

0:18:51.170,0:18:55.300
ആശയപരമായും പ്രായോഗികമായും

0:18:55.300,0:19:01.840
പ്രകൃതി അവിടെയുള്ളെ ചിലതായും
സമൂഹം ഇവിടെയുള്ള ചിലതായും

0:19:01.840,0:19:04.200
സാമൂഹ്യ സ്ഥാപനങ്ങളില്‍

0:19:04.200,0:19:08.780
നാം കൂടുതലായി കാണുന്നതാണ്.

0:19:08.780,0:19:12.990
പിന്നെ നമ്മള്‍ എല്ലാത്തരത്തിലേയും വിചിത്രമായ കാര്യങ്ങളിലേക്ക് എത്തിച്ചേരുകയും
ഒന്നില്‍ നിന്ന് മറ്റൊന്നിലേക്ക് അനൌപചാരികമായ വരയിടുകയും ചെയ്യുന്നു.

0:19:12.990,0:19:16.799
പ്രകൃതിയാണോ മനുഷ്യനെക്കൊണ്ട് ഇത് ചെയ്യിക്കുന്നത്?

0:19:16.799,0:19:21.160
മനുഷ്യരാണോ പ്രകൃതിയെക്കൊണ്ടിത് ചെയ്യിക്കുന്നത്?

0:19:21.160,0:19:25.460
ഇതിനെ ഏകാത്മകമായ രീതിയില്‍
സമീപിക്കാനാണ് മാര്‍ക്സ് ആഗ്രഹിക്കുന്നത്.

0:19:25.460,0:19:28.470
ജൈവികമായ രീതിയില്‍, ഇങ്ങനെ:

0:19:28.470,0:19:33.730
'നോക്കൂ, അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയയുടെ ഈ ലോകം

0:19:33.730,0:19:39.290
മൊത്തത്തില്‍ സ്വാഭാവികമാണ്. അതേ സമയത്ത്
തന്നെ മൊത്തത്തില്‍ സാമൂഹികവും ആണ്.'

0:19:39.290,0:19:42.740
അത് രൂപമാറ്റം വരുന്നതാണ്. അത് രൂപമാറ്റം
വരുന്ന തരത്തിലായിരിക്കുന്നടത്തോളം അത്

0:19:42.740,0:19:46.720
തന്നത്താനെയും സമൂഹത്തേയും
രൂപമാറ്റം വരുത്തുന്നതാണ്.

0:19:46.720,0:19:57.200
നാം പ്രകൃതി എന്ന് വിളിക്കുന്ന
മറ്റേ ലോകത്തേയും മാറ്റുന്നതാണ്.

0:19:58.250,0:20:02.820
അദ്ദേഹം തുടര്‍ന്ന് പറയുന്നു, "ഈ നീക്കത്തിലൂടെ അയാള്‍
പുറത്തുള്ള പ്രകൃതിയില്‍ പ്രവര്‍ത്തിച്ച് അതിനെ മാറ്റുന്നു.

0:20:02.820,0:20:06.820
ഈ രീതിയില്‍ അയാള്‍ അയാളുടെ സ്വന്തം
പ്രകൃതിയേയും മാറ്റുന്നു. പ്രകൃതിയിലുള്ള ഉറങ്ങിക്കിടക്കുന്ന

0:20:06.820,0:20:11.740
സാദ്ധ്യതകള്‍ അയാള്‍ വികസിപ്പിക്കുന്നു."

0:20:11.740,0:20:15.980
ഇത്, പ്രകൃതിയെ നാം ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ച്
മാര്‍ക്സ് സംസാരിക്കുന്നതാണ്.

0:20:15.980,0:20:19.930
നാം ചെയ്യുന്നത് വഴി നാം പുതിയ പ്രകൃതിയെ സൃഷ്ടിക്കുകയാണ്.

0:20:19.930,0:20:24.650
ബീവര്‍ ചെയ്യുന്നത് പോലെ,
ഉറുമ്പുകള്‍ ചെയ്യുന്നത് പോലെ

0:20:24.650,0:20:30.170
നാം ചെയ്യുന്നതിന്റെ ഫലമായി
കാര്യങ്ങള്‍ സംഭവിക്കുന്നു.

0:20:30.170,0:20:36.130
അത്തരത്തിലെ എല്ലാ ജീവികളും ചെയ്യുന്നത് പോലെ.

0:20:36.130,0:20:41.120
"പ്രകൃതിയില്‍ ഉറങ്ങിക്കിടക്കുന്ന സാദ്ധ്യതകളെ
അയാള്‍ വികസിപ്പിക്കുകയും തന്റെ സ്വന്തം സ്വയംഭരണശക്തിക്ക്

0:20:41.120,0:20:45.279
അതിനെ വിധേയമാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു."

0:20:45.279,0:20:48.980
ഇല്‍പ്പം പ്രൊമിത്യൂസിനെപ്പോലെ തോന്നുന്നു.

0:20:48.980,0:20:51.650
നമുക്കതിനെ ഭരിക്കാം.

0:20:51.650,0:20:55.260
എന്നാല്‍ സ്വയംഭരണമായ അധികാരം, അതിനെക്കുറിച്ച്

0:20:55.260,0:20:59.260
നമുക്ക് തീരുമാനമെടുക്കാന്‍ കഴിയുന്നത് എന്നാണ് എനിക്ക് തോന്നുന്നത്

0:20:59.260,0:21:03.190
അത് ചെയ്യണോ വേണ്ടയോ എന്ന് നാം തീരുമാനിക്കുന്നു.

0:21:03.190,0:21:09.690
നാം എങ്ങനെ തീരുമാനിക്കുന്നു എന്നതിന് നിര്‍ണ്ണായകമായ അര്‍ത്ഥമുണ്ട്.

0:21:09.690,0:21:15.100
വലിയ കാറോടിക്കാന്‍ നാമെല്ലാം
തീരുമാനിക്കുന്നു. നമുക്കറിയാം

0:21:15.100,0:21:20.559
അന്തരീക്ഷത്തിലെ കാര്‍ബണ്‍ ഡൈ ഓക്സൈഡ്
അളവിനെക്കുറിച്ച്… നമുക്കത്തരം കാര്യങ്ങളറിയാം.

0:21:20.559,0:21:25.620
എന്നിരുന്നാലും നാം ഇപ്പോഴും SUVകളോടിക്കാന്‍ തീരുമാനിക്കുന്നു.

0:21:25.620,0:21:29.970
SUVകളോടിക്കാതിരിക്കാന്‍ നാം തീരുമാനിക്കുകയാണെങ്കില്‍
നമുക്ക് വേറൊരു ഫലമായിരിക്കും ഉണ്ടാകുക.

0:21:29.970,0:21:34.570
ഇവിടെ മാര്‍ക്സ്
എന്തിനെക്കുറിച്ചാണ് പറയുന്നത്:

0:21:34.570,0:21:41.570
'അവിടെ ഒരു സ്വയംഭരണ നിമിഷമുണ്ട്',
ഒരു സെക്കന്റിനകം നാം അതിലേക്ക് തിരിച്ച് വരും.

0:21:42.050,0:21:46.770
അദ്ദേഹം പറയുന്നു, "പൂര്‍ണ്ണമായും
മനുഷ്യ സ്വഭാവമാണെന്ന രൂപത്തില്‍

0:21:46.770,0:21:53.110
നാം അദ്ധ്വാനത്തെ മുന്‍കൂട്ടി
തീരുമാനിക്കുന്നു."

0:21:53.110,0:21:57.520
തന്റെ തുടക്കത്തിലെഎഴുത്തില്‍ മാര്‍ക്സനെ
തുടരെ ആകര്‍ഷിക്കുന്ന ഒരാശയം

0:21:57.520,0:22:04.490
'സ്പീഷീസ് ജീവി' (Gattungswesen)
എന്നതാണ്. ഒരു സ്പീഷീസെന്ന

0:22:04.490,0:22:07.090
നിലയിലെ നമ്മള്‍ എന്നാണര്‍ത്ഥം.

0:22:07.090,0:22:10.080
ഇതിനെക്കുറിച്ച് നമുക്ക് എന്ത് പറയാം?

0:22:10.080,0:22:13.070
തീര്‍ച്ചയായും അദ്ദേഹം കാന്റില്‍ നിന്ന് എടുത്ത ആശയമാണ്.

0:22:13.070,0:22:21.340
തന്റെ നരവംശ ശാസ്ത്രമായി സ്പീഷീസെന്ന
ആശയത്തക്കുറിച്ച് അദ്ദേഹവും ദീര്‍ഘമായി എഴുതി.

0:22:21.340,0:22:28.620
തീര്‍ച്ചയായും Feuerbach ന്റെ
നരവംശശസ്‌ത്രത്തിലും അതുണ്ട്.

0:22:28.620,0:22:31.340
അതുകൊണ്ട് ചോദ്യം എന്നത്:

0:22:31.340,0:22:36.490
ഒരു സ്പീഷീസെന്ന നിലയില്‍ മറ്റ് സ്പീഷീസുകളുമായി നാം വ്യത്യസ്ഥരാണോ?
ആണെങ്കില്‍ അതെങ്ങനെ? ബീവറില്‍ നിന്നും തേനീച്ചകളില്‍ നിന്നും

0:22:36.490,0:22:40.060
ഉറുമ്പുകള്‍ വ്യത്യസ്ഥരാണെന്ന് നമുക്കറിയാം.

0:22:40.060,0:22:42.920
എന്താണ് അദ്ദേഹം ഇവിടെ ചെയ്യുന്നത്, അദ്ദേഹം പറയുന്നു:

0:22:42.920,0:22:47.039
'ശരി, എല്ലാ സ്പീഷീസുകളും പ്രകൃതിയുടെ ഉത്പാദനം

0:22:47.039,0:22:49.400
എന്ന ഈ പ്രക്രിയയില്‍ ഇടപെട്ടിരിക്കുന്നു

0:22:49.400,0:22:52.130
എന്ന് നാം തിരിച്ചറിയണം' - അതിനെ അങ്ങനെ
വിളിക്കാനാണ് നിങ്ങളാഗ്രഹിക്കുന്നുവെങ്കില്‍

0:22:52.130,0:22:55.670
ഉത്പാദനം, അവരുടെ പരിസ്ഥിതിയില്‍
രൂപമാറ്റമുണ്ടാക്കുന്ന പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍.

0:22:55.670,0:23:00.060
എന്നാല്‍ അദ്ദേഹം പറയുന്നു: "…മെഴുകില്‍ നിര്‍മ്മാണം തുടങ്ങുന്നതിന്
മുമ്പ് ശില്‍പ്പി അറയെ തന്റെ മനസില്‍ നിര്‍മ്മിക്കുന്നു എന്നതാണ്

0:23:00.060,0:23:05.279
ഏറ്റവും മോശം ശില്‍പ്പിയില്‍ നിന്ന്
ഏറ്റവും നല്ല തേനീച്ചകളുമായുള്ള വ്യത്യാസം.

0:23:05.279,0:23:09.120
എല്ലാ അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയകളുടേയും അവസാനം
ഒരു ഫലം ഉരുത്തിരിഞ്ഞ് വരും.

0:23:09.120,0:23:13.970
തൊഴിലാളികള്‍ തുടക്കത്തില്‍ തന്നെ
മനസില്‍ കണ്ട ഒന്നായിരിക്കും അത്.

0:23:13.970,0:23:18.780
അതുകൊണ്ട് ആശയപരമായി നിലനിന്നിരുന്നതാണ്."
അതായത് മാനസികമായി.

0:23:18.780,0:23:23.590
"പ്രകൃതിയിലെ വസ്തുക്കളില്‍ മനുഷ്യന്‍ രൂപമാറ്റം
വരുത്തുക മാത്രമല്ല ആ വസ്തുക്കളില്‍ സ്വന്തം

0:23:23.590,0:23:39.170
ലക്ഷ്യത്തേയും സാക്ഷാത്കരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു."
ഇടപെടുന്നതിന് മുമ്പ് മനുഷ്യ അദ്ധ്വാനത്തിന് കുറച്ച്

0:23:39.170,0:23:47.540
മാനസിക കണക്ക് കൂട്ടലും
ലക്ഷ്യബോധത്തോടുകൂടിയ ആലോചനയും ഉണ്ട്.

0:23:47.540,0:23:52.570
ഇനി വീണ്ടും നിങ്ങള്‍ക്ക് സംശയരഹിതമായി മാര്‍ക്സില്‍
നിന്ന് കേട്ടിട്ടുള്ള മറ്റ് ചില ഉദ്ധരണികള്‍ക്ക് വിരുദ്ധമാണിതെന്ന്

0:23:52.570,0:23:54.860
തോന്നും. ചിലത്:

0:23:54.860,0:23:59.630
'ഭൌതിക പ്രവര്‍ത്തനത്തില്‍ നിന്നാണ്
ബോധം ഉണ്ടാകുന്നത്.'

0:23:59.630,0:24:02.160
എന്നാല്‍ ഇവിടെ അദ്ദേഹം പറയുന്നു:

0:24:02.160,0:24:13.080
പ്രവര്‍ത്തിക്ക് മുമ്പ് ആശയമുണ്ട്,
പ്രവര്‍ത്തിക്ക് മുമ്പ് ലക്ഷ്യം ഉണ്ട്.

0:24:13.080,0:24:17.160
കാര്യകാരണ രീതിയിലല്ലാതെ
വൈരുദ്ധ്യാധിഷ്ഠിതമായി ചിന്തിക്കാനായി

0:24:17.160,0:24:24.160
നിങ്ങള്‍ തയ്യാറാണെങ്കില്‍ ആ രണ്ട് സ്ഥാനങ്ങളേയും
പൊരുത്തപ്പെടുത്തുന്നത് വിഷമമുള്ള കാര്യമല്ല.

0:24:24.590,0:24:29.320
ഒരു വാസ്തുശില്‍പ്പി ശൂന്യതയില്‍ നിന്നല്ല തുടങ്ങുന്നത്.

0:24:29.320,0:24:34.960
ഒരു പ്രത്യേക സ്ഥിതിയില്‍, ഒരു പ്രത്യേക ചരിത്രത്തില്‍,
ഒരു പ്രത്യേക പഠന പ്രക്രിയയില്‍, ഒരു പ്രത്യേക

0:24:34.960,0:24:41.090
ഭൌതിക ലോകത്തില്‍ നിന്നാണ്
ഒരു വാസ്തുശില്‍പ്പി തുടങ്ങുന്നത്.

0:24:41.090,0:24:45.340
അതുകൊണ്ട് ഒരു പ്രത്യേക സാഹചര്യം
അഭിമുഖീകരിക്കുന്ന വാസ്തുശില്‍പ്പിയുടെ

0:24:45.340,0:24:47.880
ഭാവനാശേഷി ഒരു ജീവിതകാലത്തെ

0:24:47.880,0:24:52.690
പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളിലും പഠനത്തില്‍

0:24:52.690,0:24:56.880
നിന്നുമുണ്ടായ അനുഭവ സമ്പത്തില്‍

0:24:56.880,0:25:02.220
നിന്നുണ്ടാകുന്നതാണ്. അത്തരത്തിലെല്ലാം.

0:25:02.220,0:25:05.900
വാസ്തുശില്‍പ്പി ശൂന്യതയില്‍ നിന്ന്
തുടങ്ങുന്നു എന്നത് പോലെയല്ല.

0:25:05.900,0:25:13.660
വാസ്തുശില്‍പ്പി തുടങ്ങുന്നു - എന്നാല്‍
അവിടെ ഈ മാനസിക നിമിഷമുണ്ട്.

0:25:13.660,0:25:18.679
അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയയില്‍ അത്
വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ടതാണ്.

0:25:18.679,0:25:22.520
രൂപീകരണത്തിന്റേയും രൂപകല്‍പ്പനയുടേയും നിമിഷം;

0:25:22.520,0:25:29.270
എന്താണ് വരുന്നതെന്ന് സാധാരണ പരാമര്‍ശിക്കുന്ന
നിമിഷത്തെ നാം കാണാന്‍ പോകുകയാണ്.

0:25:29.270,0:25:33.530
എന്നാല്‍ ആ നിമിഷത്തെ ഭൌതികമായ
എന്തെങ്കിലുമായി മാറ്റിയില്ലെങ്കില്‍

0:25:33.530,0:25:35.780
അതിന് ഒരു അര്‍ത്ഥവുമില്ല

0:25:35.780,0:25:39.809
എല്ലാത്തരത്തിലേയും വിശിഷ്‌ടമായ കാര്യങ്ങള്‍
സ്വപ്നം കാണുന്ന ധാരാളം വാസ്തുശില്‍പ്പികള്‍ ഉണ്ട്.

0:25:39.809,0:25:45.140
എന്നാല്‍ മാര്‍ക്സ് പറയുന്നു: 'ശരി, ശരിക്കും
പ്രയോഗത്തില്‍ വരുത്തുന്നത് വരെ അത് അപ്രധാനമായതാണ്.'

0:25:45.140,0:25:48.169
അത് അടിസ്ഥാനമായി അതിനെ നിര്‍മ്മിക്കുന്നതാണ്.

0:25:48.169,0:25:55.169
അവിടെ നിങ്ങള്‍ ഭൌതികമായ പശ്ചാത്തലത്തില്‍
നിന്ന് മാനസികമായ നിമിഷത്തിലൂടെ അടിസ്ഥാനമായ

0:25:55.370,0:26:04.430
ഈ അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയയില്‍ എത്തുന്നു. നാം എങ്ങനെ
പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നു എന്നതില്‍ നിര്‍ണ്ണായകമാണ് അത്.

0:26:04.430,0:26:08.740
അദ്ദേഹം ഒരു പടി കൂടി മുന്നോട്ട് പോകുന്നു.

0:26:08.740,0:26:11.980
"…ഇതൊരു ലക്ഷ്യമാണ്. അയാള്‍
ബോധത്തോടെയാണ്. ഒരു നിയമത്തിന്റെ

0:26:11.980,0:26:15.700
അതികൃത്യതയോടെ അത് അയാളുടെ
പ്രവര്‍ത്തിയുടെ രീതിയെ തീരുമാനിക്കുന്നു.

0:26:15.700,0:26:20.679
അത് ചെയ്യാനായി അയാള്‍ അയാളുടെ ഇച്ഛയെ
ആജ്ഞാനുവര്‍ത്തിയാക്കണം.

0:26:20.679,0:26:26.130
ഈ ആജ്ഞാനുവര്‍ത്തിയാക്കല്‍ നൈമിഷികമായ
പ്രവര്‍ത്തിയല്ല.

0:26:26.130,0:26:30.929
പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്ന അവയവങ്ങള്‍ പ്രയോഗിക്കുന്നതിന്
പുറമേ, ജോലിയുടെ മുഴവന്‍ സമയത്തും

0:26:30.929,0:26:34.240
ലക്ഷ്യബോധമുള്ള ഇച്ഛയും വേണം.
അതായത് പൂര്‍ണ്ണമായ ശ്രദ്ധ.

0:26:34.240,0:26:38.410
ജോലി പൂര്‍ത്തിയാക്കുന്ന രീതിയെ സംബന്ധിച്ച് ജോലിയുടെ
സ്വഭാവത്തില്‍ അയാള്‍ക്ക് കുറവ് ആകര്‍ഷണമേയുള്ളുവെങ്കില്‍

0:26:38.410,0:26:43.910
തന്റെ സ്വന്തം ശാരീരികവും മാനസികവുമായ
ശക്തിയുടെ കുറവ് പ്രയോഗമായേ അയാളതിനെ കാണൂ.

0:26:43.910,0:26:48.580
അയാളുടെ ശ്രദ്ധ കൂടുതല്‍ അടുപ്പിക്കാന്‍
അത് നിര്‍ബന്ധിതമാക്കുന്നു."

0:26:48.580,0:27:06.760
ജോലി ഒരു കളിയാണ്, ശരിക്കും കളി, എന്ന ഫോറിയറിന്റെ
വീക്ഷണത്തെ അദ്ദേഹം വിമര്‍ശിക്കുകയാണിവിടെ.

0:27:06.800,0:27:11.350
മാര്‍ക്സ് ഇതുപോലെയാണ് പറയുന്നു:
'അത് ഒരിക്കലും ശരിക്കുള്ള കളിയല്ല'.

0:27:11.350,0:27:13.960
ഒരു പദ്ധതിയില്‍ നാം എത്തുമ്പോള്‍,

0:27:13.960,0:27:18.100
ആ പദ്ധതി നമ്മേ നയിക്കുന്ന
സ്ഥിതി വന്നു എന്ന് കുറച്ച്

0:27:18.100,0:27:20.300
കഴിയുമ്പോള്‍ നാം മനസിലാക്കും.

0:27:20.300,0:27:25.669
അതിനായി നാം നമ്മുടെ ഇച്ഛാശക്തിയെ കീഴ്പ്പെടുത്തുണം.

0:27:25.669,0:27:31.890
ചിലപ്പോള്‍ അത് വളരെ
വിഷമകരമായ പ്രക്രിയയായിരിക്കും.

0:27:31.890,0:27:36.730
നിങ്ങളിലാരെങ്കിലും പ്രബന്ധം എഴുതുന്നുണ്ടെങ്കില്‍
ഞാന്‍ പറയുന്നതെന്തെന്ന് വളരെ വ്യക്തമായി

0:27:36.730,0:27:39.890
നിങ്ങള്‍ക്കറിയാമായിരിക്കും.

0:27:39.890,0:27:46.890
10% പ്രചോദനവും 90% കഠിനാദ്ധ്വാനവും
എന്നതാണ് അതിന്റെ പൊതു നിയമം.

0:27:47.019,0:27:52.270
തങ്ങളുടെ പ്രബന്ധത്തിന്റെ അവസാനമാകുമ്പോഴേക്കും
'ഇത് എന്നെ ശരിക്കും മുക്കുകയാണെന്ന്' ഭ്രാന്ത്പിടിച്ച്

0:27:52.270,0:27:55.690
കരയുന്നവരേയേ നിങ്ങള്‍ കണ്ടിട്ടുണ്ടാവൂ.

0:27:55.690,0:27:58.080
ഞാന്‍ പുസ്തകം എഴുതുമ്പോള്‍ ഇപ്പോഴും എനിക്ക്
സംഭവിക്കുന്നകാര്യമാണിത്.

0:27:58.080,0:28:01.200
അതിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുമ്പോള്‍ - 'മഹത്തായ ആശയം!!'

0:28:01.200,0:28:05.150
ആറ് മാസം കഴിയുമ്പോള്‍ - 'ശരി, ഇതൊരു മോശം ആശയമല്ല.'

0:28:05.150,0:28:09.690
അവസാനമാകുമ്പോള്‍ - 'ഓ, എന്തൊരു മോശം ആശയമാണിത്!
അതില്‍ നിന്ന് എനിക്കെന്തുകൊണ്ട് പുറത്തുകടക്കാനാകുന്നില്ല. ഇത് തീരില്ല.'

0:28:09.690,0:28:11.960
അത്തരത്തിലെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും വരും.

0:28:11.960,0:28:15.929
എല്ലാ ജോലികളും വെറും കളിയാണെന്ന

0:28:15.929,0:28:20.460
ഫോറിയര്‍ ധാരണയെ കുറച്ച് മാര്‍ക്സ്
അല്‍പ്പം ആഹ്ലാദിക്കുന്നുണ്ട്.

0:28:20.460,0:28:25.900
അദ്ദേഹം അങ്ങനെ കരുതുന്നില്ല എന്ന് മാത്രമല്ല,
അതായിരിക്കണമെന്ന് അദ്ദേഹം പോലും വിചാരിക്കുന്നില്ല.

0:28:25.900,0:28:32.860
കുറച്ച് പരിശീലനം, സ്വയം-പരിശീലനം,
അതിനോടൊപ്പമുണ്ടെന്നത് നാം അംഗീകരിക്കണം.

0:28:32.860,0:28:37.550
നമുക്ക് അതില്‍ നിന്ന് രക്ഷപെടാനാവില്ല.

0:28:37.550,0:28:44.860
അതേ സമയത്ത്,
ഭാവം വെച്ച് ഈ ഖണ്ഡിക വളരെ

0:28:44.860,0:28:48.800
പ്രധാനപ്പെട്ടതാണെന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നു.

0:28:48.800,0:28:52.690
ഇതിനെ സംബന്ധിച്ച് ചില നല്ല കാര്യങ്ങളുണ്ട്.

0:28:52.690,0:28:57.660
ഇതിനക്കുറിച്ച് കാല്‍പ്പനികമായ കാര്യങ്ങള്‍ പോലുമുണ്ട്.
ചില സന്ദര്‍ഭങ്ങളില്‍ കാല്‍പ്പനികമാകുന്നതില്‍

0:28:57.660,0:29:04.650
മാര്‍ക്സിന് വിരോധമില്ലായിരുന്നു. അതായത് ഈ
സംരംഭത്തിനെക്കുറിച്ച് എന്തോ ശ്രേഷ്ഠതയുണ്ട്.

0:29:04.650,0:29:08.340
നമുക്ക് ചിന്തകളെക്കുറിച്ച് സ്വപ്നം കാണാനാകും
നമുക്ക് അവ യാഥാർത്ഥ്യമാക്കാനാകും.

0:29:08.340,0:29:12.070
നമുക്ക് ലോകത്തെ മാറ്റാനാകും.
നമുക്ക് നമ്മളെ തന്നെ മാറ്റാനാകും.

0:29:12.070,0:29:18.310
നമുക്ക് ആ സ്പീഷീസ് കഴിവുണ്ട്.
നമുക്ക് ആ സ്പീഷീസ് ശക്തിയുണ്ട്.

0:29:18.310,0:29:25.150
മാര്‍ക്സിനെ സംബന്ധിച്ചടത്തോളം, അവ
ഉപയോഗിക്കുന്നതില്‍ നിങ്ങള്‍ക്ക് കുറ്റബോധം തോന്നില്ല

0:29:25.150,0:29:31.350
എന്നാല്‍ ഒരിക്കല്‍ നിങ്ങള്‍ക്കത് കിട്ടിയാല്‍,
നിങ്ങളതിനോടൊട്ടിപ്പിടിക്കും എന്നതാണ് നിങ്ങളനുഭവിക്കുന്നത്

0:29:31.350,0:29:35.440
കാരണം നിങ്ങളൊരു പദ്ധതി
തുടങ്ങിയിട്ട് ഉപേക്ഷിക്കാന്‍ പറ്റില്ല.

0:29:35.440,0:29:42.030
അത് ചെയ്യാന്‍ അച്ചടക്കം വേണം.

0:29:42.030,0:29:47.610
അടിസ്ഥാന തരത്തിലെ വാദം
പോലെയാണ് ഇത്.

0:29:47.610,0:29:51.760
എന്നാലും അത് ഏകാത്മകമായ വാദമാണെന്ന് ശ്രദ്ധിക്കുക.

0:29:51.760,0:29:55.740
ഇതിനെക്കുറിച്ച് പ്രത്യേകിച്ച്
അസാധാരണമായി ഒന്നുമില്ല.

0:29:55.740,0:30:01.050
നാം അസാധാരണക്കാരാണെന്ന് മാര്‍ക്സ് കരുതുന്നില്ല.
കാരണം തേനീച്ചക്കൂടുണ്ടാക്കുമ്പോള്‍ തേനീച്ചകള്‍

0:30:01.050,0:30:04.019
അസാധാരണമായകുന്നതിനേക്കാള്‍
കൂടുതലൊന്നും നാം ചെയ്യുന്നില്ല.

0:30:04.019,0:30:09.990
ചിലന്തികളുടെ വലകള്‍, ചിതലുകളുടെ ചിതല്‍പ്പുറ്റുകള്‍,
ബീവറുകളുടെ അണക്കെട്ടുകള്‍ തുടങ്ങി അത്തരത്തിലെല്ലാം.

0:30:09.990,0:30:13.690
ഇതില്‍ അസാധാരമായതൊന്നും തന്നെയില്ല.

0:30:13.690,0:30:17.750
അത് ഒരേ സമയം പ്രകൃതിദത്തവും സാമൂഹികവും ആണ്.

0:30:17.750,0:30:28.460
എന്നാല്‍ നമ്മുടെ സ്പീഷീസില്‍ വളരേറെ
അവിഭാജ്യമായ ഒന്നാണ് അത്.

0:30:28.520,0:30:35.840
പ്രകൃതിയുമായുള്ള ബന്ധത്തെക്കുറിച്ച്
മൂലധനത്തില്‍ മാര്‍ക്സ് അധികം പറയുന്നില്ല.

0:30:35.840,0:30:40.870
ബൂര്‍ഷ്വ യുഗത്തില്‍ അത് എങ്ങനെ പരിണമിച്ചു എന്നതും.

0:30:40.870,0:30:45.280
എന്നാല്‍ യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ നിങ്ങള്‍

0:30:45.280,0:30:51.240
തന്നത്താനെ അനുമാനിക്കുകയാണെങ്കില്‍ അദ്ദേഹം
ധാരാളം കാര്യങ്ങള്‍ പറയുന്നതായി നിങ്ങള്‍ക്ക് കാണാനാകും.

0:30:51.240,0:30:56.690
അതേ രീതിയില്‍, ചരക്കിന് ആന്തരികമായ
ഉപയോഗ-മൂല്യത്തിന്റേയും കൈമാറ്റ-മൂല്യത്തിന്റേയും

0:30:56.690,0:31:01.410
ലോകം ഒരു പ്രമാണവൈരുദ്ധ്യം, ഒരു മത്സരം ഉണ്ടാക്കുന്നു.

0:31:01.410,0:31:06.670
പിന്നെ കാലക്രമത്തില്‍ ഉല്‍പാദകരില്‍
നിന്ന് നിങ്ങള്‍ക്ക് പണം കിട്ടുമ്പോഴേക്കും ശരിക്കും

0:31:06.670,0:31:12.059
ഗൌരവകരമായ വൈരുദ്ധ്യങ്ങളുടെ സാദ്ധ്യതയും ഉണ്ടാകുന്നു.

0:31:12.059,0:31:18.110
അതുകൊണ്ട് പ്രകൃതി പരിണമിക്കുന്നത്
അതേ രീതിയില്‍ നിങ്ങള്‍ക്ക് കാണാം

0:31:18.110,0:31:23.330
ഒരു സ്ഥലം എത്തുമ്പോഴേക്കും പാരിസ്ഥിതിക
പ്രശ്നങ്ങളുണ്ടാകാനുള്ള സാദ്ധ്യതയുണ്ട്.

0:31:23.330,0:31:27.410
ഇത്തരം പ്രതിസന്ധികളുടെ സാദ്ധ്യതകളെക്കുറിച്ച്
മൂലധനത്തില്‍ ചില

0:31:27.410,0:31:32.290
സ്ഥലങ്ങളില്‍ മാര്‍ക്സ് സൂചിപ്പിക്കുന്നു.

0:31:32.290,0:31:34.630
അദ്ധ്വാനത്തിന്റെ മുതലാളിത്തത്തിലെ

0:31:34.630,0:31:40.960
പരിണാമത്തെക്കുറിച്ചാണ് എന്നാല്‍
നാം കാണാന്‍ പോകുന്നത്.

0:31:40.960,0:31:44.740
വളരെ പ്രത്യേകമായ ദിശയിലേക്കാണ്
അത് അതിനെ കൊണ്ടുപോകുന്നത്.

0:31:44.740,0:31:50.140
സമൂഹത്തിൽ നിന്നുള്ള
പ്രകൃതിയുടെ ഈ ആശയപരമായ

0:31:50.140,0:31:56.310
വേര്‍തിരിവ് വളരെ പ്രധാനമാണ്.

0:31:56.310,0:31:59.889
അത് പ്രതികൂലമാകാൻ പോകുകയാണ്.

0:31:59.889,0:32:07.680
അതാണ് നമ്മുടെ പ്രയോഗങ്ങൾ
അങ്ങനെ ആയിത്തീരാൻ പോകുകയാണ്.

0:32:07.680,0:32:11.460
അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയയുടെ പരിണാമത്തെക്കുറിച്ച്
നാം വായിക്കുമ്പോൾ

0:32:11.460,0:32:17.660
ഇത് നമ്മള്‍ ഓര്‍ത്തിരിക്കണം.

0:32:17.660,0:32:24.770
അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയ എങ്ങനെ പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നു
എന്നതിന്റെ കുറച്ച് പൊതുവായ കാര്യങ്ങള്‍

0:32:24.770,0:32:29.620
പറയുകയാണ് മാര്‍ക്സ് പിന്നെ ചെയ്യുന്നത്.

0:32:29.620,0:32:32.259
അദ്ദേഹം അതിന്റെ ഒരു ചെറു വിശകലനം

0:32:32.259,0:32:35.870
നല്‍കുന്നു, "ലക്ഷ്യബോധത്തോടുള്ള
പ്രവര്‍ത്തനം, അത് തന്നെയാണ് ജോലി,

0:32:35.870,0:32:39.360
ആ ജോലി നിര്‍വ്വഹിക്കപ്പെടുന്ന വസ്തു,"

0:32:39.360,0:32:43.260
അവിടെയാണ് മനുഷ്യ അദ്ധ്വാനത്തിന്
വേണ്ടിയുള്ള ഈ പ്രാപഞ്ചികമായ വസ്തു വരുന്നത്.

0:32:43.260,0:32:46.700
അദ്ദേഹം അതിനെക്കുറിച്ച് ചില
ഉദാഹരണങ്ങള്‍ നല്‍കുന്നു;

0:32:46.700,0:32:49.470
അസംസ്കൃത വസ്തുക്കള്‍, പ്രകൃതിയില്‍
നിന്ന് കിട്ടുന്ന വസ്തുക്കള്‍ അത്തരത്തിലെ എല്ലാം.

0:32:49.470,0:32:54.580
പിന്നീട് അദ്ദേഹം അദ്ധ്വാനത്തിന്റെ
ഉപകരണങ്ങളെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്നു.

0:32:54.580,0:32:58.750
അതും തുടക്കത്തില്‍ പ്രകൃതിയുടെ
വിനിയോഗിക്കലായിരുന്നു.

0:32:58.750,0:33:02.310
എന്നാല്‍ പിന്നീട് അത് മാറി,
285ാം താളില്‍ അദ്ദേഹം പറയുന്നു:

0:33:02.310,0:33:07.149
"…അയാളുടെ പ്രവര്‍ത്തനത്തിന്റെ ഒരു അവയവമായി
പ്രകൃതി മാറി. അത് അയാള്‍ സ്വന്തം ശരീര അവയവമായി കൂട്ടിച്ചേര്‍ത്തു.

0:33:07.149,0:33:10.700
ബൈബിളുണ്ടായിരുന്നിട്ടും സ്വന്തം പൊക്കത്തോട് കൂട്ടിച്ചേര്‍ത്തു.

0:33:10.700,0:33:13.179
തന്റെ കലവറ ഭൂമിയായിരുന്നു, അതുപോലെ

0:33:13.179,0:33:16.580
അതാണ് അയാളുടെ യഥാര്‍ത്ഥ ഉപകരണ വീട്."

0:33:16.580,0:33:28.840
നമ്മള്‍ സാധനങ്ങളെടുക്കുകയും അവയെ
ഉപകരണങ്ങളായി ഉപയോഗിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

0:33:28.840,0:33:32.660
നമുക്ക് ഉപകരണങ്ങളുണ്ടാക്കുന്ന ഒരു ചരിത്രമുണ്ടെന്ന
ആശയത്തിലേക്ക് അത് പിന്നീട് നയിക്കുന്നു.

0:33:32.660,0:33:37.100
286ാം താളില്‍ അദ്ദേഹം ഫ്രാങ്ക്ലിനെ ഉദ്ധരിക്കുന്നു,

0:33:37.100,0:33:42.300
അതിന് അദ്ദേഹം മഹത്തായ പ്രാധാന്യം കൊടുക്കുന്നുണ്ട്.
അതിലേക്ക് നാം വീണ്ടും വരുന്നുണ്ട്.

0:33:42.300,0:33:47.640
അദ്ദേഹം പറയുന്നു: "എന്തുകൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കി എന്നതല്ല,
എങ്ങനെ, അദ്ധ്വാനത്തിന്റെ എന്ത് ഉപകരണങ്ങളാലാണ്

0:33:47.640,0:33:51.120
അദ്ദേഹം പറയുന്നു: "വ്യത്യസ്ഥ സാമ്പത്തിക യുഗങ്ങളെ
തിരിച്ചറിയുന്നത് അത് എന്തുകൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കി എന്നതല്ല,

0:33:51.120,0:33:56.050
അദ്ധ്വാനത്തിന്റെ ഉപകരണങ്ങള്‍ മനുഷ്യാദ്ധ്വാനം നേടിയ
വികസനത്തിന്റെ അവസ്ഥയുടെ തരം നല്‍കുന്നു എന്ന് മാത്രമല്ല

0:33:56.050,0:34:05.150
മനുഷ്യ തൊഴിലിലെ സാമൂഹ്യ ബന്ധങ്ങളേയും
അവ സൂചിപ്പിക്കുന്നു."

0:34:05.150,0:34:11.129
വീണ്ടും ഒരു ഗാഢമായ ബന്ധം അവിടെയുണ്ട്,
മിക്കവാറും സാങ്കേതികവിദ്യകളും

0:34:11.129,0:34:17.609
സാമൂഹ്യ ബന്ധങ്ങളും തമ്മില്‍ എതിര്‍ക്കുന്നത്.
മാര്‍ക്സ് ഇവിടെ ചെയ്യുന്നത്, വീണ്ടും

0:34:17.609,0:34:22.609
മനുഷ്യ ചരിത്രത്തിന്റെ പ്രാപഞ്ചികത പാകുകയാണ്.
അത് സാങ്കേതികവിദ്യാ മാറ്റങ്ങളും സാമൂഹിക

0:34:22.609,0:34:29.559
ബന്ധങ്ങളും തമ്മിലുള്ള സങ്കീര്‍ണ്ണണായ ബന്ധമാണ്.

0:34:29.559,0:34:32.259
എന്നാൽ നമ്മൾ ഉപകരണങ്ങളുമായി
മാത്രം ഇടപെടുകയല്ല, അദ്ദേഹം പറയുന്നു…

0:34:32.259,0:34:38.499
…താളിന്റെ അവസാനം…
നാം എല്ലാത്തരം ആന്തരഘടനകളുമായി ഇടപെടുകയാണ്.

0:34:38.499,0:34:42.629
അതിൽ കൂടുതലും മുമ്പത്തെ
അദ്ധ്വാനത്താൽ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടതാണ്.

0:34:42.629,0:34:46.569
…p.287: "ഇത്തരത്തിലെ ഉപകരണങ്ങൾ
ഇതിനകം തന്നെ തൊഴിൽശാലകൾ, കനാലുകൾ, റോഡുകൾ

0:34:46.569,0:34:55.830
മുതലായവ ഉൾപ്പടെയുള്ള മുമ്പത്തെ
അദ്ധ്വാനത്താൽ ഇടപെട്ടതാണ്."

0:34:57.159,0:35:03.930
അതിന് ശേഷം ഒരു പ്രധാന ഖണ്ഡിക വരുന്നു: "അദ്ധ്വാന
പ്രക്രിയയിൽ, അദ്ധ്വാന ഉപകരണത്തിലൂടെയുള്ള മനുഷ്യന്റെ

0:35:03.930,0:35:10.239
പ്രവർത്തി അദ്ധ്വാനമേൽക്കുന്ന വസ്തുവിൽ പ്രാരംഭത്തിലേ
ഉദ്ദേശിച്ചിട്ടുള്ള ഒരു മാറ്റമുണ്ടാക്കുന്നു.

0:35:10.239,0:35:15.679
ആ പ്രക്രിയ ഉൽപ്പന്നത്തിൽ ഇല്ലാതെയാകുന്നു.

0:35:15.679,0:35:19.899
പ്രക്രിയയകളും സാധനങ്ങളും
തമ്മിലുള്ള ബന്ധത്തിലേക്ക്

0:35:19.899,0:35:25.419
മാർക്സ് ഇടക്കിടെ എത്തുന്നു
എന്ന് നാം മിക്കപ്പോഴും സംസാരിച്ചിട്ടുണ്ട്.

0:35:25.419,0:35:28.249
പ്രക്രിയകളും വസ്തുക്കളും.

0:35:28.249,0:35:32.879
"ഈ പ്രക്രിയയുടെ ഉല്‍പ്പന്നം ഒരു ഉപയോഗ-മൂല്യമാണ്.
ഒരു പ്രകൃതിദത്ത പദാര്‍ത്ഥത്തെ അതിന്റെ രൂപത്തിന്

0:35:32.879,0:35:37.029
മാറ്റം വരുത്തി മനുഷ്യന്റെ ആവശ്യത്തിനായി അനുരൂപമാക്കി.

0:35:37.029,0:35:40.729
അദ്ധ്വാനം അതില്‍ ലീനമായി മാറി.

0:35:40.729,0:35:43.509
അദ്ധ്വാനം ഏറ്റ വസ്തുവില്‍

0:35:43.509,0:35:46.060
അദ്ധ്വാനം വസ്തുവല്‍ക്കരിക്കപ്പെട്ടു.

0:35:46.060,0:35:49.479
ജോലിക്കാരന്റെ വശത്ത് പ്രത്യക്ഷമാകുന്നത്
ഒരു രൂപത്തിലെ അസ്വസ്ഥതയാണ്…"

0:35:49.479,0:35:52.329
അത് പ്രവര്‍ത്തിയാണ് "… ഇപ്പോള്‍
ഉല്‍പ്പന്നത്തിന്റെ വശത്ത് പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു

0:35:52.329,0:35:57.630
സ്ഥിരമായ, ചലിക്കാനാകാത്ത
സ്വഭാവത്തിന്റെ രൂപത്തില്‍ സ്ഥിതിചെയ്യുന്നു.

0:35:57.630,0:36:03.829
തൊഴിലാളി തിരിച്ചു, ഉല്‍പ്പന്നം തിരിയാന്‍ തുടങ്ങി."

0:36:03.829,0:36:09.199
ഈ പ്രക്രിയ കാര്യം…

0:36:09.199,0:36:12.889
പ്രക്രിയയോ കാര്യമോ
ഏതാണ് പ്രധാനപ്പെട്ടത്?

0:36:12.889,0:36:19.640
വീണ്ടും ഈ രണ്ടിനെക്കുറിച്ച് നിങ്ങള്‍ ആലോചിക്കണം.
എന്നാല്‍ മാര്‍ക്സിന് അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയ

0:36:19.640,0:36:23.139
ശ്രദ്ധകേന്ദ്രീകരിക്കാന്‍ ആഗ്രഹിച്ചത്.

0:36:23.139,0:36:30.499
തീര്‍ച്ചയായും മൂല്യം സാധനത്തില്‍
വസ്തുനിഷ്ടമാക്കപ്പെട്ടു എന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടാണ്.

0:36:30.499,0:36:40.069
വസ്തുവല്‍ക്കരണം എന്നത് ഈ പ്രക്രിയയുടെ
ഒരു ഒഴുവാക്കാനാകാത്ത വശമാണ്.

0:36:40.069,0:36:44.539
"മൊത്തം പ്രക്രിയയെ നാം നോക്കിയാല്‍…" പിന്നീട്
അദ്ദേഹം പറയുന്നു "…ഉല്‍പ്പന്നം എന്ന അതിന്റെ

0:36:44.539,0:36:47.759
ഫലത്തിന്റെ വീക്ഷണ കോണില്‍
നിന്ന് ഉപകരണങ്ങളും

0:36:47.759,0:36:55.179
അദ്ധ്വാനമേല്‍ക്കുന്ന വസ്തുവും ഉത്പാദനത്തിന്റെ
ഉപാധി ആണ് എന്ന് വ്യക്തമാണ്."

0:36:55.179,0:37:01.819
നമുക്ക് ഒരു ലളിതമായ വ്യത്യാസം അതിനാല്‍ കിട്ടുന്നു.

0:37:01.819,0:37:07.959
നമുക്ക് പണ്ടത്തെ അദ്ധ്വാനത്തെ നാം
എങ്ങനെ മനസിലാക്കും എന്ന പ്രശ്നമുണ്ട്.

0:37:07.959,0:37:14.290
നാം കാണുന്ന ഏത് വസ്തുവും
കമ്പോളത്തിലേക്ക് എത്തുന്നതിന് മുമ്പ്

0:37:14.290,0:37:19.079
അതില്‍ അദ്ധ്വാനത്തെ ലയിപ്പിച്ച് വെച്ചിട്ടുണ്ട്.

0:37:19.079,0:37:23.459
'ഭൂതകാലം' എങ്ങനെയാണ് ആ ഭൂതകാലമാകുന്നത്?

0:37:23.459,0:37:28.669
ഭൂതകാലത്തിലെ അദ്ധ്വാനം പലപ്പോഴും
ഉത്പാദനോപകരണങ്ങളില്‍ ഉള്‍പ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്,

0:37:28.669,0:37:33.680
ലീനമാണ് എന്ന് ആ യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തെ നമുക്ക്
കൈകാര്യം ചെയ്യണം. അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയയുടെ

0:37:33.680,0:37:42.709
അടുത്ത ഘട്ടത്തില്‍ നാം പിന്നീട് ഉള്‍പ്പെടുത്തുന്നു. അത്
പിന്നീട് അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയയുടെ അടുത്ത ഘട്ടത്തില്‍ ഉള്‍പ്പെടുന്നു…

0:37:42.709,0:37:50.429
ഇത് ചില പ്രതിഫലനങ്ങളിലേക്ക് അദ്ദേഹത്തെ നയിക്കുന്നു:

0:37:50.429,0:37:54.469
മുമ്പത്തെ അദ്ധ്വാനത്തെക്കുറിച്ച് നാം എന്താണ് കരുതുന്നത്?

0:37:54.469,0:37:57.559
ഉല്‍പ്പന്നം ഉത്പാദിപ്പിച്ച് കഴിഞ്ഞ ഉടനെ തന്നെ

0:37:57.559,0:38:00.009
എല്ലാ അദ്ധ്വാനങ്ങളും ഭൂതകാലത്തിലേതാകും.

0:38:00.009,0:38:09.079
ഭൂതകാലത്തെ ആ അദ്ധ്വാനത്തിന്റെ
ചങ്ങലയെ നാം എങ്ങനെ ചിന്തിക്കും?

0:38:10.199,0:38:13.939
പ്രത്യേകിച്ചും അദ്ധ്വാന പ്രക്രിയയിൽ ഭൂതകാലത്തെ

0:38:13.939,0:38:17.929
ആ അദ്ധ്വാനം അപ്രത്യക്ഷമാകുമ്പോൾ.

0:38:17.929,0:38:22.039
കല്‍ക്കരി ഖനനം ചെയ്യുന്നതില്‍ ഭൂതകാലത്തെ അദ്ധ്വാനമുണ്ട്.

0:38:22.039,0:38:27.929
ഉരുക്ക് നിര്‍മ്മിക്കാനായി അതിനെ
പിന്നീട് ഞാന്‍ ഉപയോഗിക്കുന്നു.

0:38:27.929,0:38:33.649
കല്‍ക്കരി വെറുതെ അപ്രത്യക്ഷ്യമാകുന്നു;
ഉരുക്കില്‍ അത് ഇല്ല; അത് അപ്രത്യക്ഷ്യമായി.

0:38:33.649,0:38:41.459
എന്നാലും അത് അപ്പോഴും ഭൂതകാലത്തെ അദ്ധ്വാനമാണ്.
അതിന്റെ ചരിത്ര വ്യവസ്ഥകളില്‍ അതവിടെയുണ്ട്.

0:38:41.459,0:38:44.930
എന്നാല്‍ ഭൌതികമായി അവിടെയില്ല.

0:38:44.930,0:38:53.400
നാം തുടര്‍ന്ന് പോകുമ്പോള്‍ അത് വളരെ രസകരമായ
അകൌണ്ടിങ് പ്രശ്നങ്ങളിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകും.
[]----——
0:38:57.849,0:39:01.270
And this of course leads him
very much into the theme of:

0:39:01.270,0:39:04.429
There's a series of
metamorphoses that occur

0:39:04.429,0:39:07.439
within the labour process- steps.

0:39:07.439,0:39:12.799
And at each step something new
is added, something new happens.

0:39:12.799,0:39:17.630
So we have to think of it as a chain. We would
now often talk about commodity chains,

0:39:17.630,0:39:24.630
and things of that kind, which is
picking up on this idea.

0:39:30.039,0:39:37.479
Then on p.290 he introduces
a very important distinction:

0:39:37.479,0:39:42.410
"Labour uses up its material elements,

0:39:42.410,0:39:50.759
its objects and its instruments. It consumes
them and is therefore a process of consumption.

0:39:50.759,0:39:52.999
Such productive consumption…",

0:39:52.999,0:39:55.569
watch the terminology: "productive consumption",

0:39:55.569,0:40:00.650
"…is distinguished from
individual consumption by this,

0:40:00.650,0:40:05.390
that the latter uses up products as means
of subsistence for the living individual;

0:40:05.390,0:40:09.390
the former as a means of subsistence for labour,
i.e. for the activity through which

0:40:09.390,0:40:12.979
the living individuals
labour-power manifests itself.

0:40:12.979,0:40:19.079
Thus the product of individual
consumption is the consumer himself;

0:40:19.079,0:40:26.079
the result of productive consumption
is a product distinct from the consumer."

0:40:26.769,0:40:30.359
This distinction between individual
consumption and productive consumption -

0:40:30.359,0:40:33.069
a use-value is going to disappear.

0:40:33.069,0:40:36.459
Where does it disappear to?, where
does it go to? Productive consumption,

0:40:36.459,0:40:40.690
it continues to remain
present somehow or other

0:40:40.690,00:40:47.409
in the production process,
either materially or in terms of

0:40:47.409,0:40:52.339
the past labour embodied…

0:40:52.339,0:40:59.339
…being continuously present.

0:40:59.869,0:41:03.859
On the bottom of p.290
we get the summary statement:

0:41:03.859,0:41:07.529
"The labour process,

0:41:07.529,0:41:11.619
…is purposeful activity aimed
at the production of use-values.

0:41:11.619,0:41:15.170
It is an appropriation of what exists
in nature for the requirements of man.

0:41:15.170,0:41:21.659
It is the universal condition for
the metabolic interaction between man and nature,

0:41:21.659,0:41:25.749
the everlasting nature imposed
condition of human existence,…"

0:41:25.749,0:41:27.779
echoing what he said earlier

0:41:27.779,0:41:32.049
"…and it is therefore independent of every
form of that existence, or rather it is common to

0:41:32.049,0:41:36.749
all forms of society which human beings live.

0:41:36.749,0:41:40.849
We did not, therefore, have to present
the worker in his relationship with other workers;

0:41:40.849,0:41:46.219
it was enough to present man and his labour on one
side, nature and its materials on the other.

0:41:46.219,0:41:51.059
The taste of porridge does not tell us who grew
the oats, and the process we have presented

0:41:51.059,0:41:54.339
does not reveal the conditions
under which it takes place,

0:41:54.339,0:41:59.099
whether it is happening under the slave-owner's
brutal lash or the anxious eye of the capitalist,

0:41:59.099,0:42:05.440
whether Cincinnatus undertakes it in tilling his
couple of acres, or a savage, when he lays low the

0:42:05.440,0:42:09.889
wild beast with a stone."

0:42:09.889,0:42:16.949
The labour process can be
described in this metabolic way.

0:42:16.949,0:42:21.479
But now we have to look at
specifically how the labour process

0:42:21.479,0:42:26.609
works under capitalism.

0:42:26.609,0:42:29.279
So suddenly on p.291

0:42:29.279,0:42:36.279
he turns arounds and says: "Let us now
return to our would-be capitalist."

0:42:36.519,0:42:39.859
The capitalist buys labour power.

0:42:39.859,0:42:42.869
Initially the capitalist buys

0:42:42.869,0:42:49.229
the labour power that is
found on the market, whatever that is.

0:42:49.229,0:42:53.080
So we're not talking of a trained
labour force, we are just talking about

0:42:53.080,0:42:58.359
whatever happens to be there.

0:42:58.359,0:43:02.239
And buying labour power, the capitalist

0:43:02.239,0:43:07.529
sets that labour power to work.
And there are two conditions:

0:43:07.529,0:43:11.559
First - the worker works
under the control of the capitalist

0:43:11.559,0:43:14.549
to whom his labour belongs.

0:43:14.549,0:43:18.479
The contractual relation is this:

0:43:18.479,0:43:22.179
I sell my labour power to the capitalist.

0:43:22.179,0:43:27.119
The capitalist takes that labour
power inside of the factory and says:

0:43:27.119,0:43:31.499
'Your capacity to work now belongs
to me, you're going to follow my instructions

0:43:31.499,0:43:37.440
and do what I tell you
in terms of labouring.'

0:43:37.440,0:43:40.060
That is the contractual condition.

0:43:40.060,0:43:42.229
The second condition is this:

0:43:42.229,0:43:47.179
"The product is the property of
the capitalist and not that of the worker,

0:43:47.179,0:43:53.039
its immediate producer."

0:43:53.039,0:44:01.599
Now, this of course is an
interesting violation of the Lockeian view,

0:44:01.599,0:44:10.259
that private property arises
out of the way in which people labour,

0:44:10.259,0:44:16.199
and embody their labour in the land,
and therefore that belongs to them.

0:44:16.199,0:44:23.239
So the Lockeian view is that
private property, and the rights to possess

0:44:23.239,0:44:28.599
whatever it is one produces is crucial.

0:44:28.599,0:44:33.929
But the rule here is not of that sort.
It's a completely different rule.

0:44:33.929,0:44:35.400
He says: "From the instant

0:44:35.400,0:44:38.799
he steps into the workshop,
the use-value of his labour-power

0:44:38.799,0:44:43.189
and therefore also its use which is labour,
belongs to the capitalist. By the purchase

0:44:43.189,0:44:49.210
of labour-power, the capitalist incorporates
labour, as a living agent of fermentation,…"

0:44:49.210,0:44:55.539
Again, this idea of labour
as a form giving fire.

0:44:55.539,0:45:03.539
"…into the lifeless constituents
of the product, which also belong to him."

0:45:03.539,0:45:08.599
So he consumes the labour power.
The capitalist consumes the labour power,

0:45:08.599,0:45:17.489
and the means of production,
and the product belongs to the capitalist.

0:45:19.159,0:45:26.159
Which leads into the second section:
"The Valorization Process".

0:45:27.369,0:45:30.119
What is it the capitalist is looking for

0:45:30.119,0:45:34.439
in that process of conjoining

0:45:34.439,0:45:38.119
labour power and means of production

0:45:38.119,0:45:40.649
in the labour process?

0:45:40.649,0:45:44.309
The capitalist, says Marx,

0:45:44.309,0:45:49.289
"…wants to produce a commodity greater in value
than the sum of the values of the commodities

0:45:49.289,0:45:51.819
used to produce it,

0:45:51.819,0:45:55.150
namely the means of production of the labour-
power he purchased with his good money on

0:45:55.150,0:46:01.079
the open market. His aim is to produce
not only a use-value, but a commodity;

0:46:01.079,0:46:09.759
not only use-value but value and
not just value but also surplus-value."

0:46:09.759,0:46:18.660
So the capitalist unites, as Marx put it,

0:46:18.660,0:46:23.299
the labour process and
the process of creating value

0:46:23.299,0:46:27.970
in the process of production.

0:46:27.970,0:46:39.489
So there's a new unity which the
capitalist creates internal to the factory.

0:46:40.789,0:46:48.699
What follows then is a discussion
of how to understand the value

0:46:48.699,0:46:53.640
which gets produced in
that production process.

0:46:53.640,0:46:59.389
We first have to go through a
consideration of all of the past labour

0:46:59.389,0:47:06.389
incorporated in the means of production.

0:47:06.910,0:47:10.949
And as he says on p.294/p.295:

0:47:10.949,0:47:17.689
"All the labour contained
in the yarn is past labour;

0:47:17.689,0:47:22.489
and it is a matter of no importance that the
labour expended to produces its constituent

0:47:22.489,0:47:26.040
elements lies further back in the past than
the labour expended on the final process,

0:47:26.040,0:47:29.919
the spinning.

0:47:29.919,0:47:33.769
Therefore…" he concludes "…the labour contained
in the raw material and instruments of labour can

0:47:33.769,0:47:39.689
be treated just if they were labour expended
in an earlier stage of the spinning process,

0:47:39.689,0:47:47.639
before the labour finally added
in the form of actual spinning."

0:47:47.639,0:47:53.150
The same is true of machinery,

0:47:53.150,0:47:56.869
spindles, and all the rest of it.

0:47:56.869,0:48:00.869
But again, we have a
condition placed on this.

0:48:00.869,0:48:04.849
That past labour has to be
socially necessary past labour,

0:48:04.849,0:48:10.739
the spindle has to be a
spindle which is made in a socially

0:48:10.739,0:48:16.569
necessary way. So he uses the example,
well if you have a gold spindle

0:48:16.569,0:48:19.039
that's tough. You're just going
to have to work as if the spindle-

0:48:19.039,0:48:21.619
the value you're going to work with is

0:48:21.619,0:48:28.619
going to depend on the socially
necessary labour time incorporated in spindles.

0:48:34.309,0:48:38.979
So the labour process then
is put to work in this way

0:48:38.979,0:48:41.219
where you are taking past labour,

0:48:41.219,0:48:50.629
the value of the past labour
and putting it to work.

0:48:50.629,0:48:59.769
And the value is going to
be the value which the labour adds

0:48:59.769,0:49:06.609
to the value of that past labour which
is incorporated in the means of production.

0:49:06.609,0:49:09.619
But when we do a simple accounting on that,

0:49:09.619,0:49:13.019
on p.297, on the bottom there

0:49:13.019,0:49:16.449
he goes through this little
thing and says: 'Well you know,

0:49:16.449,0:49:20.729
you can go through the acounting
this way, and what you come up with is that

0:49:20.729,0:49:23.089
there's no surplus value…'

0:49:23.089,0:49:27.089
"Our capitalist stares in astonishment.
The value of the product is equal to

0:49:27.089,0:49:29.089
the value of the capital advanced.

0:49:29.089,0:49:33.869
The value advanced has not being
valorized, no surplus value has been created,

0:49:33.869,0:49:39.099
and consequently money has not
been transformed into capital."

0:49:39.099,0:49:43.549
So then the capitalist goes
through a bunch of arguments:

0:49:43.549,0:49:46.999
'This is wrong,

0:49:46.999,0:49:50.309
consider first my abstinence;

0:49:50.309,0:49:54.489
I abstained from having a good time,

0:49:54.489,0:49:58.079
from consuming my money.
I invested it,

0:49:58.079,0:50:03.999
don't I deserve some return for that?

0:50:03.999,0:50:07.659
Isn't there some reason why

0:50:07.659,0:50:12.309
I should not get some more money
just simply by virtue of my abstinence?"

0:50:12.309,0:50:14.309
And actually the whole

0:50:14.309,0:50:18.409
argument about the 'Protestant Ethic'
and abstinence and that kind of stuff has an

0:50:18.409,0:50:23.749
important role to play in the whole history
of how people thought about capitalism…

0:50:23.749,0:50:29.589
'Yeah, it was a return to abstinence!'

0:50:29.589,0:50:33.289
The second point - he says:

0:50:33.289,0:50:37.890
'Well, I actually provide employment.

0:50:37.890,0:50:44.299
Don't I deserve something for
providing employment to people?'

0:50:44.299,0:50:48.139
I used to have this argument with
my mother all the time. I'd say:

0:50:48.139,0:50:50.829
'Let's abolish capitalists' and she'd say:

0:50:50.829,0:50:53.829
'Well who would employ anybody if
you didn't have any capitalists?'

0:50:53.829,0:50:56.769
I'd say: 'Well there are plenty
of other ways of doing it.'

0:50:56.769,0:50:59.829
'No, no we need the capitalists to employ people.'
…all the time. You know just…

0:50:59.829,0:51:02.089
'They are very important,

0:51:02.089,0:51:06.499
the more of them the better.', she'd say,
it'd drive me crazy;

0:51:06.499,0:51:09.779
…impossible to get pass that logic.

0:51:09.779,0:51:14.779
And the third argument is: 'Well, I worked,

0:51:14.779,0:51:19.079
I worked hard. You know, I mean …it wasn't
as if I just sat there and put my feet up.

0:51:19.079,0:51:23.799
I worked hard, actually setting up this
production process. Did all those kinds of things'.

0:51:23.799,0:51:27.119
Now, what we forget here, is actually

0:51:27.119,0:51:31.829
that capitalists usually pay themselves twice.

0:51:31.829,0:51:36.759
To the degree that they work
they pay themselves a managerial fee.

0:51:36.759,0:51:40.809
They pay themselves as managers.

0:51:40.809,0:51:47.809
They then actually in addition take a
rate of return on the capital they advanced.

0:51:48.449,0:51:53.619
Now, small entrepreneurs don't do that.
They obviously merge that together.

0:51:53.619,0:52:00.429
But certainly in big corporations,
you get this dual thing,

0:52:00.429,0:52:06.359
you are getting a fee, and then
you're getting something else on top of it.

0:52:06.359,0:52:10.019
The easiest way to look at that
is the difference between

0:52:10.019,0:52:17.019
the management salary that a CEO gets,
and what they get in the way of stock options;

0:52:18.099,0:52:22.330
which have a lot to do with, you know,
how much surplus value you've managed to…

0:52:22.330,0:52:25.199
imagine you've created,
even if you haven't done it,

0:52:25.199,0:52:32.199
in the short time you remained CEO.

0:52:32.279,0:52:39.049
So the capitalist tries to pull
all of these sorts of arguments together.

0:52:39.049,0:52:42.689
Marx mocks all three of them and says:

0:52:42.689,0:52:49.939
'Well they're not really serious arguments.'

0:52:49.939,0:52:56.359
So he then goes on to talk
very explicitly on what happens;

0:52:56.359,0:53:03.359
and the key passages
are on p.300 and p.301.

0:53:03.909,0:53:07.199
He says: "Let us examine
the matter more closely.

0:53:07.199,0:53:10.839
The value of a day's labour-power
amounts to three shillings,…"

0:53:10.839,0:53:13.759
remember the value of
the labour-power is set by

0:53:13.759,0:53:18.309
the value of the commodities needed to support
the labourer at a given standard of living,

0:53:18.309,0:53:26.129
and that's three shillings in Marx's accounting.

0:53:26.129,0:53:31.329
And that three shillings can be
created through half a day's labour.

0:53:31.329,0:53:35.899
And he says: "The fact that half a day's labour
is necessary to keep the worker alive during

0:53:35.899,0:53:42.179
24 hours does not in any way
prevent him from working a whole day.

0:53:42.179,0:53:46.289
Therefore the value of labour-power, and
the value which that labour-power valorizes

0:53:46.289,0:53:51.440
in the labour-process are
two entirely different magnitudes;

0:53:51.440,0:53:56.649
and this difference was what the capitalist had
in mind when he was purchasing the labour-power.

0:53:56.649,0:54:00.150
The useful quality of labour-power, by virtue

0:54:00.150,0:54:03.989
of which it makes yarn or boots,
was to the capitalist merely

0:54:03.989,0:54:09.619
the necessary condition for his activity;…

0:54:09.619,0:54:14.649
What was really decisive for him was the specific
use-value which this commodity possesses" -

0:54:14.649,0:54:19.830
that's: labour-power possesses -
"of being a source not only of value,

0:54:19.830,0:54:22.499
but of more value than it has itself.

0:54:22.499,0:54:26.780
This is the specific service the capitalist
expects from labour-power, and in this transaction

0:54:26.780,0:54:32.890
he acts in accordance with the
eternal laws of commodity-exchange.

0:54:32.890,0:54:37.369
In fact the seller of labour-power like
the seller of any other commodity,

0:54:37.369,0:54:41.909
realizes its exchange-value,
and alienates its use-value."

0:54:41.909,0:54:50.140
Remember last time we mentioned
labour in this C-M-C circuit.

0:54:50.140,0:54:57.880
The labourer sells the labour power for the
money in order to get the commodities to live.

0:54:57.880,0:55:02.939
And there's no violation
of that law of exchange.

0:55:02.939,0:55:05.880
So on the bottom of p.301
Marx says: "Every condition

0:55:05.880,0:55:09.420
of the problem is satisfied, while the laws
governing exchange of commodities have not

0:55:09.420,0:55:11.730
been violated in any way.

0:55:11.730,0:55:14.609
Equivalent has been exchanged for equivalent.

0:55:14.609,0:55:18.369
For the capitalist as buyer paid
the full value for each commodity,

0:55:18.369,0:55:22.519
for the cotton, for the spindle,
and for the labour-power.

0:55:22.519,0:55:29.519
He then did what is done by every purchaser
of commodities; he consumed their use-value."

0:55:29.689,0:55:34.489
Then he goes through to actually refer back to
a whole set of things that he has mentioned earlier.

0:55:34.489,0:55:38.660
"This whole course of events, the transformation
of money into capital, both takes place

0:55:38.660,0:55:42.289
and does not take place
in the sphere of circulation."

0:55:42.289,0:55:47.209
Remember the echo back onto p.269.

0:55:47.209,0:55:50.939
Next passage he talks about
it's magical properties;

0:55:50.939,0:55:54.260
remember the goose that
magically laid its own golden eggs.

0:55:54.260,0:55:56.579
Well, here you see the secret of that;

0:55:56.579,0:56:02.249
how it is that "…value which can perform
it's own valorization process…" appears as

0:56:02.249,0:56:10.249
"…an animated monster which begins to 'work',
'as if its body were by love possessed'."

0:56:10.629,0:56:15.309
And this all happens because

0:56:15.309,0:56:19.859
when you get the labourers labour power

0:56:19.859,0:56:25.189
you get it for a time,
and you set the labourer to work,

0:56:25.189,0:56:29.509
and after three hours, or six hours, or whatever
it is they have reproduced the equivalent of their

0:56:29.509,0:56:33.899
value, you then work for another six hours.

0:56:33.899,0:56:37.159
That's your surplus value.

0:56:37.159,0:56:40.769
Which of course, then
leads into the question of:

0:56:40.769,0:56:45.599
'Well, why don't people stop
working after six hours ?'

0:56:45.599,0:56:48.859
Well, there's going to be
class struggle over the working day;

0:56:48.859,0:56:52.169
for the obvious reason,
the capitalist wants him to work

0:56:52.169,0:56:56.169
twelve hours, not six hours.

0:56:56.169,0:56:59.169
And the other problem is
that the way this is set up,

0:56:59.169,0:57:02.350
it's become very difficult
to see when that moment

0:57:02.350,0:57:09.350
of reproduction of
labour power has been reached.

0:57:10.749,0:57:13.249
So we've answered the question:

0:57:13.249,0:57:17.409
'Where does the inequality come from?'

0:57:17.409,0:57:21.579
And that's maybe a good point
at which we should break.

0:57:21.579,0:57:25.129
The final point is that
Marx is going to come back to

0:57:25.129,0:57:30.849
the definition of 'socially necessary',
and so he lays down these conditions on p.303.

0:57:32.899,0:57:35.089
The 'socially necessary' means:

0:57:35.089,0:57:39.089
"First, the labour-power must be
functioning under normal conditions."

0:57:39.089,0:57:42.799
Whatever those 'normal conditions' happen to be.
"A further condition" he says

0:57:42.799,0:57:46.839
"is that the labour-power itself
must be of a normal effectiveness".

0:57:46.839,0:57:52.499
And obviously this depends a lot
on the particular trade you're in.

0:57:52.499,0:57:56.569
And then he introduces something
which I think is rather

0:57:56.569,0:57:59.569
important later on, but it slides in here.

0:57:59.569,0:58:06.669
"It must be expended with the average amount
of exertion and the usual degree of intensity."

0:58:06.669,0:58:09.899
Marx hasn't used the
term intensity much before.

0:58:09.899,0:58:13.899
It just occurred a couple of times.
But you better watch out,

0:58:13.899,0:58:18.339
because it slides into the argument,
and becomes rather significant further on.

0:58:18.339,0:58:23.369
And so the question
of intensity is significant.

0:58:23.369,0:58:26.790
And then of course he
then introduces an idea that

0:58:26.790,0:58:29.199
is going to be made much of later,

0:58:29.199,0:58:33.720
when he talks about the way in which the capitalist
"…has bought the use of the labour-power for a

0:58:33.720,0:58:36.189
definite period, and he insists on his rights."

0:58:36.189,0:58:38.269
So the question rights comes in.

0:58:38.269,0:58:40.789
"He has no intention of being robbed.

0:58:40.789,0:58:43.949
Lastly - and for this purpose our
friend has a penal code of his own -

0:58:43.949,0:58:50.309
all wasteful consumption of raw material
or instruments of labour is strictly forbidden."

0:58:53.559,0:58:58.819
On p.304 I think what he
does is simply to say this:

0:58:58.819,0:59:04.130
"The production process, considered as the unity
of the labour-process and the process of creating

0:59:04.130,0:59:08.029
value, is the process of
production of commodities;

0:59:08.029,0:59:12.439
considered as the unity of the
labour process and the process of valorization,

0:59:12.439,0:59:17.979
it is the capitalist process of production, or
the capitalist form of the production of commodities."

0:59:17.979,0:59:25.860
So again he's differentiating between
the capitalist form of production of commodities,

0:59:25.860,0:59:30.269
and the particular kind of unity,
that is being established within that form;

0:59:30.269,0:59:36.349
Which is of course the unity of the
labour process and the production of surplus value.

0:59:36.349,0:59:42.599
That is what this is all about.
So the evolution of the labour process

0:59:42.599,0:59:48.660
under capitalism is going to be
very much about maintaining that unity;

0:59:48.660,0:59:54.130
not simply that of production.

0:59:54.130,0:59:58.209
Then he comes back to the whole

0:59:58.209,1:00:03.009
fraught issue of skills on p.305.

1:00:03.009,1:00:07.279
Where he says: 'You know,
we also have to figure

1:00:07.279,1:00:13.899
that the labour process is employing people
with different skills. What does skill mean?'

1:00:13.899,1:00:19.869
And he points out that actually a
a lot of these definitions are pretty arbitrary.

1:00:19.869,1:00:27.959
And actually it's a long
history of definition of skills in which

1:00:27.959,1:00:33.019
the definition has nothing to do with
the actual nature of the labour process.

1:00:33.019,1:00:38.739
For instance in France, in the nineteenth century,
if women can do it was unskilled by definition;

1:00:38.739,1:00:41.039
full stop.

1:00:41.039,1:00:45.489
So as soon as you introduce women and suddenly
it became unskilled. Which is why

1:00:45.489,1:00:52.999
so many of the anarchists like Proudhon
were anti-having-women-in-the-workshop.

1:00:52.999,1:00:57.059
Deeply antagonistic to women's
employment; so the anarchist

1:00:57.059,1:01:00.159
Proudhon thought women
belong at home, not in the workshop.

1:01:00.159,1:01:05.219
And in fact the First International
split on that question of whether women

1:01:05.219,1:01:08.989
are welcome in the employment
place or whether they were not.

1:01:08.989,1:01:12.359
And Proudhon's anarchist wing said:
'No, they were not welcome.'

1:01:12.359,1:01:19.249
But that had a lot to do with
the fact that the base of the

1:01:19.249,1:01:23.239
Proudhon movement was
essentially skilled artisan.

1:01:23.239,1:01:26.629
And they knew perfectly well that as soon as
women got introduced in the workshop doing

1:01:26.629,1:01:29.440
their jobs, (the skilled artisans)
will be called unskilled.

1:01:29.440,1:01:31.379
And they will be seriously…

1:01:31.379,1:01:34.790
So there was a social proces
definition there, which was very important.

1:01:34.790,1:01:37.079
So Marx mentions that a little bit…

1:01:37.079,1:01:42.229
of this when he talks: "…it depends in part on
the helpless condition" …this is the footnote

1:01:42.229,1:01:49.229
As he says: "The distinction between higher and
simple labour…rests in part on pure illusion…

1:01:49.339,1:01:52.219
…on distinctions that long since

1:01:52.219,1:01:57.979
ceased to be real …in part on the helpless
condition of some sections of the working class…"

1:01:58.309,1:02:00.940
But then, there is this problem however,

1:02:00.940,1:02:06.389
what do you do with the situation
of highly productive, skilled labour,

1:02:06.389,1:02:10.489
and how do we…
you know, account for the way

1:02:10.489,1:02:14.390
in which they work in the labour process?

1:02:14.390,1:02:19.039
And obviously they…

1:02:19.039,1:02:24.010
As he says: "This power being of higher
value, expresses itself in labour of a higher sort,

1:02:24.010,1:02:27.390
and therefore becomes objectified,
during an equal amount of time,

1:02:27.390,1:02:30.129
in proportionally higher values." That is,

1:02:30.129,1:02:33.229
skilled labour is incorporating
more value into a product

1:02:33.229,1:02:37.609
than unskilled labour. This is
the argument which is being made here.

1:02:37.609,1:02:42.439
It doesn't affect the theory of surplus value.
But it does affect the whole calculus,

1:02:42.439,1:02:47.769
as to exactly how we
understand the value of labour power,

1:02:47.769,1:02:54.299
as it is both employed, and as
it is productive in the labour process.

1:02:54.299,1:02:59.129
But Marx pushes by that whole argument
by the end of this chapter, simply saying:

1:02:59.129,1:03:02.979
"We therefore save ourselves a
superfluous operation, and simplify our analysis

1:03:02.979,1:03:07.129
by the assumption that the labour of the worker
employed by the capitalist is average simple labour."

1:03:07.129,1:03:11.199
So he's not going to concern
himself with this problem anymore.

1:03:11.199,1:03:15.769
As I think I mentioned before, when this
same issue cropped up in a slightly different

1:03:15.769,1:03:17.809
context, in a slightly different way,

1:03:17.809,1:03:21.179
this is a bit of a problem in
Marx's analysis, and some people made

1:03:21.179,1:03:26.739
quite a bit of this as a weakness
in Marx's analysis; so you may want to go

1:03:26.739,1:03:33.419
to that literature if you
get very far into this argument.

1:03:33.419,1:03:42.419
The next two chapters are in a way
simple enough in content.

1:03:42.419,1:03:49.869
And I don't think it's really necessary
for me to spend too much time on them.

1:03:49.869,1:03:53.139
He defines constant capital.

1:03:53.139,1:03:58.999
And it's constant
because it is past labour,

1:03:58.999,1:04:04.559
which is being incorporated in
products prior to their incorporation

1:04:04.559,1:04:08.239
in a particular labour process.

1:04:08.239,1:04:12.069
The value of that labour,
the value of the commodities,

1:04:12.069,1:04:16.429
the value of the
means of production is fixed.

1:04:16.429,1:04:20.139
What happens to that value?

1:04:20.139,1:04:27.089
Marx argues: "It gets transferred through
the production process to the final product."

1:04:27.089,1:04:31.569
So the total value of all
of those means of production,

1:04:31.569,1:04:37.219
which are used in the production process,
ends up coming out the other end

1:04:37.219,1:04:39.280
as the same total value.

1:04:39.280,1:04:42.979
It is constant, that's why
he calls it constant capital.

1:04:42.979,1:04:44.549
The value transfer…

1:04:44.549,1:04:49.899
the same amount of value comes out
at the end, as went in at the beginning.

1:04:49.899,1:04:56.499
Now, this poses some particular problems, which
he goes through in this chapter in some detail.

1:04:56.499,1:04:58.819
Okay, this makes sense

1:04:58.819,1:05:03.819
when we're looking at the
cotton that ends up in the shirt.

1:05:03.819,1:05:07.549
But what happens when we're
dealing with the energy inputs?

1:05:07.549,1:05:12.829
What happens when we're
dealing with materials that disappear?

1:05:12.829,1:05:21.239
What happens with machines,
that last a long time, say for ten years,

1:05:21.239,1:05:24.399
or something like that. What happens?

1:05:24.399,1:05:29.469
Well, Marx is going to say: 'There is a value
transfer that goes on, even though there is

1:05:29.469,1:05:33.619
no material transfer going on.'

1:05:33.619,1:05:37.739
The machine does not pass bits
of itself on into the product

1:05:37.739,1:05:42.199
- at least you hope it doesn't.

1:05:42.199,1:05:46.679
The value part of the machine
gets passed on to the product,

1:05:46.679,1:05:49.869
but at the end of the day
the machine is still there -

1:05:49.869,1:05:53.349
so how much of the value of the
machine gets passed on into the product?

1:05:53.349,1:05:57.669
Well, Marx does a simple straight
line depreciation argument. He says:

1:05:57.669,1:06:00.879
'Well, if it is ten years

1:06:00.879,1:06:06.569
then one-tenth of the value of the
machine passes on the product every year.

1:06:06.569,1:06:10.900
And you pro-rate that for the commodities. So that
a little bit of the value of a machine ends up

1:06:10.900,1:06:15.429
in the shoes, or the shirts, or whatever
it is; per every shoe or shirt.

1:06:15.429,1:06:20.069
So there is a value transfer
going on here. Now again, this is interesting,

1:06:20.069,1:06:29.399
this can only happen of course precisely
because value is immaterial but objective.

1:06:29.399,1:06:35.229
Remember that definition way back:
'Value is immaterial but objective.'

1:06:35.229,1:06:43.969
Socially necessary labour time is a social
relation. It has a social meaning,

1:06:43.969,1:06:51.529
and the means of its
transfer is socially mandated.

1:06:51.529,1:06:54.299
And it is mandated in this way,

1:06:54.299,1:07:00.149
that the value of those inputs
is incorporated into the output

1:07:00.149,1:07:03.339
as the same value.

1:07:03.339,1:07:06.939
Now, Marx is going to make
a big deal of the fact

1:07:06.939,1:07:13.939
that this transfer of value is given
to the capitalist free by the labourer.

1:07:14.409,1:07:19.049
That if the labourer were not doing
what the labourer is doing,

1:07:19.049,1:07:24.329
the value incorporated in those
means of production will be lost.

1:07:24.329,1:07:32.639
If the machines were not used,
the value incorporated in them would be lost.

1:07:32.639,1:07:40.049
So what the labourer is doing is
transferring value through productive consumption.

1:07:40.049,1:07:43.519
Remember the term:
'through productive consumption'.

1:07:43.519,1:07:48.389
That's what the labourer is doing.

1:07:48.389,1:07:53.219
And the reason Marx is making
a meal of this argument

1:07:53.219,1:07:58.569
is precisely because you can
see how much it empowers labour.

1:07:58.569,1:08:02.509
To know, that if it goes on strike,

1:08:02.509,1:08:06.279
if it stops the whole system,

1:08:06.279,1:08:10.839
the transfer of value stops as well.

1:08:10.839,1:08:14.630
The value embodied in the machinery
the capitalist has, and which is supposed

1:08:14.630,1:08:19.269
to last for ten years and work
for ten years is going to be lost.

1:08:19.269,1:08:22.839
In other words, part of what
Marx is doing here, is trying to

1:08:22.839,1:08:25.469
work through an accounting system

1:08:25.469,1:08:31.420
from the standpoint of the labourer, to
say to the labourer: 'Look at what you're doing!

1:08:31.420,1:08:37.589
You are actually preserving their value.'

1:08:37.589,1:08:40.009
And of course you could start to make

1:08:40.009,1:08:44.459
a counter argument to the way the
capitalist says 'Well, I'm giving you employment'

1:08:44.459,1:08:48.250
by turning to the capitalist and saying:
'Yeah, but I am preserving your value.

1:08:48.250,1:08:52.199
Shouldn't you be paying me
a lot more to preserve your value?

1:08:52.199,1:08:58.849
Without me you wouldn't preserve your value.
You would lose all your value!'.

1:08:58.849,1:09:02.630
So Marx is going to talk about that as

1:09:02.630,1:09:09.009
almost an accounting phenomenon;
the way in which value gets transferred.

1:09:09.009,1:09:17.440
Then of course, the labourer is
essentially going to add value

1:09:17.440,1:09:20.149
to the value of the means of production.

1:09:20.149,1:09:26.659
So in effect what Marx is
proposing here is a value-added theory

1:09:26.659,1:09:31.180
of surplus value production.

1:09:31.180,1:09:35.989
And because it is adding
value he defines that

1:09:35.989,1:09:41.049
capacity of adding
value as 'Variable Capital',

1:09:41.049,1:09:45.049
and it is variable,
because it is increasing the amount of value.

1:09:45.049,1:09:51.089
The labourer is working incorporating
more socially necessary labour time

1:09:51.089,1:09:54.340
into those existing or
pre-existing raw materials,

1:09:54.340,1:10:00.079
using the pre-existing machinery,
and is adding value.

1:10:00.079,1:10:05.250
So it's a value-added idea
that Marx is working with.

1:10:05.250,1:10:08.499
And as the labourer adds value,

1:10:08.499,1:10:11.590
they do reach this point,

1:10:11.590,1:10:15.789
where the amount of value
they have added to the product

1:10:15.789,1:10:20.789
is equivalent to the value
of their own labour power.

1:10:20.789,1:10:23.069
And as we have seen in
the accounting that went before,

1:10:23.069,1:10:28.880
that occurs after, say, six hours,

1:10:28.880,1:10:32.239
three shillings worth, or
whatever the accounting is.

1:10:32.239,1:10:38.919
So after six hours the
labourer has added enough value

1:10:38.919,1:10:42.679
to cover their own costs of reproduction

1:10:42.679,1:10:48.860
at a given standard of living,
in a given society and at a given time,

1:10:48.860,1:10:52.139
knowing what the value of labour power is

1:10:52.139,1:10:57.489
in a given society, at a given time.

1:10:57.489,1:11:01.309
But what the labourer then does,
is to add even more value,

1:11:01.309,1:11:06.039
which Marx then says:
'we call surplus-value'.

1:11:06.039,1:11:10.899
So the value of the product
at the end of the day is going to be

1:11:10.899,1:11:14.030
the addition of these three elements:

1:11:14.030,1:11:18.039
-constant capital, the value of that;

1:11:18.039,1:11:24.840
-variable capital, which is
equivalent to the value of labour power;

1:11:24.840,1:11:28.909
-and the surplus value.

1:11:28.909,1:11:34.039
And you have to think of that as being embodied
in every single commodity. Every single commodity

1:11:34.039,1:11:41.969
is made up of a C-element,
a V-element, and a S-element.

1:11:41.969,1:11:48.969
And it is a continuous process of production.

1:11:50.349,1:11:57.349
So what Marx does in this chapter
then on constant and variable capital

1:11:58.960,1:12:05.960
is to talk at some length,
about how value is transferred,

1:12:07.369,1:12:11.409
and the significance of that transfer,

1:12:11.409,1:12:18.409
and then how value is added;

1:12:19.219,1:12:25.249
which brings him then to
the definition, which he wants on p.317,

1:12:25.249,1:12:31.039
where he says: "That part of capital therefore,
which is turned into means of production,

1:12:31.039,1:12:35.859
i.e. the raw material the auxiliary
material and the instruments of labour,

1:12:35.859,1:12:40.980
does not undergo any quantitative alteration
of value in the process of production.

1:12:40.980,1:12:47.159
For this reason, I call it the constant part
of capital, or more briefly constant capital."

1:12:47.159,1:12:50.669
And then he goes on to say: "On the other hand,
that part of capital which is turned into

1:12:50.669,1:12:52.969
labour-power does undergo an alteration of value

1:12:52.969,1:12:58.199
in the process of production(…) I therefore
call it the variable part of capital or more

1:12:58.199,1:13:04.099
briefly, variable capital."

1:13:04.099,1:13:11.349
Now, these definitions are
going to be important in what follows.

1:13:11.349,1:13:17.960
Constant value, constant capital
is not about the creation of value;

1:13:17.960,1:13:23.839
is not,…cannot be
in Marx's accounting system.

1:13:23.839,1:13:31.379
Immediately you'll see that
machines cannot be a source of value.

1:13:31.379,1:13:38.379
all machines do is to transfer value; their
own value, and the value of other things.

1:13:42.769,1:13:49.480
Now, this creates some
rather counter-intuitive ideas.

1:13:49.480,1:13:55.369
People often think machines
are a source of value.

1:13:55.369,1:14:02.369
If machines are not a source of value,
why do capitalists invest in them?

1:14:04.800,1:14:09.639
None of this means of course,
that variable capital

1:14:09.639,1:14:12.889
and constant capital
are not changing in value.

1:14:12.889,1:14:19.089
He makes very clear, that the value of the raw
materials can yo-yo up and down, depending upon

1:14:19.089,1:14:24.969
conditions of labour in all those industries which
are producing the raw materials or the machines.

1:14:24.969,1:14:28.749
So, to call it 'Constant Capital' is not saying
'it's always constant', but simply saying:

1:14:28.749,1:14:34.000
'It is constant insofar as it enters
into the production process, and comes out

1:14:34.000,1:14:38.889
quantitatively the same.

1:14:38.889,1:14:43.309
In chapter nine, what he's after,

1:14:43.309,1:14:47.239
is very simple.

1:14:47.239,1:14:52.119
What he's after,

1:14:52.119,1:14:57.070
as he says on p.326 [footnote]:

1:14:57.070,1:15:04.070
"is an exact expression for the degree of
exploitation of labour-power by capital,

1:15:05.179,1:15:10.460
or of the worker by the capitalist."

1:15:10.460,1:15:26.670
And he here plays around with these
C plus V plus S categories and says:

1:15:26.670,1:15:30.320
'Well, what do these ratios look like?

1:15:30.320,1:15:46.839
What, for example, does the
ratio of C over V betoken?'

1:15:46.839,1:15:53.399
It's a ratio of the
value of the raw materials

1:15:53.399,1:15:57.400
which a given labourer,

1:15:57.400,1:15:59.679
who is hired, can process.

1:15:59.679,1:16:07.150
The higher this,
the greater the level of productivity.

1:16:07.150,1:16:12.199
Highly productive labour
will be moving a lot of C

1:16:12.199,1:16:18.150
with very little input of V.

1:16:18.150,1:16:25.150
So there's some kind of

1:16:25.339,1:16:32.119
measure of productivity
which is involved in this.

1:16:32.119,1:16:38.809
You then ask yourself the question:
what is the relationship S over V?

1:16:38.809,1:16:41.519
It's the amount of surplus

1:16:41.519,1:16:44.469
in relationship, and he has

1:16:44.469,1:16:50.029
various ways of looking at this,
the amount of surplus versus variable capital.

1:16:50.029,1:16:54.350
But it can also be put in other terms.

1:16:54.350,1:16:58.689
Necessary labour, i.e. the
labour necessary to reproduce

1:16:58.689,1:17:04.929
the labourer is V, surplus labour.

1:17:04.929,1:17:16.820
And this is the rate of exploitation.

1:17:22.170,1:17:28.510
Then there's something else,

1:17:28.510,1:17:33.110
which is the rate of profit,

1:17:33.110,1:17:39.569
which is the surplus over
the total amount of capital advanced,

1:17:39.569,1:17:46.569
which is C plus V.

1:17:48.219,1:17:52.949
Which is higher, the rate of
exploitation or the rate of profit?

1:17:52.949,1:17:55.560
The rate of exploitation.

1:17:55.560,1:17:58.689
What's does the capitalist always talk about?

1:17:58.689,1:18:01.609
The rate of profit.

1:18:01.609,1:18:05.139
So again, what Marx is trying to do here

1:18:05.139,1:18:09.219
is to set up an accounting system

1:18:09.219,1:18:12.360
which goes beyond the ways in which

1:18:12.360,1:18:15.400
the bourgeois typically calculates

1:18:15.400,1:18:21.110
and typically argues.

1:18:21.110,1:18:26.729
You can be very highly
exploited in a labour process,

1:18:26.729,1:18:32.199
but the capitalist can have
a low rate of profit. So when you go

1:18:32.199,1:18:36.469
to the management and say: 'Hey I'm being
highly exploited, I don't like this', you know,

1:18:36.469,1:18:42.349
and the management says: 'Well, just look
at my rate of profit, it's very, very low.'

1:18:42.349,1:18:47.400
And if you're naive you say: 'Oh yeah, I see,
you're not making much out of this, are you?,

1:18:47.400,1:18:51.320
so poor you, I'll work
even harder', you know.

1:18:51.320,1:18:58.320
Well, what Marx is saying: You better watch out,
because you should really be looking at

1:18:58.320,1:19:01.050
the rate of exploitation. Which is the amount

1:19:01.050,1:19:06.260
of labour-time, socially necessary labour time,
which you are giving to the capitalist

1:19:06.260,1:19:12.619
without remuneration.

1:19:12.619,1:19:19.619
Now, there's some interesting elements here.

1:19:19.679,1:19:23.409
I suggested that capitalists may like

1:19:23.409,1:19:27.409
to cite the rate of profit.

1:19:27.409,1:19:32.139
But, in fact, when they go to the
bank to try to borrow money,

1:19:32.139,1:19:40.179
what does the bank look at?
It looks at the rate of profit.

1:19:40.179,1:19:47.309
So actually capitalists are likely to operate

1:19:47.309,1:19:54.309
on the basis, they make their calculations,
on the basis of the rate of profit.

1:19:54.609,1:19:59.469
They on't necessarily even be
aware of the rate of exploitation.

1:19:59.469,1:20:06.239
They certainly have no
interest in calculating it.

1:20:06.239,1:20:11.030
And the problem with the labour-process,
remember it's a process which is being objectified

1:20:11.030,1:20:15.989
in things, so the end of the day you got
a bunch of things there which have

1:20:15.989,1:20:18.729
C plus V plus S embodied in them,

1:20:18.729,1:20:24.079
little elements.

1:20:24.079,1:20:27.429
And it's a continuous process.

1:20:27.429,1:20:31.090
So that it becomes actually impossible,

1:20:31.090,1:20:36.880
this again is the fetish argument,
right, it becomes impossible

1:20:36.880,1:20:40.669
for the worker to know at what point

1:20:40.669,1:20:53.159
they have done enough adding of socially
necessary labour time to be equivalent to their wage.

1:20:53.159,1:20:57.959
And if there was a little bell that went off,
you know, after six hours it went 'bang!',

1:20:57.959,1:21:02.540
now you're done, from now on you're
working free for the capitalist.

1:21:02.540,1:21:10.119
Imagine how the labour process would look like.
Imagine how social relations would look.

1:21:10.119,1:21:13.550
And of course it doesn't work
that way anyway, because

1:21:13.550,1:21:19.179
we're looking at a continuous labour process.

1:21:19.179,1:21:25.469
And while Marx is giving us this
calculation in terms of days, you can also

1:21:25.469,1:21:30.289
apply in terms of hours or minutes.

1:21:30.289,1:21:40.050
It's a continuous process, making things.

1:21:40.050,1:21:46.710
So this rate of surplus value then

1:21:46.710,1:21:57.059
is what animates Marx in thinking about

1:21:57.059,1:22:04.059
how the labourer should
think of their situations.

1:22:05.929,1:22:09.289
Which then leads him to,

1:22:09.289,1:22:12.379
you know, various ways in which

1:22:12.379,1:22:15.270
those representations can occur.

1:22:15.270,1:22:19.780
And then this wonderful section three

1:22:19.780,1:22:25.440
'Senior's last hour', when
"One fine morning in the year 1836,

1:22:25.440,1:22:31.040
Nassau W. Senior, who may be called the bel-esprit
of the English economists, a man famed both for

1:22:31.040,1:22:35.619
his economic science and his beautiful style,
was summoned from Oxford to Manchester,

1:22:35.619,1:22:42.619
to learn in the latter place the
political economy he taught in the former."

1:22:42.699,1:22:46.869
Now what Senior argued was this:

1:22:46.869,1:22:53.099
Senior argued that actually,
what the worker had to do

1:22:53.099,1:22:58.069
for the first ten hours of the day,
was to reproduce fully the value

1:22:58.069,1:23:02.920
of the means of production.

1:23:02.920,1:23:06.219
In other words: Senior had no concept

1:23:06.219,1:23:09.429
of the worker transferring value

1:23:09.429,1:23:13.149
in the production process.

1:23:13.149,1:23:18.729
Senior said: Well, if the means of production cost
this, then the worker has to be put to work

1:23:18.729,1:23:25.280
and actually has to labour all over again to
make those means of production all over again.

1:23:25.280,1:23:29.409
So the first ten hours are taken up with that.

1:23:29.409,1:23:34.130
The next hour is taken
up with reproducing the labourer,

1:23:34.130,1:23:38.309
and the final hour is the surplus.

1:23:38.309,1:23:42.510
Therefore you had to have a twelve-hour day.

1:23:42.510,1:23:47.880
And if you went to an eleven hour day,
this surplus would disappear,

1:23:47.880,1:23:51.280
there would be no surplus, poor capitalists.

1:23:51.280,1:23:55.299
No surplus, no profit.

1:23:55.299,1:24:01.829
So he made the argument, and the manufactures
were making the argument in Manchester, that

1:24:01.829,1:24:07.769
their profit all came from hour eleven to twelve.

1:24:07.769,1:24:14.689
And that therefore, under no
circumstances, would it be possible

1:24:14.689,1:24:19.590
to remain in business and reduce
the length of the working day.

1:24:19.590,1:24:23.059
And Senior went through, as Marx

1:24:23.059,1:24:27.949
dissects, deconstructs avidly,

1:24:27.949,1:24:30.789
all the stupidities of his argument:

1:24:30.789,1:24:34.300
"And the professor calls this [an] 'analysis'?"

1:24:34.300,1:24:38.659
I feel like going into a bourgeois
economics class and saying,

1:24:38.659,1:24:44.659
that on several occasions:
'You call this an analysis?'

1:24:46.790,1:24:53.699
So, Senior's last hour was just

1:24:53.699,1:25:01.659
Marx deconstructing a vulgar
economic argument, along these lines.

1:25:01.659,1:25:06.889
But notice, again, what he's doing here

1:25:06.889,1:25:10.889
is also exposing the sorts of logic

1:25:10.889,1:25:18.090
which capitalists would frequently resort to.

1:25:18.090,1:25:21.039
I abstain from consumption,

1:25:21.039,1:25:31.400
don't I deserve some remuneration
from that? I provide employment,

1:25:31.800,1:25:35.939
I do all of these…

1:25:35.939,1:25:41.190
I work for what I do.

1:25:41.190,1:25:43.900
And the way I work is,

1:25:43.900,1:25:49.579
I'm desperately concerned to get that profit
and that profit comes out of this twelfth hour.

1:25:49.579,1:25:54.139
But at the same time you'll see:
there's a certain confirmation,

1:25:54.139,1:26:00.940
that comes from Senior, of Marx's argument.

1:26:00.940,1:26:05.230
That indeed, it is the
capitalist's command of time

1:26:05.230,1:26:13.349
and the workers time
which is absolutely crucial.

1:26:13.349,1:26:17.889
You can't make a profit unless,

1:26:17.889,1:26:24.699
as a capitalist, you command the workers time.

1:26:24.699,1:26:32.009
And that therefore there's going
to be class struggle over

1:26:32.009,1:26:36.709
the workers time and how that time is used.

1:26:36.709,1:26:41.829
And remember here also
the way in which intensity

1:26:41.829,1:26:46.899
is being introduced, because part
of that command over time is to

1:26:46.899,1:26:51.909
command the intensity of the labour process.
And if you can up the intensity

1:26:51.909,1:27:03.299
of the labour process you're going
to get a lot more value produced.

1:27:03.299,1:27:10.290
So in all these ways we can
see Marx setting the stage for saying:

1:27:10.290,1:27:17.290
'Yeah, value is socially necessary labour time.

1:27:18.889,1:27:22.010
Profit comes from surplus value

1:27:22.010,1:27:28.650
which is surplus labour-time,
the surplus labour-time of the worker,

1:27:28.650,1:27:34.260
over and above the necessary labour-time

1:27:34.260,1:27:42.059
they use in order to reproduce their own value.'

1:27:42.059,1:27:49.769
So suddenly this becomes
all about time and temporality.

1:27:49.769,1:27:58.429
And capitalists are concerned
with temporality and command over temporality.

1:27:58.429,1:28:04.369
So not only does
the capitalist have to command

1:28:04.369,1:28:09.739
the labour process, determine
what it is the labourer will do,

1:28:09.739,1:28:13.649
not only must the
capitalist command the product,

1:28:13.649,1:28:19.049
they're also going to have
to command the time of the labourer.

1:28:19.049,1:28:29.119
And that becomes crucial, because without the
command of that time no surplus value, no profit.

1:28:29.119,1:28:35.280
And in a funny kind of way Senior
recognizes that and makes this hokey argument,

1:28:35.280,1:28:46.229
but nevertheless recognizes,
in that argument, the crucial aspect

1:28:46.229,1:28:51.960
of temporality to the way
in which capitalism works.

1:28:51.960,1:28:57.719
And again, one of the
elements which is involved here, in

1:28:57.719,1:29:12.339
this temporality, is going to be also carried over
into that metabolic moment of the relation to nature.

1:29:12.339,1:29:18.449
We all of us, I think, would recognize: one of the
big problems of capitalism is the way in which

1:29:18.449,1:29:23.290
decisions are made short-term.

1:29:23.290,1:29:29.460
Long-term decisions are much harder to make.

1:29:29.460,1:29:35.620
And the shorter the term of the decision,
the better for the capitalist.

1:29:35.620,1:29:39.630
Which means that, if you're exploiting a natural
resource of something of that kind, what do you do?

1:29:39.630,1:29:46.559
You exploit it to the hilt
on a short-term basis.

1:29:46.559,1:29:50.399
So the short-termism

1:29:50.399,1:29:55.290
is also going to be built in. So you
can build…, at the same time as you see what the

1:29:55.290,1:30:01.099
capitalist is going to do to the labourer,
you can also start to think about what the capitalist is

1:30:01.099,1:30:07.269
going to do in relationship to natural resources
and that metabolic relation to nature.

1:30:07.269,1:30:11.769
How is that metabolic relation
to nature going to evolve?

1:30:11.769,1:30:17.030
What is its evolution going to look like?

1:30:17.030,1:30:22.130
And again, what you start
to see here is Marx looking at

1:30:22.130,1:30:26.900
that unity, that we started off with in
the chapter on the labour process,

1:30:26.900,1:30:31.570
that metabolic moment where the
social and the natural…

1:30:31.570,1:30:35.210
And you start to look and think
about how that

1:30:35.210,1:30:39.929
begins to evolve under the pressures

1:30:39.929,1:30:43.289
of this temporality which

1:30:43.289,1:30:51.719
Marx will quote later on: that moments
are the elements of profit.

1:30:51.719,1:30:54.809
And if moments are the elements of profit,

1:30:54.809,1:31:04.380
then the capitalist is very concerned to
capture every moment in the labour process.

1:31:04.380,1:31:14.639
Which is going to take us then
into the next chapters on the working day.

1:31:14.639,1:31:20.319
OK, we've covered a lot, so let's have
some time here for some general discussion.

1:31:20.319,1:31:25.319
»STUDENT: How does Marx
account for the disability

1:31:25.319,1:31:32.809
to see these things that other
economists have disclaimed to see?

1:31:32.809,1:31:39.360
»HARVEY: I don't know, how he
accounts for that.

1:31:39.360,1:31:42.210
I think that… I think…two things,

1:31:42.210,1:31:47.019
probably come in to play most of all.

1:31:47.019,1:31:52.780
Firstly his conscious decision to situate himself

1:31:52.780,1:31:58.110
and look at this system from
the perspective of the worker

1:31:58.110,1:32:06.599
and the working class. So there's a, what
we would now call a 'situated knowledge decision'

1:32:06.599,1:32:11.510
…here…So I think, partly
it's looking at it from that perspective.

1:32:11.510,1:32:17.379
The other, I think, comes from,
what I initially talked about,

1:32:17.379,1:32:22.669
which is the way in which he uses for instance

1:32:22.669,1:32:26.120
notions of french socialist utopianism,

1:32:26.120,1:32:28.570
mainly French socialist utopianism,

1:32:28.570,1:32:34.159
German critical philosophy and English
political economy, to try to figure out what the

1:32:34.159,1:32:38.709
what the holes are in English political economy.
And sometimes it is very easy to pick the holes,

1:32:38.709,1:32:40.969
as he does with Senior.

1:32:40.969,1:32:46.230
Other times it's not so easy.
It's not so easy to do it with Ricardo.

1:32:46.230,1:32:53.099
And he's very admiring of Ricardo and that,
but sees clearly that Ricardo still has

1:32:53.099,1:32:58.199
these problems about the labour
theory of value without

1:32:58.199,1:33:01.619
knowing what socially necessary really meant.

1:33:01.619,1:33:06.629
And again, what we see here is
something which is important, that is:

1:33:06.629,1:33:11.000
When the capitalist establishes that unity

1:33:11.000,1:33:15.449
between the labour process and the production
of surplus value as being the core of what

1:33:15.449,1:33:17.549
they're about,

1:33:17.549,1:33:21.909
and it has to be the core of what they're about,
because that's the only way they can assure

1:33:21.909,1:33:24.199
themselves of that.

1:33:24.199,1:33:28.059
When they establish themselves that way,

1:33:28.059,1:33:32.489
they start to make decisions on that basis,

1:33:32.489,1:33:39.129
and the whole system gets
moved towards a different kind of

1:33:39.129,1:33:42.469
operational structure as a result of that

1:33:42.469,1:33:47.800
conscious move on the part of the capitalist,
we're after surplus value, that's what we want.

1:33:47.800,1:33:50.479
So, I think, it partly comes

1:33:50.479,1:33:54.270
from, like I said, his choice of situatedness,

1:33:54.270,1:34:01.289
the anti-capitalism, the situation of the worker
and then, if you like, the general critical

1:34:01.289,1:34:04.260
analysis he was attempting
to establish, and…and…,

1:34:04.260,1:34:09.340
I think, a scientific
urge to try and understand

1:34:09.340,1:34:12.429
capitalism as a working totality.

1:34:12.429,1:34:15.690
He never shies away from that. You know,

1:34:15.690,1:34:19.350
these days we're not supposed to talk about
totalities anymore, apparently it's reactionary,

1:34:19.350,1:34:24.989
but he takes the view that: you've got understand
the capitalist mode of production as a totality.

1:34:24.989,1:34:27.829
And you have to understand it in an organic

1:34:27.829,1:34:31.099
system, and you have to understand
the elements as these come together.

1:34:31.099,1:34:36.310
So he also has that scientific mission to
understand it as an organic totality.

1:34:36.310,1:34:38.889
There's no class next week.

1:34:38.889,1:34:41.349
It's 'Columbus Day' right?

1:34:41.349,1:34:43.190
Is that right?

1:34:43.190,1:34:46.389
What did Columbus do? (Laughter)

1:34:46.389,1:34:51.159
He was one of the worst
geographers who ever existed.

1:34:51.159,1:34:54.789
He landed at a place he
didn't know where he was.

1:34:54.789,1:34:59.339
He went into an environment he had
no idea what constituted it, in a population

1:34:59.339,1:35:02.609
that he had no idea how to deal with.

1:35:02.609,1:35:06.849
He was one of the worst geographical wreckers
that has ever been, you know, and yet he's

1:35:06.849,1:35:09.109
somehow or other held up as the great

1:35:09.109,1:35:11.989
example of a great geographer, it's incredible.

1:35:11.989,1:35:13.609
Anyway, no class next week.

1:35:13.609,1:35:20.780
The week after we're going do the chapter on
the working day which is a long empirical chapter.

1:35:22.619,1:35:26.119
…and then…the chapter following that,

1:35:26.119,1:35:31.169
so that's chapter ten and chapter eleven

1:35:31.169,1:35:35.699
which is 'the rate and mass of surplus-value'.
So chapters ten and eleven.

1:35:35.699,1:35:40.130
And we'll meet in two weeks time,
so you've got plenty of time

1:35:40.130,1:35:46.570
to ruminate on the working day,
with the help of Columbus and others.